Wikisłownik

koda

Podobna pisownia Podobna pisownia: ƙoda

koda (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˈkɔda], AS: [koda]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów[1]
(1.2) liter. zakończenie utworu literackiego lub jakiejś historii, będące ich podsumowaniem[1]
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkodakody
dopełniaczkodykod
celownikkodziekodom
biernikkodękody
narzędnikkodąkodami
miejscownikkodziekodach
wołaczkodokody
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. coda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. coda < wł. coda → ogon, koniec[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1   Hasło „koda” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „coda” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

koda (język szwedzki)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) kodować[1][2]
odmiana:
(1.1) att koda, kodar, kodade, kodat, koda!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) koda av
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kod, kodning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 247.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=koda&oldid=8053640”