World Rugby Women’s Sevens Series (2023/2024)
World Rugby Women’s Sevens Series (2023/2024) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – jedenasta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin |
2 grudnia 2023 – 2 czerwca 2024 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn |
12 (z 6 konfederacji) | ||
| Stadiony |
8 (w 8 miastach) | ||
 I miejsce
|
|||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
| Statystyki turnieju | |||
| Najwięcej punktów |
Maddison Levi (345) | ||
| Najwięcej przyłożeń |
Maddison Levi (69) | ||
| Strona internetowa | |||
W ostatnim dniu listopada 2022 roku World Rugby ogłosił, że liczba turniejów pozostanie na poziomie siedmiu, zaplanowanych do rozegrania łącznie z zawodami męskimi w okresie od grudnia 2023 do czerwca 2024 roku, z tym że ostatni z nich będzie pełnił rolę finału cyklu, gdzie najsłabsze zespoły tego sezonu będą walczyć o utrzymanie z najlepszymi drużynami World Rugby Women’s Sevens Challenger Series 2023. Liczbę drużyn w każdym z turniejów prócz finałowego ustalono na dwanaście, jednak w przeciwieństwie do poprzednich edycji byli to jedynie stali uczestnicy cyklu, zreformowane rozgrywki nie przewidywały bowiem uczestnictwa zaproszonych zespołów[1][2]. Na gospodarza finałowych zawodów na trzy sezony wyznaczono w marcu 2023 roku Madryt[3], zaś w lipcu tegoż roku opublikowano listę gospodarzy pozostałych turniejów, których liczbę zwiększono jednak do siedmiu[4]. W porównaniu do poprzedniej edycji wypadły z niej francuskie i nowozelandzkie zawody, pozostały Dubaj, Kapsztad, Vancouver i Hongkong, australijski turniej został przeniesiony do Perth[5], powróciły zawody w USA (Los Angeles)[6], a po raz pierwszy natomiast żeńska rywalizacja miała odbyć się w Singapurze[7]. Panel sędziowski został ogłoszony na początku października 2023 roku[8][9].
Najlepiej w sezon weszły Australijki w finałach pierwszych dwóch zawodów pokonując odpowiednio Nowozelandki[10] i Francuzki[11], w trzecim zaś niespodziewanie ulegając Irlandkom, dla których był pierwszy tytuł w historii cyklu[12]. Kolejne trzy turnieje należały jednak do reprezentacji Nowej Zelandii, która w decydujących pojedynkach odprawiała kolejno Francję[13], Australię[14] i USA[15]. O zwycięstwie w sezonie zasadniczym miał zatem zadecydować ostatni turniej, w Singapurze, bowiem liderujące Nowozelandki i Australijki dzielił tylko bilans małych punktów[16][17]. Po raz kolejny spotkały się one w finałowym pojedynku, w którym Michaela Blyde zdobyła hat tricka dając Nowozelandkom czwarty tytuł z rzędu w sezonie oraz triumf w klasyfikacji generalnej[18].
Fazę grupową turnieju mistrzowskiego z kompletem zwycięstw zakończyły jedynie Australijki[19][20], zwyciężyły również w obu meczach fazy pucharowej (z Nowozelandkami i Francuzkami) wygrywając tym samym w całym cyklu[21]. Spośród zespołów walczących o utrzymanie ta sztuka nie udała się jedynie reprezentantkom Południowej Afryki, awans zaś uzyskały Chinki[21][22].
Najwięcej punktów i przyłożeń w sezonie zdobyła reprezentantka Australii Maddison Levi[23], opublikowano również inne statystyki[24]. Australijka została także wybrana do najlepszej siódemki sezonu, znalazły się w niej również Olivia Apps, Michaela Blyde, Kristi Kirshe, Ilona Maher, Jorja Miller i Séraphine Okemba[25]. Spośród nominowanych trzech zawodniczek[26] debiutantką sezonu uznano Kanadyjkę Carissę Norsten[27].
Kalendarz
edytuj| Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
|---|---|---|---|---|
| Dubai Women’s Sevens 2023 | Zjednoczone Emiraty Arabskie | Dubaj | The Sevens | 2–3 grudnia 2023 |
| South Africa Women’s Sevens 2023 | Południowa Afryka | Kapsztad | Cape Town Stadium | 9–10 grudnia 2023 |
| Australia Women’s Sevens 2024 | Australia | Perth | HBF Park | 26–28 stycznia 2024 |
| Canada Women’s Sevens 2024 | Kanada | Vancouver | BC Place Stadium | 23–35 lutego 2024 |
| USA Women’s Sevens 2024 | Stany Zjednoczone | Los Angeles | Dignity Health Sports Park | 2–3 marca 2024 |
| Hong Kong Women’s Sevens 2024 | Hongkong | Hongkong | Hong Kong Stadium | 5–7 kwietnia 2024 |
| Singapore Women’s Sevens 2024 | Singapur | Singapur | Stadion Narodowy | 3–5 maja 2024 |
| Spain Women’s Sevens 2024 | Hiszpania | Madryt | Cívitas Metropolitano | 31 maja – 2 czerwca 2024 |
System rozgrywek
edytujPodobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zespoły rywalizowały o punkty przyznawane za zajęcie poszczególnych miejsc w siedmiu turniejach sezonu zasadniczego. Następnie czołowa ósemka cyklu utrzymywała miejsce w nim na kolejny sezon i walczyła o końcowy triumf w turnieju finałowym, pozostała czwórka walczyła zaś o utrzymanie w rozgrywkach elity. Każde z zawodów sezonu zasadniczego gromadzą dwanaście reprezentacji, będących stałymi uczestnikami cyklu (core teams). Status core teams otrzymała najlepsza dziesiątka poprzedniego sezonu (Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Nowa Zelandia, USA oraz Wielka Brytania, natomiast z uwagi na potwierdzony brak relegacji status ten utrzymała też Brazylia[28]. Dwunaste miejsce zarezerwowano dla triumfatora turnieju kwalifikacyjnego[29], a wywalczyła je Południowa Afryka będąc najlepsza z grona dwunastu rywalizujących zespołów[30][31].
| core teams | ||
|---|---|---|
| WSS 2022/2023 | Brak spadku | eliminacje |
| Australia | Brazylia | Południowa Afryka |
| Fidżi | ||
| Francja | ||
| Hiszpania | ||
| Irlandia | ||
| Japonia | ||
| Kanada | ||
| Nowa Zelandia | ||
| Stany Zjednoczone | ||
| Wielka Brytania | ||
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[32]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[32].
Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[32]:
| Miejsce | Punktacja |
|---|---|
| 1 | 20 |
| 2 | 18 |
| 3 | 16 |
| 4 | 14 |
| 5 | 12 |
| 6 | 10 |
| 7 | 8 |
| 8 | 6 |
| 9 | 4 |
| 10 | 3 |
| 11 | 2 |
| 12 | 1 |
W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[32]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
W finałowym turnieju wzięło natomiast udział szesnaście reprezentacji. Czołowa ósemka klasyfikacji generalnej cyklu po siedmiu zawodach zmierzyła się w turnieju mistrzowskim, natomiast najniżej sklasyfikowana czwórka cyklu wraz z czterema najlepszymi drużynami World Rugby Women’s Sevens Challenger Series 2024 w turnieju kwalifikacyjnym do sezonu 2024/2025. W pierwszym z nich drużyny rywalizowały w pierwszej fazie systemem kołowym podzielone na dwie czterozespołowe grupy, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa czwórka awansowała do półfinałów, a pozostałe walczyły o miejsce piąte. Podobnie w zawodach kwalifikacyjnych – reprezentacje podzielone na dwie czterozespołowe grupy rywalizowały w nich o rozstawienie przed decydującymi o pozostaniu/spadku/awansie meczami fazy play-off[33][34].
Turnieje
edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Reprezentacja | Punkty | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DUB | ZAF | AUS | CAN | USA | HKG | SGP | Ogółem | ||
| 1 | Nowa Zelandia | 18 | 16 | 12 | 20 | 20 | 20 | 20 | 126 |
| 2 | Australia | 20 | 20 | 18 | 14 | 18 | 16 | 18 | 124 |
| 3 | Francja | 16 | 18 | 10 | 18 | 12 | 14 | 16 | 104 |
| 4 | Stany Zjednoczone | 8 | 14 | 14 | 12 | 16 | 18 | 3 | 85 |
| 5 | Kanada | 14 | 10 | 8 | 16 | 14 | 10 | 8 | 80 |
| 6 | Fidżi | 12 | 12 | 6 | 10 | 2 | 12 | 14 | 68 |
| 7 | Irlandia | 10 | 8 | 20 | 4 | 6 | 6 | 12 | 66 |
| 8 | Wielka Brytania | 2 | 6 | 16 | 2 | 3 | 4 | 6 | 39 |
| 9 | Japonia | 4 | 3 | 2 | 3 | 4 | 8 | 10 | 34 |
| 10 | Brazylia | 6 | 4 | 4 | 6 | 8 | 3 | 1 | 32 |
| 11 | Południowa Afryka | 3 | 1 | 3 | 1 | 10 | 1 | 4 | 23 |
| 12 | Hiszpania | 1 | 2 | 1 | 8 | 1 | 2 | 2 | 17 |
Turniej mistrzowski
edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Turniej kwalifikacyjny
edytuj2 czerwca 2024
|
Chiny | 33:0 | Belgia | Cívitas Metropolitano, Madryt |
15:08
|
2 czerwca 2024
|
Hiszpania | 22:0 | Południowa Afryka | Cívitas Metropolitano, Madryt |
15:32
|
2 czerwca 2024
|
Japonia | 26:12 | Argentyna | Cívitas Metropolitano, Madryt |
15:56
|
2 czerwca 2024
|
Polska | 7:38 | Brazylia | Cívitas Metropolitano, Madryt |
16:20
|
Przypisy
edytuj- ↑ Sevens World Series reimagination set to grow fans and revenues. world.rugby. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-30)]. (ang.).
- ↑ World Rugby redesign World 7s Series. scrumqueens.com. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-05)]. (ang.).
- ↑ Madrid to host first World Rugby Sevens Series Grand Final from 2023-24. world.rugby. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-22)]. (ang.).
- ↑ a b HSBC SVNS set to supercharge rugby’s global appeal as the ultimate festival of immersive experiences. svns.com. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-19)]. (ang.).
- ↑ Perth set to host new-look World Sevens Series. rugby.com.au. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-20)]. (ang.).
- ↑ Los Angeles to host both Men’s and Women’s USA Sevens in reimagined era of HSBC SVNS. eagles.rugby. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-02)]. (ang.).
- ↑ Rebranded HSBC SVNS to bring world-class rugby sevens action back to Singapore. straitstimes.com. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-23)]. (ang.).
- ↑ Emirates Match Official panels announced for HSBC SVNS 2024. world.rugby. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-05)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024 panels. world.rugby. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-02)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: Australia claim fourth straight Dubai title. world.rugby. [dostęp 2024-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-04)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: 200 up for Blyde but Australia claim first Cape Town gold. world.rugby. [dostęp 2024-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-11)]. (ang.).
- ↑ Ireland spoil hosts' party to win first HSBC SVNS tournament. world.rugby. [dostęp 2024-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-28)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: New Zealand victorious in Vancouver as Canada take bronze. world.rugby. [dostęp 2024-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-02-27)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: New Zealand secure second consecutive HSBC SVNS 2024 gold. world.rugby. [dostęp 2024-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-21)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: Black Ferns Sevens claim second Hong Kong title in a row. world.rugby. [dostęp 2024-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-08)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS League Winners to be decided in Singapore. world.rugby. [dostęp 2024-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-01)]. (ang.).
- ↑ How League Winners titles and top eight can be settled in Singapore. world.rugby. [dostęp 2024-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-01)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS: New Zealand edge Australia to Singapore and League Winners title. world.rugby. [dostęp 2024-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-06)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: New Zealand emphatic in Grand Final opener; China win two from two. world.rugby. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-01)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024: Canada, Australia, France and New Zealand still in Championship hunt. world.rugby. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-03)]. (ang.).
- ↑ a b HSBC SVNS 2024: Australia crowned women's HSBC SVNS Champions. world.rugby. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-03)]. (ang.).
- ↑ China promoted to SVNS Series. scrumqueens.com. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-03)]. (ang.).
- ↑ BEST PERFORMERS - SERIES 2024. resources.worldrugby-rims.pulselive.com. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-12)]. (ang.).
- ↑ PLAYER TRACKING - 2024 SEASON. resources.worldrugby-rims.pulselive.com. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-12)]. (ang.).
- ↑ Ellie Kildunne, Pieter-Steph du Toit, Maddison Levi and Antoine Dupont named World Rugby Players of the Year. world.rugby. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-11-25)]. (ang.).
- ↑ Who’s who on the HSBC SVNS 2024 Rookie of the Year shortlist. svns.com. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-14)]. (ang.).
- ↑ Carissa Norsten named HSBC SVNS Women’s Rookie of the Year. rugby.ca. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-06)]. (ang.).
- ↑ Confirmed: No relegation from 22/23 World Series. scrumqueens.com. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-11)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Sevens Challenger Series 2023 schedule announced. world.rugby. [dostęp 2023-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-21)]. (ang.).
- ↑ South Africa women and Tonga men crowned World Rugby Sevens Challenger Series 2023 champions. world.rugby. [dostęp 2023-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-03)]. (ang.).
- ↑ South Africa are back in the World Series. scrumqueens.com. [dostęp 2023-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-03)]. (ang.).
- ↑ a b c d Tournament Rules. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-04)]. (ang.).
- ↑ HSBC SVNS 2024 - MADRID - COMBINED SCHEDULE. resources.worldrugby-rims.pulselive.com. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-04)]. (ang.).
- ↑ Teams set for blockbuster HSBC SVNS Grand Final in Madrid. world.rugby. [dostęp 2024-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-30)]. (ang.).
- ↑ SVNS heaven for New Zealand, Argentina and Great Britain while USA miss Grand Final cut. planetrugby.com. [dostęp 2025-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-09)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona (ang.)