nadzór
nadzór (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sprawowanie dozoru lub opieki, strzeżenie, pilnowanie
- (1.2) pełnienie kontroli
- (1.3) komórka organizacyjna instytucji zajmująca się nadzorowaniem
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nadzór nadzory dopełniacz nadzoru nadzorów celownik nadzorowi nadzorom biernik nadzór nadzory narzędnik nadzorem nadzorami miejscownik nadzorze nadzorach wołacz nadzorze nadzory
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dozór, opieka, doglądanie, kuratela, warta, straż
- (1.2) kontrola, inwigilacja, obserwacja
- (1.3) kierownictwo, zarząd, kuratorium, inspektorat
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadzorca m, nadzorczyni ż, nadzorczość ż, nadzorowanie n
- czas. nadzorować ndk.
- przym. nadzorczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) supervision, oversight, superintendence, care, keeping; (1.2) surveillance, inspection, control; (1.3) conservator, custody, management
- czeski: (1.1) dohled m; (1.2) dohled m
- kaszubski: (1.1) dozér m; (1.2) dozér m
- rosyjski: (1.1) надзор m; (1.2) контроль m
- ukraiński: (1.1) нагляд m; (1.2) контроль m
- źródła:
- ↑ Hasło „nadzór” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.