Wikisłownik

gońba

gońba (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest.[1] dziś gw. gór. gonitwa, wyścig
(1.2) gw. gór. bieganina, krętanina[2]
(1.3) gw. gór. przest. szychta koni przy kołowrocie do ściągania wody[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. gonić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1   Hasło „gońba” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 873.
  2. ↑ Hasło „gońba” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. II, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 104.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=gońba&oldid=8395561”