Przejdź do zawartości

Vetra VBR

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Vetra VBR edytowana 13:19, 7 lut 2024 przez PiotrTP (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Vetra VBR
Ilustracja
Vetra VBR w Warszawie, 1947
Dane ogólne
Producent

Vetra

Lata produkcji

1945–1964

Miejsce produkcji

Francja Paryż

Dane techniczne
Typy nadwozia

Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI

Układ drzwi

2-2-2

Liczba drzwi

3

Moc silników

95,6 kW

Długość

~10 000 mm

Vetra VBR – typ trolejbusu wytwarzanego w latach 1945–1964 przez francuską firmę Vetra[1].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

VBR to trolejbus ze stalowym nadwoziem zamontowanym na dwóch osiach. Z prawej strony umieszczono troje dwuskrzydłowych drzwi harmonijkowych. Fotel kierowcy był umieszczony dość wysoko, dzięki czemu kierujący pojazdem miał bardzo dobrą widoczność przez duże przednie okna. Kierownica umieszczona została na wysokiej kolumnie. Nietypowe było sterowanie napędem. Kierowca miał do dyspozycji trzy pedały. Jeden pedał służył do ruszania (pozwalał uzyskiwać większą moc), drugi do utrzymywania stałej prędkości i łagodniejszego przyspieszania, trzeci natomiast uruchamiał powietrzny system hamulcowy[1].

Dostawy

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Miasto Lata dostaw Liczba Numery taborowe
 Polska Gdynia 1949 13 300–312 [2]
Poznań 1949 4 117–120 [3]
Wałbrzych 1949 3 [3]
Warszawa 1947–1949 25 31–55 [4]
Łączna liczba: 58

Uwaga: Wykaz miast, do których dostarczono trolejbusy VBR, nie jest kompletny. Nie uwzględnia również miast, które otrzymały używane trolejbusy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Vetra VBRh [online], www.omni-bus.eu [dostęp 2024-02-07].
  2. Gdynia, VETRA VBR-4 — Wykaz taboru kolejowego [online], transphoto.org [dostęp 2020-08-15].
  3. a b Jacek Pudło: Trolejbusy w Polsce. Łódź: Księży Młyn, 2011, s. 122. ISBN 978-83-7729-096-5.
  4. Trolejbusy. Elektryczne zawalidrogi? Cześć II [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2020-08-15] (pol.).