Przejdź do zawartości

Burza (obraz Giorgionego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Burza (obraz Giorgionego) edytowana 14:55, 19 maj 2022 przez AndrzeiBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Burza
La Tempesta
Ilustracja
Autor

Giorgione

Data powstania

ok. 1506

Medium

olej na płótnie

Wymiary

82 × 73 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Wenecja

Lokalizacja

Gallerie dell’Accademia

Burza (wł. La Tempesta) – obraz powszechnie przypisywany Giorgionemu i datowany na ok. 1506. Powstał na zamówienie Gabriela Vendramina.

Obraz ten doczekał się wielu opracowań i interpretacji, jednak do dziś jego znaczenie nie jest jasne. Nie wiadomo, kim są przedstawione na płótnie postaci i w jaki sposób wiążą się ze sobą oraz z burzowym krajobrazem. Nawet w XVI-wiecznych zapiskach płótno opisywane jest po prostu jako krajobraz z burzą, cyganką i żołnierzem[1]. W opublikowanej w 1978 monografii Burzy jej autor zebrał 29 różnych interpretacji tego obrazu, które powstawały począwszy od XVI wieku przez kolejne stulecia[2]. Badacze sugerują, że obraz jest ilustracją jednego z mitów, historii biblijnej, chrześcijańskiej legendy albo jakiejś świeckiej historii; inni dopatrują się w nim znaczeń alegorycznych, a jeszcze inni sądzą, że obraz ten ma charakter raczej rodzajowy. Jan Białostocki pisał: Widocznie prawdziwy sens kompozycji zrozumiały był tylko dla najbardziej wtajemniczonych – może dla tego tylko, kto obraz zamówił i obmyślił jego program? Zagadka skomplikowała się jeszcze bardziej, gdy prześwietlenie obrazu ujawniło, że pod postacią młodzieńca znajduje się zamalowana naga postać kobieca, zapewne początkowo pomyślana w tym miejscu. Czyżby sens dzieła został tak zasadniczo zmieniony podczas pracy nad nim?[3]

Na tle nieba pokrytego burzowymi chmurami znajdują się trzy postaci: stojący z lewej mężczyzna i kobieta karmiąca dziecko. Za nim widoczne są drzewa krzewy, budynki, a także ruiny – dwie złamane kolumny. Kształty budowane są światłem, kolorem i plamą. Dramatyzm potęguje zestawienie jasnych świateł z ciemnymi cieniami. Pierwszy plan jest namalowany ciepłymi brązami i czerwieniami, a drugi kolorem szmaragdowym przechodzącym w turkusowy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marcanton Michiel: El paesetto in tela cun la tempesta, cun la cingana et soldato. Cytat za: D. Lettieri, Landscape and Lyricism in Giorgione’s „Tempesta”, „Artibus et Historiae”, t. 15, nr 30 (1994), s. 55 (dostępne także na: jstor.org).
  2. S. Settis, La „Tempesta” Interpretata, Torino 1978. Za: R. S. Kilpatrick, Hagar and the Angel in Giorgione’s „Tempest”, „Artibus et Historiae”, t. 18, nr 36 (1997), s. 81 (dostępne także na: jstor.org).
  3. J. Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2004, s. 335–336.