Władysław Minkiewicz (1913–1988)
Władysław Minkiewicz, ps. Iwanowski, Rudzki (ur. 8 grudnia 1913, zm. 4 lipca 1988 w Warszawie)[1] – tłumacz literatury francuskiej i włoskiej, powstaniec warszawski.
| Data urodzenia |
8 grudnia 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 lipca 1988 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys
edytujUrodził się jako syn Antoniego Minkiewicza (1881–1920)[1], inżyniera górnika, działacza społecznego, ministra aprowizacji. Był stryjecznym bratem Janusza Minkiewicza, któremu zawdzięczał karierę tłumacza – dzięki wstawiennictwu kuzyna otrzymał propozycję przekładu Ścieżki pajęczych gniazd Itala Calvino (PIW, 1957), a po przetłumaczeniu kolejnych czterech tytułów został przyjęty do Związku Literatów Polskich[2].
Podczas okupacji niemieckiej był zastępcą kierownika Sekcji Ogólnej Departamentu Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu na Kraj. W powstaniu warszawskim walczył jako ochotnik w Grupie Bojowej Armii Krajowej Krybar w III. Zgrupowaniu Konrad[3].
Od 1938 był mężem Teresy Marii z Małcużyńskich (1915–2001), siostry Witolda, pianisty, i Karola, dziennikarza. Mieli córkę Annę po mężu Hebanowską (ur. 1939)[4] i syna Władysława Antoniego (ur. 1945), dziennikarza i publicystę sportowego[5].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 50-1-4)[6].
Bibliografia
edytuj- Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 279–280, 665.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Władysław «Rudzki» Minkiewicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-08-17].
- ↑ Ewa Nicewicz, Minio dzieciom. O twórczości przekładowej Janusza Minkiewicza, „Przekładaniec” nr 47/2023, s. 114 [dostęp 2024-08-17].
- ↑ biogram powstańczy
- ↑ Teresa Maria Małcużyńska M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-08-17].
- ↑ Władysław Minkiewicz [online], Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego, 12 lipca 2021 [dostęp 2024-08-17] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Maria Gruja, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-23].