Przejdź do zawartości

Absolutely Sweet Marie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Aruel (dyskusja | edycje) o 18:12, 4 maj 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Utwór infobox Absolutely Sweet Marie – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w marcu i wydana na albumie Blonde on Blonde w maju 1966 r.

Historia i charakter utworu

Piosenka "Absolutely Sweet Marie" utrzymana w szybkim tempie, rozładowywała stosunkowo ciężki i ponury nastrój albumu, chociaż jej tekst także nie należał do wesołych. Jak kilka innych piosenek z tej płyty, zawierał sporo jednowersowych, typowych dla Dylana w tym okresie, zwięzłych wypowiedzi, które weszły do potocznego języka. Najsłynniejszą z nich jest wers "Aby żyć poza prawem musisz być uczciwy".

Prawdopodobnie Dylan skondensował tu wypowiedź handlarza narkotyków w filmu The Line Up z 1958 r. w reżyserii Dona Siegela "Kiedy żyjesz poza prawem, musisz wyeliminować nieuczciwość". Podobna wypowiedź, tym razem wyrażona przez Leonarda DiCaprio, znalazła się także w filmie Titanic z 1997 r.

Chociaż sama kompozycja nie jest bluesem, to jej tekst jest pod wyraźnym wpływem tekstów bluesowych, zwłaszcza Blind Lemona Jeffersona. Zgorzkniały narrator po rozstaniu z Marie, zostaje z pustymi rękoma. Otacza go szczególna scenografia i postacie; żółta kolej, zrujnowany balkon, perski pijak, kapitan statku rzecznego itd. Nastrój narratora zmienia się w trakcie utworu; wyrażone to jest głównie ledwie zamaskowaną symboliką seksualną. Od skargi i frustracji ("beating on my trumpet" kiedy "it gets so hard, you see") aż do poczucia swojej mocy seksualnej (np. sześć białych koni[1] itd).

Sam Dylan uważał ten tekst za tak dobry, że w wywiadzie z 1991 r. opublikowanym w książce Paula Zollo[2] zajął się niezwykłą dekonstrukcją tekstu, a zwłaszcza dwóch wersów: "I stand here looking at your yellow railroad/in the ruins of your balcony". Właśnie ten fragment tekstu uważany był zwykle za "poetycki bełkot"[3].

Tytuł kompozycji doczekał się wielu wyjaśniających go prób; od rodzaju biszkoptów, poprzez słynny karnawał "Fat Lady", do popularnej XIX-wiecznej piosenki irlandzkiej śpiewanej przez Percy'ego Frencha "Mountains of the Mourne", którą Dylan w wersji instrumentalnej wykonał jednorazowo w Irlandii w czasie swojego tournée w 1991 r.

Dyskografia i wideografia

Dyski

Wersje innych artystów

  • Flamin' Groovies – Jumpin' in the Night (1979); Groovies Greatest Grooves (1989)
  • Ola Magnell – Gaia (1983)
  • Jason and the Scorchers – Fervor (1983); Midnight Roads and Stages Seen (1998); Wildfires & Misfits: Two Decades of Outtakes & Rarities (2002)
  • Storing – Butter, Bread and Green Tsiis (1990)
  • Rich Lerner – Performs Songs by Bob Dylan (1990); Napoleon in Rags (2001)
  • Steve GibbonsThe Dylan Project (1998)
  • David Nelson Band – Visions Under the Moon (1999)
  • C.J. Chenier na albumie różnych wykonawców Blues on Blonde on Blonde (2003)
  1. Jest to jeden z elementów poetyki Blind Lemona Jeffersona
  2. Songwriters on Songwriting. Expanded fourth edition. New York: Da Capo Press, 1997
  3. Oliver Trager. Keys to the Rain. Str. 3

Bibliografia

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-095-5
  • Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. St. Martin Press, Nowy Jork 1995 ISBN 0-312-13439-8
  • Oliver Trager. Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, Nowy Jork 2004. ISBN 0-8230-7974-0

Zobacz też

Linki zewnętrzne