kulminacyjny (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i, IPA[ˌkulmʲĩnaˈt͡sɨjnɨ], AS[kulmʹĩnacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć
(1.2) wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą terenu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kulminacyjny moment dramatu. Zdenerwowanie doszło do punktu kulminacyjnego.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) punkt kulminacyjny
(1.1) moment kulminacyjny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kulminacja ż
czas. kulminować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: