Władysław Szulc

Urodził się w Staszowie^[1][2][3]. Rodzina ze strony ojca pochodziła ze spolonizowanych Niemców kolonizujących Kujawy w I połowie XIX w., ze strony matki dziadkowie byli uczestnikami powstania styczniowego z 1863^[4].

Zdał maturę w Skarżysku-Kamiennej. W 1956 ukończył konserwatorstwo i zabytkoznawstwo (muzealnictwo) na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu^[5][1][3]. Po ukończeniu studiów był zatrudniony w pracowni witrażownictwa, a następnie w pracowni fotograficznej PKZ w tym mieście^[2][3]. Początkowo zajmował się fotografią, w 1960 został członkiem Toruńskiego Towarzystwa Fotograficznego, a w 1961 w Toruniu zorganizowano pierwszą wystawę jego zdjęć^[5].

W 1964 wraz z żoną i córką zamieszkał w Sanoku^[5][1], do czego namówił go pracujący w tym mieście Wojciech Kurpik. Rodzice artysty mieszkali w Sanoku przez krótki okres przed 1939, gdzie jego ojciec, Kazimierz Szulc, był lekarzem w 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. Przez 34 lata prowadził pracownię fotograficzną w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (w MBL pracę podjęła też jego żona)^[5][2]. Zasiadał w komitecie redakcyjnym i był autorem okładek wydania czasopisma „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. W 1998 przeszedł na emeryturę^[2][3].

Jako artysta uprawiał fotografię, od 1970 także malarstwo^[2][3]. Malował technikami wodnymi (akwarela, gwasz) oraz pastelami. Malował głównie pejzaże podsanockie, a jego ulubionymi motywami były drzewa i domy^[6]. Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1962 w Toruniu^[7]. Wystawiał w Polsce oraz Wielkiej Brytanii. W 1980 zorganizowano jego szóstą wystawę indywidualną (w Krośnie jako pierwszą)^[7]. Do tego czasu jego prace pokazywano na 34 wystawach ogólnopolskich i 17 wojewódzkich oraz otrzymał 23 nagrody i wyróżnienia^[7]. W Sanoku wystawiał w latach 1974 i 1978, a także od 1980 w „Sanockim Salonie Grudniowym”. Czasowe wystawy Władysława Szulca prezentowane były w Miejskiej Bibliotece Publicznej oraz Biurze Wystaw Artystycznych w Sanoku. Prace artysty znajdują się w muzeach w Sanoku, Krośnie oraz zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Od 2001 członek Związku Polskich Artystów Fotografików^[8][3].

W MBL tworzył struktury NSZZ „Solidarność”^[9]. Jako przedstawiciel MBL 15 marca 1981 zasiadł w prezydium Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”^[10]. W okresie stanu wojennego zajmował się kolportażem podziemnych wydawnictw oraz udzielał pomocy osobom internowanym, przebywającym w szpitalu w Sanoku^[9]. Był aresztowany w listopadzie 1992 i ponownie w 1993, szykanowany i rozpracowywany przez SB w sprawie pod kryptonimem „Skansen”^[9]. Po reaktywacji „Solidarności” został przewodniczącym struktur związku w MBL^[9].

Był autorem dwóch zdjęć przedstawiających panoramę miasta Sanoka, wydrukowanych na zewnętrznej okładce książki-monografii Sanok. Dzieje miasta z 1995^[11]. W 2005 wydano publikację zatytułowaną Mojość, którego autorami był duet Janusz Szuber i Władysław Szulc a treścią publikacji były przedstawiające Sanok słowo pisane pierwszego z nich oraz fotografie drugiego z artystów (ISBN 83-919470-8-4)^[1][3].

W 1998 przeszedł na emeryturę^[9]. Uzyskał status pokrzywdzonego wydany przez Instytut Pamięci Narodowej^[9].

Zmarł 25 marca 2021^[12]. 31 marca 2021 jego prochy zostały pochowane w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, gdzie wcześniej spoczęły prochy jego żony Wandy (1930-2019). Ich córką jest Joanna Połdiak, nauczycielka języka niemieckiego w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku^[13][14].

• Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym „Ziemia Rzeszowska w 30-leciu PRL” (1974)^[15]
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym TTF i WDK w Rzeszowie z okazji Roku Ochrony Zabytków (1975)^[16]
• Nagroda Miasta Sanoka II stopnia w dziedzinie kultury i sztuki za rok 1997 za osiągnięcia w zakresie fotografii i plastyki (29 kwietnia 1998)^{[17][18][19][1]}
• Nagroda wojewody krośnieńskiego w dziedzinie kultury (1998)^[20]

• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1978)^[21][22].
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2013)^[23].
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”^[24]
• Medal „Zasłużony dla NSZZ Solidarność” (2008)^[9]

• Malarstwo Polski południowo-wschodniej 1900-1980. Rzeszów: BWA, 1982. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Chomiszczak: 50x50 Władysław Szulc fotografia (Toruń – fotografie 1958-1962). Sanok: 2012. ISBN 978-83-62960-06-4. Brak numerów stron w książce
• Szulc – artysta osobny [online], Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku [dostęp 2014-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-12] .
• Andrzej Sulikowski: Epos sanocki Janusza Szubera. Szczecin: Volumina.pl, 2010, s. 1-316. ISBN 978-83-62355-59-4.

• Władysław Szulc [online], Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] .
• Władysław Szulc. Foto-galeria [online], Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] .