relikwia

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. kawałki ciała lub płyny ustrojowe osoby uznawanej za świętą, rzadziej fragmenty rzeczy związane z tą osobą, którym jakaś religia przypisuje nadprzyrodzoną moc; zob. też relikwia w Wikipedii

(1.2) książk. przen. rzecz, która ma dla kogoś dużą wartość sentymentalną

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	relikwia	relikwie
dopełniacz	relikwii	relikwii
celownik	relikwii	relikwiom
biernik	relikwię	relikwie
narzędnik	relikwią	relikwiami
miejscownik	relikwii	relikwiach
wołacz	relikwio	relikwie

przykłady:

składnia:

(1.1) zwykle w lm

kolokacje:

(1.2) najdroższa relikwia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) pamiątka

hiponimy:

holonimy:

(1.1) święty

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. relikwiarz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) relic
• baskijski: (1.1) erlikia
• białoruski: (1.1) рэліквія ż; (1.2) рэліквія ż
• bułgarski: (1.1) реликва ż; (1.2) реликва ż
• czeski: (1.1) relikvie ż
• duński: (1.1) relikvie w/n
• esperanto: (1.1) relikvo
• francuski: (1.1) relique ż, reliquat m, survivance ż
• hiszpański: (1.1) reliquia ż
• interlingua: (1.1) reliquia
• kataloński: (1.1) relíquia ż
• litewski: (1.1) relikvija ż
• niderlandzki: (1.1) reliek
• niemiecki: (1.1) Reliquie ż
• nowogrecki: (1.1) λείψανο n
• rosyjski: (1.1) реликвия ż; (1.2) реликвия ż
• szwedzki: (1.1) relik w
• ukraiński: (1.1) реліквія ż; (1.2) реліквія ż
• węgierski: (1.1) ereklye, relikvia
• włoski: (1.1) reliquia ż

źródła: