Wikipedysta:Kamilakarolek/KrzysztofMilkowski

Krzysztof Milkowski

Polski aktor filmowy i teatralny. Urodzony 28 kwietnia 1960 w Toruniu, na Podgórzu.

W 1985 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Zmarł w wyniku tragicznego wypadku na planie filmowym, 30 czerwca 1987 roku, w wieku 27 lat, we Lwowie.

Pochowany został na cmentarzu toruńskim Kluczyki - Podgórz.

W latach 1985-1897 był członkiem zespołu Teatru Syrena w Warszawie.^[1]

Utalentowany chłopak z lewobrzeżnej części Torunia. "Bez cienia wątpliwości można mówić, że gdyby nie wypadek dziś nazwisko Milkowskiego wymieniane byłoby jednym tchem z nazwiskami najlepszych polskich aktorów- uważa Kamila Karolewska. - Świetnie śpiewał, miał dobry głos.^[2] Zaprzyjaźniona z Krzysztofem i całą rodzina Milkowskich Violetta Villas zaprosiła aktora na swoje tourne po Francji.

"W rodzinie mówiono, że to aktor z powołania. W dzieciństwie jego ulubioną zabawą było tworzenie teatrzyków lalkowych - wspomina Leszek Milkowski, młodszy brat Krzysztofa. - Później zaczął myśleć o aktorstwie musicalowym. Sam nauczył się stepować. Aktorskim ideałem była dla niego Liza Minnelli. Film „Kabaret” z jej udziałem obejrzał 14 razy". ^[3]

Krzysztof Milkowski mieszkał w lewobrzeżnej części Torunia, tam też chodził do szkół, najpierw do SP 15, potem do III LO, które wówczas mieściło się przy ulicy Marchlewskiego (obecnie Hallera). K.Milkowski skupiał wokół siebie wielu młodych, zdolnych ludzi, mówiono o jego wielkiej charyzmie i dobrym charakterze. Do grona jego przyjaciół należeli m.in. Ewelina (zmarła, 1.żona J.L.Wiśnewskiego) i Janusz L. Wiśniewski, który w korespondencji z badaczką losów K.M. wspomina z sentymentem tę znajomość.

Aktor zespołu Scena Młodych STUDIO P

(na podstawie korespondencji z dn.21.03.2021 r. Lucyny Sowińskiej, założycielka, kierownik artystyczny i reżyser Studia P z Kamilą Karolewską badającą losy aktora).

Uczęszczał na zajęcia Studia P, grupy teatralnej prowadzonej przez Lucynę Sowińską w Młodzieżowym Domu Kultury. To tu pierwsze kroki na scenie stawiało wielu późniejszych aktorów, m.in. Małgorzata Kożuchowska, Magdalena Czerwińska, Olga Bołądź, Jakub Gierszał.

Krzysztof Milkowski rozpoczął edukację teatralną jako uczeń ostatnich lat szkoły podstawowej. Przyjeżdżał z Podgórza do centrum Torunia, do Młodzieżowego Domu Kultury przy ul. Przedzamcze dwa lub trzy razy w tygodniu. Po dziecięcych doświadczeniach w Teatrze Baśni został aktorem zespołu Scena Młodych STUDIO Poetyckie. Przez 8 lat uczestnictwa nie opuścił ani jednej próby.

Ze Studiem P stworzył znaczące spektakle, wyjeżdżał na warsztaty teatralne i festiwale. 1976 – Cztery życzenia wg poematu M. Isakowskiego. 1979 – Sprężyna wg S. Mrowińskiego. 1980 – Dom Spokojnej Młodości wg poezji E. Lipskiej. 1981 – Jakiekolwiek masz imię wg dramatu A. Wydrzyńskiego. 1982 – Staropolskie figle migle w oparciu o teksty intermediów staropolskich. Przedstawienia były uznane przez krytyków na ogólnopolskich konkursach.

Zespół z udziałem K. Milkowskiego zdobył główne nagrody: Złotą Maskę, Grand Prix – Srebrną Czarę Ziemowita, Złoty Lemiesz. Spektakle prezentowano na scenach, zabytkowych piwnicach, starych zamczyskach, na dziedzińcu Ratusza Staromiejskiego. Zespół odwiedził m.in. Toruń i okolice, Poznań, Kraków, Łódź, Konin, Grodno, Rzeszów, Nowy Sącz.

Krzysztof Milkowski poznał międzynarodowy język Esperanto.

Zespół Studio P jako laureat Złotej Maski otrzymał propozycję zrealizowania spektakli dla międzynarodowej widowni. Przedstawienie o Joannie d’Arc Kiujn ajn nomon vi havas było pokazywane w Budapeszcie na Światowym Kongresie Esperantystów (1982). W żywej dyskusji pospektaklowej o wolności człowieka brali udział goście ze wszystkich kontynentów.

Krzysztof Milkowski po wyjeździe do Szkoły Filmowej w Łodzi nie chciał zrywać kontaktów z zespołem, z którego wyrósł.

Razem z Joanną Dark (wokalistką) wymyślili Spotkania wigilijne, które przetrwały: przez blisko 40 lat spotykali się w Studiu P absolwenci zespołu z aktualnymi uczestnikami, wtedy też wspominaliśmy ich inicjatorów. Krzysztof Milkowski otrzymał Odznakę dla wyróżniającego uczestnika teatru Studio P.

Sylwetka Krzysztofa Milkowskiego znajduje się w książce autorstwa Magdaleny Łubkowskiej-Stanisławskiej pt. STUDIO P Toruńska Scena Młodych, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2004, 2006. Krzysztofa wspominają tu dawni uczestnicy zespołu Iwona Gniedziejko (filolog i teatrolog) oraz Marek Gierszał (aktor i reżyser). Młodzieńcze lata Krzysztofa Milkowskiego w teatrze Studio P były wypełnione niezwykłą radością i pasją do twórczych działań, odpowiedzialnością za siebie i zespół oraz serdecznością, którą kierował do ludzi.

Aktorska kariera Milkowskiego nabiera tempa, gra zarówno w teatrze, jak i w kilku filmach.

W Łodzi, w Teatrze Studyjnym ‘83, Krzysztof Milkowski wystąpił m.in. w spektaklach Adama Hanuszkiewicza i Macieja Prusa. Pojawiał się na małym ekranie - w filmie telewizyjnym „Zamiana” Rafała Kalinowskiego, serialach „Republika Ostrowska” Zbigniewa Kuźmińskiego i „Pogranicze w ogniu” Andrzeja Konica. Na dużym ekranie można było go zobaczyć w „Republice nadziei” Kuźmińskiego i „Cyrk odjeżdża” Krzysztofa Wierzbiańskiego. Polsko-radziecka „Przeprawa” w reżyserii Wiktora Turowa okazała się ostatnim filmem młodego aktora.

Tragiczny wypadek na planie ^[4]

Okoliczności śmierci Krzysztofa Milkowskiego są trochę tajemnicze. Być może próbowano sprawę zamieść pod dywan? - zastanawia się Kamila Karolewska. Trudno to wykluczyć. „Przeprawa” to film wojenny, radziecko-polski, do wypadku doszło na terenie wówczas należącym do ZSRR. Krzysztof Milkowski już miał zakończyć pracę na planie „Przeprawy”. W tym czasie śpiewał z poznaną zapewne w Teatrze Syrena Violettą Villas. Mieli wyjechać na wspólne tournee. Wtedy otrzymał wiadomość, że ma się zjawić we Lwowie, bo zostanie nad pobliskim jeziorem dokręcona jeszcze jedna scena filmu. Pojechał. Do ojca Krzysztofa Milkowskiego nadeszła wiadomość, że proszą o przyjazd do Lwowa, bo syn miał wypadek: spadł z konia. Na miejscu okazało się, że Krzysztof nie żyje. I że nie chodzi o upadek z konia.

W scenie, która okazała się jego ostatnią, żołnierz grany przez Milkowskiego zostaje postrzelony i wpada do jeziora. Oficjalna wersja mówi, że gdy aktor znalazł się w wodzie, wybuchła dryfująca obok mina. Mówiono też, że być może radziecki pirotechnik źle dobrał siłę wybuchu. Pojawiła się poza tym wersja o śmiertelnym strzale z pistoletu, który zamiast ślepymi, załadowano ostrymi nabojami.

Teatr:^[5]

19 maja 1984 Publiczność Federico García Lorca, postać: Student IV (PWSFTViT), reżyseria: Nowicki Paweł, teatr: Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima, Łódź

13 października 1984 Syn marnotrawny Stanisław Trembecki, postać: Hołotkiewicz, reżyseria: Hanuszkiewicz Adam, teatr: Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima, Łódź

6 stycznia 1985 Płatonow Antoni Czechow,postać: Głagoliew, reżyseria: Prus Maciej, teatr: Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima, Łódź

Film:^[6]

1988 POGRANICZE W OGNIU Serial fabularny

1988 PRZEPRAWA Film fabularny

1987 CYRK ODJEŻDŻA Film fabularny 1986 REPUBLIKA NADZIEI Film fabularny Obsada aktorska (Oskar von Wedow)

1985 REPUBLIKA OSTROWSKA Serial fabularny Obsada aktorska 1984 ZAMIANA Film fabularny - telewizyjny Obsada aktorska

1984 Premiera filmu „Zamiana”, występują tu m.in. Olgierd Łukaszewicz, Gabriela Kownacka

1985 "Republika Ostrowska", obsada, m.in. Leon Niemczyk, Jerzy Kamas, Barbara Brylska

1986 występuje w filmie „Republika Nadziei” u boku gwiazd takich jak Leon Niemczyk, Kamas, Brylska czy Wołłejko jako Oskar von Wedow

1987 W filmie „Cyrk odjeżdża” z 1987r. rola akrobaty, w odc. 6. "Pogranicza w ogniu" 1987/88 grał wojskowego typewritera, agenta

https://www.filmweb.pl/film/Cyrk+odje%C5%BCd%C5%BCa-1987-4767/descs

1988 Milkowski wcielił się w postać porucznika w filmie „Przeprawa” 1988. Aktor ginie na tymże planie filmowym we Lwowie 30.06.1988. Podczas kręcenia sceny postrzału wpada do jeziora. W 14-18 sekundzie wybucha mina dryfująca na wodzie, w okolicach głowy i zabija aktora.

Filmografia, źródła:

https://www.filmweb.pl/person/Krzysztof+Milkowski-480661/filmography

https://filmpolski.pl/fp/index.php?film=121811