Wiktor Pyrkosz

Jest synem Jana i Marianny Pyrkosz. Został członkiem PZPR w 1967. Od 1970 pracował w przemyśle włókienniczym, początkowo jako m.in. zastępca kierownika Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego „Wola” w Zduńskiej Woli, a w latach 1977–1980 zastępca dyrektora Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego „Delta” w Łodzi. Od kwietnia 1980 do stycznia 1982 był zastępcą dyrektora, a od stycznia 1982^[1] do stycznia 2009^[3] naczelnym dyrektorem Zakładów Tekstylno–Konfekcyjnych „Teofilów” w Łodzi. W 1980 ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu^[1]. W 1986 był członkiem Egzekutywy Komitetu Łódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR)^[4]. W latach 1988–1990 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR^[1]. W 1989 nieskutecznie ubiegał się o elekcję w wyborach do Sejmu w okręgu okręg wyborczym nr 61, przegrywając z Markiem Bartosikiem^[5]. W latach 1993–2006 był członkiem zarządu Klubu 500 Łódź^[6]. Działał w Konfederacji Pracodawców Polskich^[7][8].

• Odznaka „Za zasługi dla Miasta Łodzi” (2001)^[9]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001) za wybitne zasługi dla rozwoju gospodarki, za działalność w Konfederacji Pracodawców Polskich^[10][7][8]