Charles Dutoit

Charles Dutoit

Charles Dutoit w 1984
Imię i nazwisko	Charles Édouard Dutoit
Data i miejsce urodzenia	7 października 1936 Lozanna
Pochodzenie	szwajcarskie
Instrumenty	skrzypce, altówka
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	dyrygent
Wydawnictwo	Decca, Deutsche Grammophon, EMI, Philips, Erato
Powiązania	Royal Philharmonic Orchestra, Orkiestra Filadelfijska, Orchestre symphonique de Montréal
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Édouard Dutoit (ur. 7 października 1936 w Lozannie)^[1] – szwajcarski dyrygent.

Studiował grę na skrzypcach, teorię muzyki i dyrygenturę w Lausanne Conservatory, następnie w Conservatoire de Musique de Genève grę na altówce i instrumentację oraz dyrygenturę u Samuela Baud-Bovy’ego, jego mentorem był Ernest Ansermet. Naukę kontynuował w Accademia Musicale Chigiana w Sienie u Alceo Galliery i w Berkshire Music Center u Charlesa Müncha^[1][2].

Był dyrygentem Berner Symphonie-Orchester (1967–1978), meksykańskiej Orquesta Sinfónica Nacional (1973–1975) i Göteborgs Symfoniker (1976–1979)^[1][2]. W 1977 został dyrektorem artystycznym Orchestre symphonique de Montréal, pełniąc to stanowisko przez 25 lat^[3][4]. W latach 1991–2001 był dyrektorem muzycznym Orchestre national de France. W 1996 został głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej NHK w Tokio, a w latach 1998–2003 był jej dyrektorem muzycznym^[1][3][4].

Od lat 90. przez 32 lata współpracował z Orkiestrą Filadelfijską, będąc dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem letnich koncertów w Mann Center oraz festiwalu w Saratoga Springs; w latach 2007–2012 był głównym dyrygentem i doradcą artystycznym orkiestry, a w sezonie 2012/2013 otrzymał honorowy tytuł dyrygenta laureata^[4][5]. W latach 2009–2018 był dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem londyńskiej Royal Philharmonic Orchestra^[4][6].

Dyrygował orkiestrami z Chicago, Bostonu, San Francisco, Nowego Jorku, Los Angeles, Londynu, Berlina, Paryża, Monachium, Moskwy, Sydney, Pekinu, Hongkongu i Szanghaju^[4]. Kilkakrotnie koncertował w Polsce, dyrygując m.in. Orkiestrą Filharmonii Narodowej^[7].

Specjalizuje się w muzyce francuskiej i rosyjskiej oraz ogólnie w muzyce tonalnej XX wieku. W repertuarze ma m.in. dzieła Berlioza, Saint-Saënsa, Czajkowskiego, Prokofjewa, Szostakowicza, Ravela i de Falli^[1]. Jego ponad 200 nagrań dla wytwórni Decca, Deutsche Grammophon, EMI, Philips i Erato zdobyło wiele nagród i wyróżnień, w tym dwie nagrody Grammy^[4].

Wielki oficer Ordre national du Québec (1995), oficer Orderu Kanady (1998) oraz oficer (1988) i komandor (1996) francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1996)^[3].

W życiu prywatnym jego żonami były m.in. słynna pianistka Martha Argerich oraz znana kanadyjska skrzypaczka Chantal Juillet.

W 2018 upublicznione zostały zarzuty kilku kobiet wobec Dutoita o molestowanie seksualne w latach 1985–2010^[5][6]. Mimo że zdaniem Dutoita zarzuty są bezpodstawne^[5], ustąpił on wówczas w trybie natychmiastowym z zajmowanego stanowiska w Royal Philharmonic Orchestra^[6]. Przeprowadzono też wewnętrzne dochodzenie w Orkiestrze Filadelfijskiej, które wykazało wiarygodność raportów w sprawie jego nadużyć seksualnych. Orkiestra Filadelfijska zerwała współpracę z Dutoitem i odebrała mu honorowy tytuł dyrygenta laureata^[5]. Kilka innych czołowych orkiestr również zerwało z nim zawodowe stosunki, m.in. Orchestre symphonique de Montréal, Bostońska Orkiestra Symfoniczna i Filharmonia Nowojorska^[6].

• Charles Dutoit w bazie AllMusic (ang.)
• Dyskografia Charlesa Dutoita w bazie MusicBrainz (ang.)
• Charles Dutoit w bazie Discogs.com (ang.)
• Charles Dutoit w bazie IMDb (ang.)