nosze
nosze (język polski)
edytuj
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik nosze dopełniacz noszy celownik noszom biernik nosze narzędnik noszami miejscownik noszach wołacz nosze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nosze koszowe / podbierakowe / prowizoryczne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nosiłki
- hiponimy:
- (1.1) deska ortopedyczna, mary
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nosiciel mos, noszenie n, przenoszenie n, niesienie n, przeniesienie n, nosidło n, nosidełko n, noszowy m, nośnik m, nosiłki m, nośność ż, znoszenie n, zniesienie n
- czas. nosić ndk., przenosić ndk., nieść ndk., przenieść dk., znosić ndk., znieść dk.
- przym. noszowy, nośny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- W dopełniaczu liczby mnogiej poprawna jest wyłącznie forma „noszy”. Błędne są formy „nosz”[1][2] i „noszów”[2][3].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stretcher
- baskijski: (1.1) ohatila
- czeski: (1.1) nosítka n lm
- duński: (1.1) båre w
- francuski: (1.1) brancard m
- hiszpański: (1.1) andas ż lm, anda ż, camilla ż
- łaciński: (1.1) scimpodium n
- niemiecki: (1.1) Bahre ż, Trage ż
- portugalski: (1.1) maca ż
- rosyjski: (1.1) носилки ż lm
- szwedzki: (1.1) bår n
- tetum: (1.1) hadak
- ukraiński: (1.1) ноші lm
- wilamowski: (1.1) mysper m
- włoski: (1.1) barella ż, lettiga ż
- źródła:
- ↑ Hasło „nosze” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 412.
- 1 2 Hasło „nosze” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 628.
- ↑ Hasło „nosze” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 257.