Wikipedysta:TheLightBlue/brudnopis

Terytorium Bośni i Hercegowiny obejmuje obszar dwóch regionów historycznych i geograficznych – Bośni (zajmującej około 80% powierzchni kraju) oraz Hercegowiny. Jednoznaczne określenie granic pomiędzy nimi nie jest łatwe do ustalenia na skutek długotrwałego związku tych regionów i bycia poddanym wspólnej władzy od czasów średniowiecza.

Pierwsze wzmianki o Bośni sięgają połowy X wieku, kiedy to bizantyjski cesarz Konstantyn VII Porfirogeneta opisując te tereny użył określenia χωρίον Βοσώνα (gr. mała kraina Bosony). Nazwa kraju najprawdopodobniej pochodzi zatem od rzeki o tej samej nazwie, w czasach starożytnych funkcjonującej pod nazwami Bossina i Bosona, które to z kolei oznaczały płynącą wodę.

Pochodzenie nazwy Hercegowina sięga XV wieku, kiedy to książę Bośni Stjepan Vukčić Kosača tytułując się użył sformułowania Herzog (niem. książę), tym samym obszar przez niego zajmowany, poprzez dodanie końcówki -ovina (kraj), to Herzegovina.

Po ogłoszeniu niepodległości w 1992 roku nazwa państwa początkowo brzmiała Republika Bośni i Hercegowiny, jednakże w uchwalonej trzy lata później konstytucji została ona zmieniona na obecnie funkcjonującą Bośnia i Hercegowina.

Bośnia i Hercegowina położona jest w południowo-wschodniej Europie, w zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Całkowita powierzchnia BiH wynosi 51 209,2 km², z czego 51 197 km² stanowi obszar lądowy (w tym wody śródlądowe zajmują 10 km², co odpowiada niespełna 0,02%), a 12,2 km² – morze terytorialne^[3]. Kraj ten leży na półkuli północnej i wschodniej pomiędzy 42° a 46° szerokości geograficznej północnej i między 15° a 20° długości geograficznej wschodniej.

Współrzędne geograficzne skrajnych punktów Bośni i Hercegowiny^[3]:

• 45°16′30′′N 16°55′56′′E – Gradina Donja (gmina Bosanska Dubica)
• 42°33′00′′N 18°32′34′′E – Podštirovnik (gmina Trebinje)
• 44°03′00′′N 19°37′41′′E – Žlijebac (gmina Bratunac)
• 44°49′30′′N 15°44′30′′E – Bugar (gmina Bihać)

Rozciągłość południkowa równa się 314 km (2°43′30′′), a rozciągłość równoleżnikowa – 309 km (3°53′41′′).

Łączna długość granic wynosi 1 538 km, na co składają się granice – lądowa (774 km), rzeczna (751 km) i morska (13 km). Bośnia i Hercegowina graniczy z^[3][4]:

•   Chorwacją (932 km – w tym 494 km granicy lądowej, 425 km rzecznej i 13 km morskiej)
•   Serbią (357 km – w tym 84 km granicy lądowej i 273 km rzecznej)
•   Czarnogórą (249 km – w tym 196 km granicy lądowej i 53 km rzecznej)

Po wstąpieniu Chorwacji do Unii Europejskiej w dniu 1 lipca 2013 roku, granica chorwacko-bośniacka stała się jedną z najdłuższych zewnętrznych granic UE.

Bośnia i Hercegowina posiada dostęp do Morza Adriatyckiego na około 20-kilometrowym odcinku wybrzeża w okolicy miejscowości Neum – jedynym nadmorskim kurorcie w kraju, który oddziela część chorwackiego terytorium z Dubrownikiem od reszty kraju, będącym od lipca 2013 roku unijną eksklawą^[5].

Bośnia i Hercegowina jest krajem górzystym – powyżej 200 m n.p.m znajduje się blisko 90% jej obszaru. Większość terytorium obejmują Góry Dynarskie – młode góry powstałe w orogenezie alpejskiej, zbudowane przeważnie z wapieni, dolomitów, łupków i piaskowców. Liczne pasma górskie, a wśród nich Kozara, Grmeč, Vlašić, Čvrsnica, Prenj, Romanija, Jahorina, Bjelašnica i Treskavica biegną z północnego zachodu w kierunku południowo-wschodnim. Na granicy z Czarnogórą znajduje się najwyższy szczyt Bośni i Hercegowiny – Maglić (2 386 m n.p.m.)

Na północno-wschodnim obszarze tego kraju znajduje się niewielka część Kotliny Panońskiej. Blisko połowa terytorium kraju jest zalesiona.

Bośnia i Hercegowina leży w strefie klimatu przejściowego między klimatem kontynentalnym a śródziemnomorskim. W zimie temperatury są bardzo niskie oraz występują częste wiatry, powodujące sztormy. Z kolei lata są upalne, przy czym z reguły na południu kraju występują wyższe temperatury.

Do największych rzek Bośni i Hercegowiny należą Sawa (wraz z jej prawymi dopływami – Una, Sana i Vrbas), Neretwa, Bośnia i Drina. Większość rzek ma swoje zlewisko w Morzu Czarnym, tylko nieliczne uchodzą do Adriatyku. Na terenie kraju występuje kilka dużych jezior, które zostały sztucznie utworzone przez człowieka.

W Bośni i Hercegowinie utworzono trzy parki narodowe: Park Narodowy Kozara (34 km²), Park Narodowy Una (198 km²) i Park Narodowy Sutjeska (173 km²), a także trzy parki krajobrazowe – Hutovo Blato, Blidinje oraz Bardača.

Bośnia i Hercegowina jest republiką federacyjną, według konstytucji z 1995 r. składającą się z Federacji Bośni i Hercegowiny i Republiki Serbskiej. Funkcje głowy państwa pełni trzyosobowe Prezydium Bośni i Hercegowiny, złożone z przedstawicieli głównych grup etnicznych: boszniackiej, chorwackiej i serbskiej, wybieranym w wyborach powszechnych na kadencję 4-letnią. Na jego czele stoi przewodniczący, zmieniający się rotacyjnie co 8 miesięcy. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu – Skupsztiny, złożonego z Izby Narodowych Reprezentantów (42 posłów) i Izby Narodów (15 posłów). Prezydium Republiki mianuje rząd centralny, którego kierownictwo należy premiera. Federacja Bośni i Hercegowiny oraz Republika Serbska mają ponadto własne parlamenty i rządy.

Do głównych partii politycznych Bośni i Hercegowiny należą: Chorwacka Demokratyczna Unia Bośni i Hercegowiny, Partia Akcji Demokratycznej, Serbska Partia Demokratyczna i Koalicja Socjalistyczna.

Bośnia i Hercegowina składa się z dwóch głównych części składowych, którymi są Federacja Bośni i Hercegowiny i Republika Serbska. Na wspólnym terenie obydwu tych części leży Dystrykt Brczko, pozostający pod kontrolą międzynarodową.

Od pewnego czasu skonfliktowani politycy Bośni i Hercegowiny grożą proklamowaniem niepodległości Republiki Serbskiej lub jej oderwaniu w celu przyłączenia jej do Serbii. Inni z nich wskazują na niekorzystną dla kraju dynamikę polityczną w wyniku jej zaistnienia lub zbrodnie popełnione przeciwko Bośniakom w imieniu Wielkiej Serbii czy utworzenia Republiki Serbskiej (ludobójstwo) i działają na rzecz zlikwidowania tego tworu administracyjnego. 12 października 2008 wypowiedź Miroslava Lajčáka, Wysokiego Przedstawiciela dla Bośni i Hercegowiny, w Sarajewie, już po wyborach samorządowych w tym kraju, wskazała zdecydowanie, że Republika Serbska ani nie zaniknie, ani nie oderwie się od Bośni i Hercegowiny^[6].

5 października 1908 Austro-Węgry dokonały aneksji Bośni i Hercegowiny. Po pierwszej wojnie światowej Bośnia i Hercegowina weszła w skład SHS a potem Królestwa Jugosławii. Od 1941 w granicach "Niepodległego Państwa Chorwackiego". Po wojnie Socjalistyczna Republika Bośni i Hercegowiny w składzie Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. W Sarajewie odbywały się Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1984 r.

Bośnia i Hercegowina uzyskała niepodległość w referendum 1992, ale Serbowie zbojkotowali wyniki głosowania i utworzyli własne państwo – Republikę Serbską ze stolicą w Banja Luce^[7].

Bośnię i Hercegowinę zamieszkuje obecnie 3 791 662 mieszkańców^[8]. Główne skupiska ludności znajdują się w dolinach rzek i kotlinach śródgórskich. Do najważniejszych grup etnicznych zamieszkujących kraj należą: Boszniacy – 48%, Serbowie – 33% i Chorwaci – 15%. Trwająca trzy lata wojna domowa doprowadziła do ogromnych strat ludnościowych i gruntownych zmian etnicznych w strukturze etnicznej kraju^[9]. Przyrost naturalny wynosi 0,5‰, a średnia długość życia dla mężczyzn: 74 lata, a kobiet: 82 lata. średnia gęstość zaludnienia to 76 osób na km². W miastach mieszka 44% ludności^[10].

Najludniejsze miasta Bośni i Hercegowiny (powyżej 100 tysięcy mieszkańców w 2012 roku):

• 1961:
  • prawosławni (43%),
  • muzułmanie (26%),
  • katolicy (22%),
  • pozostali (9%)

• Po wojnie:
  • muzułmanie (40%),
  • prawosławni (31%),
  • katolicy (15%),
  • pozostali (14%)

• 2005:
  • muzułmanie (45%),
  • prawosławni (36%),
  • katolicy (15%),
  • pozostali (4%),

Największe znaczenie w gospodarce Bośni i Hercegowiny mają: leśnictwo, górnictwo i energetyka. Na terenie Bośni i Hercegowiny znajdują się eksploatowane złoża: rudy żelaza, węgla brunatnego, soli kamiennej, rud cynku i ołowiu oraz azbestu. Komunikacja jest słabo rozwinięta, a największe znaczenie ma kolej.

PKB na 1 mieszkańca: 7624 USD (2008)

W 2012 roku kraj ten odwiedziło 439 tys. turystów (11,9% więcej niż w roku poprzednim), generując dla niego przychody na poziomie 603 mln dolarów^[11].

W Bośni i Hercegowinie są w większości kontrolowane przez 3 partie: Partię Akcji Demokratycznej, Chorwacką Wspólnotę Demokratyczną w Bośni i Hercegowinie i Serbską Partię Demokratyczną. Działalność radia i telewizji nadzorują 2 instytucje: Serbskie Radio i Telewizja (SRT), w której 1997 nastąpił rozłam programowy między studiem w Pale i studiem w Banja Luce, oraz Radio-Televizija Bosne-Hercegovine (RTV). Radio (działające od 1945) nadaje 4 programy w językach: serbskim, chorwackim i bośniackim, telewizja (założona 1969) – 2 programy, w tych samych językach. Ponadto, zgodnie z duchem porozumienia z Dayton, w Bośni i Hercegowinie działa kilka lokalnych, niezależnych stacji radiowych i telewizyjnych: kompanie telewizyjne Hajat (Sarajewo) i Zetel (Zenica) oraz utworzone 1996 wraz ze stacjami RTV w Mostarze i Tuzli – TVIN-TV International Network. W Bośni i Hercegowinie działa też Chorwackie Radio Herceg-Bosna z siedzibą w Mostarze oraz Serbskie Radio Banja Luka, założone w 1997 jako niezależne radio powstałe w wyniku rozłamu w SRT.

Większość gazet w Bośni i Hercegowinie przestała się ukazywać w czasie wojny od 1992 do 1995. Jedynie poranny sarajewski dziennik "Oslobodjenje", założony w 1943, jest wydawany nieprzerwanie. W 1998 osiągnął nakład 56 tysięcy egzemplarzy. Ponadto ukazują się: dziennik "Vecernje novine", założony w 1964, w nakładzie 15 tysięcy egzemplarzy,"Glas srpski", rządowy dziennik Republiki Serbskiej, nakład 1900 egzemplarzy oraz niezależny chorwacki dziennik "Horyzont", założony w 1996, ukazujący się w Mostarze. Wśród czasopism najważniejszym jest ilustrowany tygodnik "Svijet", wychodzący w Sarajewie oraz "Zadrugar", tygodnik dla rolników, założony w 1945.

• Bośniacy
• wojna w Bośni
• piramidy w Bośni
• Ambasada Bośni i Hercegowiny w Polsce

• National Monument – Muslibegovica House
• Oficjalna strona Miasta Sarajevo
• Gazetteer