mądrala

wymowa:

IPA: [mɔ̃nˈdrala], AS: [mõndrala], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

(1.1) ktoś wymądrzający się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mądrala	mądrale
dopełniacz	mądrali	mądrali / mądralów[1]
celownik	mądrali	mądralom
biernik	mądralę	mądrali / mądralów[1]
narzędnik	mądralą	mądralami
miejscownik	mądrali	mądralach
wołacz	mądralo	mądrale

lub

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mądrala	mądrale
dopełniacz	mądrali	mądrali
celownik	mądrali	mądralom
biernik	mądralę	mądrale
narzędnik	mądralą	mądralami
miejscownik	mądrali	mądralach
wołacz	mądralo	mądrale

przykłady:

(1.1) Taki mądrala, a uwierzył…^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) besserwisser, przemądrzały, przemądrzalec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mądrostka ż, mądrość, mędrzec

przysł. mądrze

przym. mądry

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) know-all, know-it-all
• czeski: (1.1) chytrolín m, chytrák m
• duński: (1.1) klogeåge w, besserwisser w
• hiszpański: (1.1) sabelotodo m, sabihondo m
• kaszubski: (1.1) mądrzela m
• niemiecki: (1.1) Besserwisser m
• norweski (bokmål): (1.1) bedreviter m
• norweski (nynorsk): (1.1) betrevitar m, betrevetar m
• nowogrecki: (1.1) ξερόλας m, ξερόλα ż, εξυπνάκιας m, φωστήρας m
• włoski: (1.1) cacasenno m, nientologo m, saccente m

źródła: