Wikipedysta:Wywiadujemy/praca3 system
Prezydencja Wywiadu Ogólnego (Arabia Saudyjska)
[edytuj | edytuj kod]Logo GIP | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1957 |
Prezydent |
Chalid bin Ali Humajdan |
Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej | |
24°44′43,2808″N 46°38′06,8187″E/24,745356 46,635227 |
Prezydencja Wywiadu Ogólnego (arab. رئاسة الاستخبارات العامة), znana pod anglojęzycznym skrótem GIP (General Intelligence Presidency) - główna agencja wywiadowcza Królestwa Arabii Saudyjskiej, odpowiadająca za wywiad zagraniczny. GIP podlega bezpośrednio pod Króla Arabii Saudyjskiej, który wyznacza szefa agencji.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Saudyjski wywiad został powołany do życia na mocy dekretu króla Su’uda ibn Abd al-Aziza Al Su’uda w roku 1957. Jedną z kluczowych postaci we wczesnym okresie istnienia GIP jest jej szef w latach 1965-1979 Kamal Adham. W tym okresie agencja stała się jednym z kluczowych sojuszników CIA w regionie. Saudowie pośredniczyli między innymi we wsparciu finansowym udzielanym Anwarowi as-Sadatowi przez Amerykanów. Adham reprezentował również GIP w Klubie Safari – sojuszu wywiadów Egiptu, Maroka, Iranu i Arabii Saudyjskiej zawartym z inicjatywy szefa SDECE Alexandra de Marenchesa[1]. Do spotkania inaugurującego sojusz doszło w Arabii Saudyjskiej. Celem klubu było zwalczanie wpływów komunistycznych w Afryce[2]. Udział w tym projekcie był jednym z najważniejszych obszarów aktywności saudyjskiego wywiadu w okresie Zimnej Wojny. Jednym z przedsięwzięć realizowanych w ramach klubu było wsparcie dla Narodowego Związku na rzecz Całkowitego Wyzwolenia Angoli (UNITA) prowadzone wspólnie z wywiadem marokańskim. Operacja miała na celu zapełnić lukę jaką wywowało wstrzymanie wsparcia udzielanego UNITA przez Francję. Zorganizowano tajny most powietrzny, przez który przerzucano broń zdobytą w USA i niektórych państwach bloku wschodniego najpierw do Maroka, a następnie do Angoli. Operację koordynował książę Turki al-Fajsal, będący wtedy szefem GIP[3].
Kolejnym istotnym wydarzeniem z okresu Zimnej Wojny, w którą był zaangażowany saudyjski wywiad była afera Iran-Contras. GIP miała pozyskiwać fundusze dla Adnana Chaszukdżiego[4]. Saudyjski wywiad współpracował również z CIA w ramach wspierania mudżahedinów. Podobnie do poprzednich działań głównym obszarem, którym zajmowała się GIP było zapewnianie finansowania. Saudowie mieli wspierać między innymi Al-Kaidę, która w tym okresie nie stanowiła jeszcze zagrożenia dla Królestwa[5].
Działalność
[edytuj | edytuj kod]Walka z terroryzmem
[edytuj | edytuj kod]Jednym z głównych zagrożeń, z którymi walczy GIP jest zagrożenie terrorystyczne, między innymi ze strony Al-Kaidy Półwyspu Arabskiego (AQAP). Arabia Saudyjska miała duży udział w udaremnieniu spisku bombowego z 2010 roku prowadzonego przez tę organizację. Plan terrorystów zakładał wysadzenie dwóch ładunków wybuchowych w samolotach podróżujących z Jemenu do Stanów Zjednoczonych. Próba zamachów została wykryta przez GIP, a informacja zawierająca numery śledzenia i opis wyglądu ładunków została przekazana niemieckim i amerykańskim sojusznikom. Finalnie oba ładunki zawierające 300g i 400g PETN zostały rozbrojone[6]. Informację o bombach miał przekazać Saudyjczykom Dżamal al-Fajfi. Saudyjski terrorysta został pojmany w 2001 roku w Afganistanie, skąd trafił do więzienia w Guantanamo. W 2007 roku został wypuszczony i dołączył do programu rehabilitacyjnego w Arabii Saudyjskiej, skąd uciekł do Jemenu. Według podejrzeń Al-Fajfi miał współpracować od tego czasu z GIP w celu infiltracji AQAP. Wiarygodność tej wersji wydarzeń bywa jednak krytykowana, wskazuje się między innymi na trudności w komunikacji z GIP, jakie Al-Fajfi miałby w obozie Al-Kaidy. Niezależnie od prawdziwości doniesień o udziale Al-Fajfiego faktem pozostaje, że wywiad saudyjski dość dobrze w tym okresie zinfiltrował struktury jemeńskiej Al-Kaidy, co miało odbyć się przy pomocy werbunku tysięcy informatorów, nawiązywania współpracy z lokalnymi plemionami, jak również z przedstawicielami jemeńskich sił bezpieczeństwa[7][8].
Na początku 2015 roku doszło do uwolnienia konsula Arabii Saudyjskiej w Jemenie z rąk AQAP. Przedstawiciel królestwa w Adenie Abdullah al-Chalidi został porwany przez terrorystów w marcu 2012 roku. Nie jest jasne jak doszło do uwolnienia dyplomaty. Oficjalne stanowisko saudyjskie wspomniało jedynie, że osiągnięto to za pomocą ,,intensywnych wysiłków”. Według źródła saudyjskiego portalu Asz-Szark Al-Awsat operacja uwolnienia konsula miała trwać na długo przed osiągnięciem finalnego efektu[9].
Wojna domowa w Syrii
[edytuj | edytuj kod]Arabia Saudyjska razem ze służbami amerykańskimi była zaangażowana we wspieranie syryjskich formacji zbrojnych walczących z rządem Baszszara al-Assada. Przykładem takich działań jest operacja Timber Sycamore. Przedsięwzięcie realizowane we współpracy z CIA i innymi agencjami państw arabskich (m. in. Jordanii i Kataru) polegało na dostarczaniu broni oraz zapewnianiu szkolenia siłom opozycyjnym w Syrii. Arabia Saudyjska miała stanowić jedno z kluczowych ogniw operacji zapewniając istotną część finansowania Timber Sycamore oraz pozyskując broń ręczną oraz przeciwpancerne pociski kierowane. Operacja rozpoczęła się w 2013 roku kończąc się w 2017 w wyniku decyzji Donalda Trumpa.
Według śledztwa dziennikarskiego Dilyana Gaytandzhieva broń wysyłana do Syrii i Jemenu była kupowana z państw byłego bloku wschodniego i ściągana do Arabii Saudyjskiej przy pomocy lotów dyplomatycznych realizowanych przez Silk Ways Airlines[10].
Inwigilacja oprogramowaniem Pegasus
[edytuj | edytuj kod]Według raportu Citizen Lab z 2018 roku wysoce prawdopodobnym jest, żeby państwo saudyjskie wykorzystywało oprogramowanie Pegasus. Oprogramowanie szpiegujące miało zostać wykorzystane to zdobywania informacji o celach znajdujących się w Bahrajnie, Egipcie, Francji, Iraku, Jordanii, Libanie, Kanadzie, Katarze, Maroku, Turcji, Wielkiej Brytanii jak również o osobach wewnątrz królestwa[11]. Dokładny udział GIP w tych działaniach nie jest znany, jednak wydaje się, że jako wywiad zagraniczny GIP brała udział w przynajmniej części tych działań.
Wśród polityków libańskich podsłuchiwani mieli być między innymi prezydent Michel Aoun, były premier Sad al-Hariri, liczni ministrowie oraz wojskowi, szef banku centralnego czy członkowie Hezbollahu[12]. Kluczowi decydenci mieli być również podsłuchiwani w Jordanii, Egipcie i Iraku. Celami najprawdopodobniej byli również przedstawiciele innych proirańskich formacji takich tacy jak Abu Mahdi al-Muhandis – lider Sił Mobilizacji Ludowej[13].
Podsłuchiwani Pegasusem mieli być również obywatele Arabii Saudyjskiej stanowiący zagrożenie dla władzy. Ofiarą opragramowania miał paść między innymi Dżamal Chaszukdżi - dziennikarz i bratanek Adnana Chaszukdżiego. Celami, zarówno przed, jak i po jego śmierci mieli być również członkowie jego otoczenia[14].
Zabójstwo Dżamala Chaszukdżiego
[edytuj | edytuj kod]Dżamal Chaszukdżi był jednym z najbardziej rozpoznawalnych saudyjskich dziennikarzy i komentatorów w Arabii Saudyjskiej, współpracującym w trakcie swojej kariery z mediami saudyjskimi i Washington Post. Przeprowadził również opublikowany w 1988 roku wywiad z Usamą ibn Ladinem. Dziennikarze często krytykował rządy króla Salmana i księcia koronnego Muhammada ibn Salmana. Chaszukdżi został zabity 2 października 2018 roku w saudyjskim konsulacie w Stambule próbując zdobyć dokumenty potrzebne do zawarcia ślubu. Jego ciało zostało najprawdopodobniej pokrojone na kawałki i wyniesione z budynku. Decyzja o zabiciu Chaszukdżiego jest przypisywana Muhammadowi ibn Salmanowi[15].
Według raportu opublikowanego przez Radę Praw Człowieka w piętnastoosobowym zespole odpowiedzialnym za zabójstwo Dżamala Chaszukdżiego znajdowało się conajmniej 6 osób będących oficerami saudyjskich służb specjalnych. O udziale GIP w przeprowadzeniu zabójstwa świadczyć może również odwołanie kilku wysoko postawionych oficerów w strukturze agencji po ujawnieniu sprawy[16].
Niedługo po śmierci Chaszukdżiego król Salman, bazując na informacjach dostarczonych przez księcia koronnego podjął decyzję o powołaniu komisji mającej na celu restrukturyzację GIP. Na czele organu stanął Muhammad bin Salman[17]. Komisja wydała cztery rekomendacje:
- Utworzenie w ramach GIP departamentu ds. strategii i rozwoju, aby zapewnić zgodność działań operacyjnych zarówno ze strategią agencji, jak i Strategią Bezpieczeństwa Narodowego, oraz powiązanie tego departamentu z Prezydentem Wywiadu Ogólnegoo.
- Utworzenie w ramach GIP departamentu ds. prawnych, którego zadaniem będzie dokonywanie przeglądu operacji wywiadowczych pod kątem zgodności z prawem i statutami międzynarodowymi oraz prawami człowieka, a także powiązanie tego departamentu z Prezydentem Wywiadu Ogólnego.
- Utworzenie w ramach GIP działu zajmującego się oceną wyników i wewnętrznym przeglądem operacji, sprawdzaniem ich zgodności z zatwierdzonymi procedurami i składaniem raportu Prezesowi Wywiadu Ogólnego.
- Uruchomienia Komisji Działalności Wywiadowczej i opracowanie mechanizmu zadaniowego, którego celem będzie wyłonienie kompetentnych osób do tych zadań[18].
Jednostka Sokołów
[edytuj | edytuj kod]Jednostka Sokołów lub Specjalna Jednostka Bezpieczeństwa to powołana w grudniu 2010 jednostka specjalna podlegająca pod GIP. Założona przy wsparciu saudyjskich sił zbrojnych i ministerstwa spraw wewnętrznych formacja zajmuje się działalnością antyterrorystyczną[19].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Roger Faligot i inni, Służby specjalne: historia wywiadu i kontrwywiadu na świecie, Warszawa: "Iskry", 1998, s. 647-648, ISBN 978-83-207-1477-7 [dostęp 2024-05-11] .
- ↑ Muḥammad Ḥasanayn Haykal , Iran, the untold story: an insider's account of America's Iranian adventure and its consequences for the future, wyd. 1st American ed, New York: Pantheon Books, 1982, s. 113, ISBN 978-0-394-52275-3 [dostęp 2024-05-11] .
- ↑ Roger Faligot i inni, Służby specjalne: historia wywiadu i kontrwywiadu na świecie, Warszawa: "Iskry", 1998, s. 654, ISBN 978-83-207-1477-7 [dostęp 2024-05-11] .
- ↑ The Covert Roots of the Panama Papers, [w:] The New Republic [online], 16 kwietnia 2016 [dostęp 2024-06-07] .
- ↑ Jessica M. Huckabey , Mark E. Stout , Al Qaida's Views of Authoritarian Intelligence Services in the Middle East, „Intelligence and National Security”, 25 (3), 2010, s. 327–349, DOI: 10.1080/02684527.2010.489782, ISSN 0268-4527 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ Vladlen Tsikolenko , Revisiting the Yemen bomb plot of 2010 - Cross-border Research Association [online], 7 marca 2016 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ The Threat from Yemen: The Mystery of Jabir al Fayfi [online], Security Debrief [dostęp 2024-05-11] .
- ↑ Peter Walker , Johnny McDevitt , Cargo plane bomb plot tipoff came from ex-Guantánamo Bay detainee, The Guardian, 1 listopada 2010, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ عملية استخباراتية سعودية تحرر ا��دبلوماسي الخالدي من «القاعدة» بعد 3 سنوات من اختطافه [online], aawsat.com [dostęp 2024-05-11] (arab.).
- ↑ Report: Saudi, UAE weapons end up with armed groups [online], Al Jazeera [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ Bill Marczak, John Scott-Railton, Sarah McKune, Bahr Abdul Razzak, and Ron Deibert. “Hide and Seek: Tracking NSO Group’s Pegasus Spyware to Operations in 45 Countries,” Citizen Lab Research Report No. 113, University of Toronto, September 2018.
- ↑ Newsdesk Libnanews , Lebanon also victim of Pegasus at request of Saudi Arabia and UAE [online], Libnanews, Le Média Citoyen du Liban, 20 lipca 2021 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ Pegasus Affair: Who Was Wiretapped in the Middle East? [online], Warsaw Institute, 30 sierpnia 2021 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ Stephanie Kirchgaessner , Saudis behind NSO spyware attack on Jamal Khashoggi’s family, leak suggests, [w:] The Guardian [online], 18 lipca 2021 [dostęp 2024-05-11] (ang.).
- ↑ Macron hosts Saudi Arabia’s ‘bone saw’ prince [online], POLITICO, 28 lipca 2022 [dostęp 2024-06-05] (ang.).
- ↑ Annex to the Report of the Special Rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions: Investigation into the unlawful death of Mr. Jamal Khashoggi [online], Rada Praw Człowieka ONZ, 19 czerwca 2019 [dostęp 2024-05-12] (ang.).
- ↑ King Salman forms committee to restructure General Intelligence Presidency [online], Bahrain News Agency, 20 października 2018 [dostęp 2024-05-15] (ang.).
- ↑ News | The Embassy of The Kingdom of Saudi Arabia [online], www.saudiembassy.net [dostęp 2024-05-11] .
- ↑ Naif al-Zahim, الأمير مقرن : أمن الاستخبارات متطور وذكي وتعاوننا مع الداخلية غير محدود [online], Ar-Rijad, 22 grudnia 2010 [dostęp 2024-05-12] (arab.).