Wikipedysta:PanGawelek/Rozbiory Czechosłowacji

Sprawą sporną Niemiec i Czechosłowacji przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego było pogranicze Czechosłowacko-Niemieckie i Czechosłowacko-Austriackie, czyli Kraj Sudetów zamieszkany przez mniejszość Niemiecka (tak zwanych Sudetoniemców). Rząd Czechosłowacji obawiał się jednak bardziej Austrii, niż samych Niemiec, jednak Austria nie posiadała siły militarnej i poparcia zagranicznego.

Czechosłowacja obawiała się również ataku Węgierskiego, gdyż na mocy traktatu z Trianon Słowacja miała, została połączona z Czechami, a była to od X w. własność Węgierska. W celu obrony Czechosłowacja podpisała sojusz (tzw. małą Entente) z Rumunią i Królestwem SHS (które też okroiły Węgry).

Polska była do Czechosłowacji nastawiona wrogo, gdyż podczas wojny Polsko-Bolszewickiej Czechosłowaci wykorzystali sytuacje i zbrojnie zdobyli Zaolzie, w większości zamieszkane przez Polaków. Polityka Polski w większości niebyła ukierunkowana w stronę Zaolzia, sytuacja się zmieniła. Polacy widząc, iż III Rzesz stara się dąży do zajęcia Sudetlandu Polski minister spraw zagranicznych Józef Beck rozpoczął wielką akcje, Polacy do tego mieli w planie wspierać Węgry w zajęciu Rusi Zakarpackiej i Słowację w wyzwoleniu się, razem z tymi państwami i Rumunią mieli stworzyć sojusz równoważący Niemcy i ZSRR.

W 1936 r. sytuacja Czechosłowacji coraz bardziej się zaostrzała. Żądania wysuwał partia Niemców Sudeckich (w skrócie SdP) Konrada Henlenina. Jednym z żądań był wprowadzenie ustawy o tak zwanej "Ochronie narodu" która miała dać prawie całkowitą władzę na obszarze Sudetów Niemcom. W dodatku Henlein przedstawiał sprawę mniejszości Niemieckiej jako uciskany naród, przez co Anglicy nastawiali się anty Czesko. Jak by tego było mało Führer prowadził akcje pozyskiwania sojuszników, zawiązał sojusz z Węgrami i nieformalny z Polską (które tego sojusze nie chciała). Prowadzono również rozmowy z opozycją Słowacką, pod wodzą Andreja Hlinki, Adolf coraz bardziej anty czesko nastawiał resztę małej Ententy.

Drastyczne pogorszenie się sytuacji nastąpiło gdy III Rzesza dokonała „Anschlussu” Austrii.

Wówczas granica powiększyła się otaczając prawie całe Czechy, co ułatwiało atak. Niemcy zyskały nową granice z Jugosławią, dzięki czemu mogła grozić jednemu z przedstawicieli Małej Ententy. W dodatku Sdp nawiązywało sojusze z mniejszościami Polskimi i Węgierskimi oraz z Słowakami pod wodzą Andreja Hlinki.
Rząd Czechosłowacki próbując złagodzić sytuacje wysłał do Berlina posła, który starał się przekonać Joachima von Ribbentropa, że Czechosłowacy chcą pokoju, oraz starał się uzyskać potwierdzenie arbitrażowe z traktatu z Locarno, Joachim mimo iż przekonywał iż Rzesza nie chce wojny, to potwierdzać nic nie chciał. W dodatku Anglicy i Francuzi namawiali Czechosłowację do ustąpienia Niemcom, jednocześnie stwierdzając, że nie pomogą jej w razie wojny. Coraz bardziej wpływowa stawała się Partia Niemców Sudeckich, która na zjeździe w Karlovych Var utworzyła osiem żądań do władz Czechosłowacji. Następująco: Równouprawnienia Niemców i Czechów, Niezasiedlanie Sudetów przez Czechów, utworzenia samorządu Niemieckiego, wyrównanie krzywd, uznanie niemieckiej grupy za osobę prawną, utworzenie ośrodków ochrony, zgoda na zajmowanie urzędów przez Niemców, całkowitej wolności w światopoglądach. Rząd nie chciał przyjąć 3, 5 i 8 żądania. Jednak wydał specjalny "statut narodowościowy"

Ruś Zakarpacka

,,Ilustrowany Kuryer Codzienny'' 3 pierwsze

•  
  z 3 paź.1938 roku
•  
  z 4 paź. 1938 roku
•  
  z 5 paź.1938 roku
•  
  Poradnik Gospodarski z 9 paź 1938

•  
  Neville Chamberlain na lotnisku w Heston, po powrocie z Monachium.
•  
  Okręg Rzeszy Kraj Sudetów
•  
  Oficerowie z Siczy karpackiej, kolejno od lewej: Iwan Rohacz, Iwan Roman i Fedir Tacyniec
•  
  Czechosłowacja z zaznaczonymi terenami wyłączonymi.
•  
  Wkroczenie wojska Polskiego do Czech 9 paź 1938.

Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>