ogół
ogół (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pewna całość; zbiór zjawisk, przedmiotów
- (1.2) wszyscy mieszkańcy (regionu, kraju)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ogół dopełniacz ogółu celownik ogółowi biernik ogół narzędnik ogółem miejscownik ogóle wołacz ogóle
- przykłady:
- (1.1) Przeprowadzone badania wykazały, że ponad 10% ogółu pracowników firmy jest narażonych na szkodliwe działanie hałasu.
- (1.2) Wyniki wyborów prezydenckich zostały udostępnione ogółowi społeczeństwa.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) suma, całość
- (1.2) społeczność, ludność, społeczeństwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ogólność ż, ogólnik m, ogólnikowość ż, ogólniak m, uogólnianie n, uogólnienie n
- czas. uogólniać ndk., uogólnić dk.
- przym. ogólny, ogólnikowy
- przysł. ogólnie, ogólnikowo, ogółem
- etymologia:
- st.pol. oguł (forma współczesna jest wynikiem obniżenia artykulacji u > o > ó przed spółgłoską ł) < płn. prasł. *o(b)gulъ → prawdop. to, co jest okrążone, otoczone, całość, być może rzecz. odczas. od prasł. *o(b)-guľati → otoczyć, okrążyć w tańcu, od prasł. *guľati → igrać, tańczyć, śpiewać, bawić się, weselić się, szaleć (por. pol. hulać); por. białor. агул (ahul) → hurt, krąg[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) whole, entirety
- esperanto: (1.1) tuto; (1.2) tuto
- francuski: (1.1) ensemble, au total
- litewski: (1.1) visi, visuma ż
- łaciński: (1.1) omnia
- niemiecki: (1.1) Allgemeinheit ż, Öffentlichkeit ż
- rosyjski: (1.1) совоку́пность ż, о́бщность ż, ко́мплекс m, общее число n; (1.2) обще́ственность ż
- ukraiński: (1.1) загал m
- włoski: (1.1) complesso m, insieme m, totalità ż; (1.2) insieme m, totalità ż
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.