kone

wymowa:

Dania: [ˈko·nə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) żona

(1.2) starsza, zniszczona życiem kobieta

odmiana:

(1) en kone, konen, koner, konerne

przykłady:

(1.1) Konen har smidt ham ud. → Żona go wyrzuciła.

(1.1) Prinsesse er en datter til en regent eller en kone til en prins. → Księżniczka jest córką władcy lub żoną księcia.

(1.2) Konen købte en snes æg. → Babka kupiła dwadzieścia jaj.

składnia:

kolokacje:

(1.2) en gammel kone

synonimy:

antonimy:

(1.1) mand; elskerinde

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) rengøringskone → sprzątaczka

etymologia:

st.nord. kona

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) maszyna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fiński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) żona

odmiana:

(1.1) en kone, konen, koner, konene lub ei kone, kona, koner, konene

przykłady:

(1.1) Kona hans veide omtrent nitti kilo da hun var gravid. → Kiedy jego żona była w ciąży, ważyła około dziewięćdziesięciu kilo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) mann

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żona

(1.2) starsza kobieta

odmiana:

(1) ei kone, kona, koner, konene

przykłady:

(1.1) Han las ei avis, og kona hans laga mat på kjøkkenet. → Czytał gazetę, a jego żona robiła w kuchni jedzenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. kona

uwagi:

źródła: