Wikipedysta:Odiseyitaka/Certyfikacja w Federacji Rosyjskiej
Certyfikacja wyrobów w Rosyjskiej Federacji jest obowiązkowa i dobrowolna.
Oznaczenie produkcji.
edytujProdukcją są nazywane realne, czy informacyjne wyniki procesu produkcyjnego, w którym są użyteczne właściwości i który jest wykorzystywany przez konsumentów do ich potrzeb. Produkcja może być mierzona jak zarówno w ujęciu naturalnym (ilościowym), tak i w kategoriach pieniężnych.
Produkcja jest jednym z najważniejszych obiektów oceny zgodności na podstawie ustawy federalnej № 184 "O przepisie technicznym". Klasów i rodzajów produkcji istnieje bardzo wiele. Jednak najbardziej duży i wyraźny jej rozdział występuje na poziomie klasyfikacji produktów przeznaczonych dla konsumenta i w jakości produkcji przeznaczonej do celów przemysłowych.
Dla certyfikacji wyrobów jest ważne przypisanie jej do konkretnej klasy, podklasy, grupy, podgrupy, rodzaju. To właśnie taką strukturę ma kod w Rosyjskiej ogólnokrajowej klasyfikacji produktów (OKP), który został wprowadzony Dekretem Gosstandartu Federacji Rosyjskiej Nr 301 od dnia 30 grudnia 1993 roku, a wszedł w życie z 1 lipca 1994 roku.
Większość przepisów ustawowych i wykonawczych państwa opiera się właśnie na kodyfikacji OKP. Aby ustalić, wymagana czy nie jest obowiązkowa certyfikacja wyrobów, należy najpierw zidentyfikować produkt i określić, do której grupy on należy, i jaki kod powinien być określony dla niego w systemie kodyfikacyjnym OKP.
Ustawa federalna № 184 określa dwie formy certyfikacji wyrobów: obowiązkową i dobrowolną. Obowiązkowa certyfikacja produktów jest przeznaczony dla tych ich gatunków, które są regulowane przepisami technicznymi Rosyjskiej Federacji i kilkoma innymi ustawami federalnymi.
Certyfikacje produktów można podzielić na dwie wielkie podgrupy: te, które są regulowane ustawą federalną № 184 i te, które podporządkowują się innym ustawom Federacji Rosyjskiej. Te obiekty, certyfikacji wyrobów których jest oparta na innych ustawach federalnych powinny być wymienione w artykule 5 ustawy federalnej № 184. Są to obiekty, które należą do następujących obszarów:
- obrona państwowa (w tym wywiad zagraniczny, tajemnica państwowa itp.);
- energetyka atomowa i jądrowa;
- budynki i budowle;
- produkty i procesy stosowane na terytorium centru innowacyjnego "Skolkovo";
- do jedynego połączenia sieciowego RF, i do wyrobów co gwarantują stabilność jego działania, bezpieczeństwo, wykorzystanie spektrum radiowe i innych aspektów w dziedzinie komunikacji;
- niektóre aspekty bezpieczeństwa pracy;
- rachunkowość, księgowość i audyt, emisja papierów wartościowych;
- niektóre aspekty praktyki medycznej, związane z leczeniem chorób zakaźnych i inne.
Ustawa federalna № 184 wprowadza w okresie przejściowym, dopóki są nie opracowane i nie zatwierdzone Regulaminy techniczne, dotyczące niektórych produktów, możliwość zastosowania obowiązkowej certyfikacji produktu przez ustawę rządu RF. Ustawa Rządu № 982 od 01.12.2009, ustanowiła dwie listy wyrobów, które podlegają obowiązkowej certyfikacji produkcji. Na listę numer jeden certyfikat zgodności powinien być zatwierdzony w systemie GOST R, na listę numer dwa, należy zarejestrować deklarację zgodności wymaganiom norm lub technicznych danych w jednostce certyfikującej, która ma akredytację Rosstandartu.
Obowiązkowy system certyfikacji wyrobów oraz certyfikat zgodności zostały wprowadzone w RF w 1992 roku na podstawie federalnej ustawy "O ochronie praw konsumentów". Gosstandart utworzył pierwszą listę produktów, które podlegają obowiązkowej ocenie zgodności.
Obecnie państwo (w osobie Rosstandartu) włączyło w państwowy rejestr 16 obowiązkowych systemów certyfikacji produktów. Ponadto ponad 130-tu systemom certyfikacji przyznano zakonne prawo do przeprowadzenia procedury dobrowolnej certyfikacji produkcji zgodnie z rosyjskim prawem i przepisami o danym systemie oceny zgodności, uzgodnionej z Rosstandartem.
Obowiązkowa certyfikacja produkcji GOST R.
edytujObowiązkowa certyfikacja produkcji GOST R[1] jest obecnie realizowana na podstawie Kolejności przeprowadzenia certyfikacji produktów jaką przyznał Dekret Gosstandartu Federacji Rosyjskiej № 15 od dnia 21.09.1994 roku. Lista produktów podlegających obowiązkowej ocenie zgodności GOST R, określona Ustawą Rządu № 982. Rozszerza się wymogi obowiązkowej certyfikacji wyrobów dla produktów producentów rosyjskich i zagranicznych.
Prawo przewiduje dla obowiązkowej oceny zgodności dwie równoważne (z prawnego punktu widzenia) formy certyfikacji produkcji:
- obowiązkową certyfikacje, przy której wydaje się certyfikat zgodności GOST R na żółtej formie;
- deklaracja zgodności produkcji z wymaganiami rosyjskich norm lub danych technicznych z wydaniem deklaracji zgodności.
Obie procedury można przejść w jednostce certyfikującej posiadającej akredytację na wykonywanie takiej pracy w Rosstandartcie. Inicjatorem certyfikacji produktu jest wnioskodawca, który złoży wniosek i wymagane, zgodnie z prawem, dokumenty do potwierdzenia zgodności wyrobów, wyszczególnionym we wniosku dokumentom regulującym. I do tego przy obowiązkowej certyfikacji produktów takimi dokumentami regulującymi mogą być jedynie te GOSTy i przepisy, które są określone w Ustawie Rządu № 982 dla danego rodzaju produktu. Podczas gdy dla zgłoszenia towarów określone normy są zalecane. Wykazanie zgodności w przypadku deklaracji można dokonać również za wykonaniem także i Technicznych wymagań, które są opracowywane przez samego producenta. Ale obowiązkowym warunkiem jest wstępna ich oficjalna rejestracja organem certyfikacji GOST R.[2]
Komplet dokumentów, który należy podać do jednostki certyfikującej zależy również od systemu certyfikacji produkcji lub deklaracji, jaką wybrał wnioskodawca samodzielnie lub przy udziale konsultantów certyfikującego centrum.
Obowiązkowa certyfikacja produktów obejmuje z reguły udział laboratorium certyfikujące w celu przeprowadzenia testów. Podczas gdy do zgłoszenie produktów ustawa dopuszcza system potwierdzenia zgodności, wykorzystując tylko swoje dowody. Przy tym, za wyjątkiem dokumentacji technicznej i operacyjnej, wnioskodawca musi dostarczyć raporty z badań produktów wykonanych we własnym laboratorium. Koniecznie powinni być podane wyniki badań po wszystkim cechom i parametrom, które muszą zostać sprawdzone w celu potwierdzenia bezpieczeństwa produktu dla konkretnego jego typu.
Laboratorium badawcze jest równorzędnym uczestnikiem w procesie certyfikacji wyrobów. Aby wykonywać swoje funkcje, ono powinno uzyskać ocenę zgodności wymaganiom pod kątem realizacji badan naukowych ze szczególnym uwzględnieniem w centrum akredytacji. Dokument, który potwierdza prawo do przeprowadzania badan certyfikacyjnych, zwany jest Certyfikat akredytacji w danym obszarze produkcji.
Ustalenie zgodności wyrobu z wymaganiami norm ma prawo ekspert, który w tej dziedzinie, został certyfikowanym specjalistą i jest członkiem jednostki certyfikującej.
Wydany certyfikat zgodności lub deklaracja zgodności przechodzi obowiązkową rejestracje państwową, wprowadzając je do odpowiednich rejestrów i przypisując numer rejestracyjny. Po procedurze, dokumenty te są oficjalnie aktualnymi w okresie czasu co jest w nich określony.
Jednak certyfikacja produktów może być nie zakończona na etapie uzyskiwania przez wnioskodawcę certyfikatu lub zarejestrowanej deklaracji. Istnieją systemy oceny zgodności, które przewidują okresowe analizy produkcji, systemów zarządzania jakości lub analiz samej produkcji w okresie pełnego terminu ważności dokumentów na pozwolenie. Jest to spowodowane faktem, że wyroby muszą spełniać wymagania norm nie tylko w trakcie ich testów certyfikujących, ale także dla całego okresu obowiązywania certyfikatu lub deklaracji. Co umożliwia nadzorowanie i kontrole jednostki certyfikującej.
Certyfikacja wyrobów w dobrowolnych systemach.
edytujW dobrowolnych systemach certyfikacji może być wydany tylko certyfikat zgodności. Deklaracja zgodności w Rosji stosuje się tylko w przypadku obowiązkowej oceny zgodności. Można uzyskać certyfikat w dowolnym systemie certyfikacji produktów, który przeprowadza ocenę zgodności dla swojego rodzaju produkcji. Aby to zrobić, należy również zwrócić się z oświadczeniem do jednostki certyfikującej, która ma akredytacje w danym systemie.
Dobrowolną certyfikacje produktów, można również przejść i w systemie GOST R, a nawet na te rodzaje towarów podlegających obowiązkowej certyfikacji wyrobów.
Dlaczego wielu producentów robi to(zwłaszcza żywności i dóbr konsumpcyjnych)? Przy obowiązkowej certyfikacji są testowane i mierzone tylko te parametry i właściwości, które są wymienione w przepisach. Są one związane głównie z potwierdzeniem bezpieczeństwa produktu.
Jeśli producent chce udokumentować unikalne właściwości towarów lub najbardziej atrakcyjne dla konsumenta jego charakterystyki, dobrowolna certyfikacja produktów daje mu prawo do określania tych cech w swoim oświadczeniu. Będą one poddane badaniom w laboratorium i zostaną zawarte w protokole z tych badan (to oznacza ze zostaną one poddane niezależnym badaniom). Takie podejście jest atrakcyjne dla kupujących.
Przypisy
edytujBibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Centrum Certyfikacji GOST-R w Polsce
- Sprawdzenie czy jest wymagana certyfikacja na twoje produkty w Rosji
- Oficjalna jednostka Centrum Certyfikacji GOST-R w Gdańsku
- Portal międzynarodowy w sprawie procedury certyfikacji produktów w Rosji
- Oficjalna jednostka centrum certyfikacji Rostest w Sztokholmie
- Portal Międzynarodowy o rosyjskiej dokumentacji dla przywozu produktów w Rosję
Kategoria:Towaroznawstwo Kategoria:Znaki towarowe Kategoria:Instytucje publiczne Kategoria:Nauka w Rosji