Valladolid (wym. [baʎaðoˈlið]) – miasto w Hiszpanii, stolica wspólnoty autonomicznej Kastylia i León, dawna siedziba królów, znana z renesansowych zabytków z katedrą na czele.

Valladolid
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

Kastylia i León Kastylia i León

Data założenia

1072

Burmistrz

Óscar Puente Santiago (PSOE)

Powierzchnia

197,91 km²

Wysokość

691 m n.p.m.

Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


301 876
1525 os./km²

Nr kierunkowy

983

Kod pocztowy

47001-47016

Tablice rejestracyjne

VA

Podział miasta

12 dzielnic

Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Valladolid”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Valladolid”
Położenie na mapie Kastylii i Leónu
Mapa konturowa Kastylii i Leónu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Valladolid”
Ziemia41°38′N 4°43′W/41,633333 -4,716667
Strona internetowa

Kalendarium historyczne

edytuj
  • Założony przez muzułmanów w VIII wieku (Bilad Ulid).
  • W końcu XI w. było stolicą taify.
  • 1143[1] odbyły się tu obrady Rady Królestwa Kastylii i Leónu w którym wzięli udział królowie Nawarry i Portugalii oraz legat papieski. Ustalenia uzgodnione w wyniku tych obrad miały znaczący wpływ na dalszy przebieg rekonkwisty.
  • Od XIII wieku siedziba rządu Kastylii.
  • Od 1469 do 1621 jedna z rezydencji królów Kastylii i zjednoczonej Hiszpanii oraz miejsce obrad Kortezów. W 1469 odbył się tutaj ślub Izabeli Kastylijskiej z Ferdynandem Aragońskim.
  • W 1506 w osamotnieniu i rozgoryczeniu zmarł tutaj Krzysztof Kolumb.
  • W latach 1550–1551 miała miejsce debata między Bartolomém de Las Casas i Juanem Ginés de Sepúlveda, dotycząca statusu rdzennych mieszkańców Nowego Świata.
  • W latach 1601–1606 główna siedziba królewskiego dworu, przeniesiona za namową księcia Lermy z Madrytu.
  • Do połowy XVI wieku rozkwit gospodarczy i kulturalny (centrum hiszpańskiego renesansu). W 1561 częściowo, a w 1621 całkowicie Valladolid pozbawiono rangi miasta stołecznego, później podupadło.
  • Od połowy XIX wieku uprzemysłowienie.
  • W 1809 r. miasto było siedzibą Napoleona.
  • Podczas wojny domowej 1936–39 jeden z ośrodków frankistów.

Zabytki

edytuj

Valladolid jest jednym z przykładów stylu izabelińskiego – formą przesadnego plateresco wyrażonego w ekstrawaganckim. kwiecistym zdobnictwie, nazwanym na cześć Izabeli Kastylijskiej. Główne obiekty zabytkowe w mieście to:

  • Katedra z XVI w., zaprojektowana przez Herrerę – budowniczego Escorialu, przebudowywana w XVI–XVII w. (budowa nie ukończona). Wnętrze o dług. 122 m, szer. 63 m z wielkim ołtarzem (1561, dzieło J. de Juni). W zakrystii mieści się Museo Diocesano z wysoką na 2 m monstrancją.
  • Uniwersytet, założony w 1346, z barokową fasadą.
  • Kolegia:
gotyckie San Gregorio (1488–1496) z jedną z najwspanialszych fasad w stylu plateresco, znajduje się tutaj od 1933 r., Narodowe Muzeum Rzeźby w Valladolid ze zbiorami religijnego malarstwa i rzeźby pochodzącymi z okresu między XIII a XVIII wiekiem. Na wystawie można oglądać m.in. dzieła: Gregorio Fernández (Pieta, Chrzest Chrystusa...), Alonso Berruguete (Pokłon Trzech Króli, Ofiarowanie Izaaka), Juan Martínez Montañés (Jan Ewangelista), Alonso Cano (Jan Chrzciciel), Pedro de Mena (Maria Magdalena pokutująca), Juan de Juni (Złożenie do grobu).
Santa Cruz (1491), z dwiema bibliotekami i zbiorami drzeworytów.
  • Kościoły:
     
    Dom Cervantesa w Valladolid
romańsko-gotycki Santa María la Antigua (XI, XII, XIV w.) z jedną z najpiękniejszych dzwonnic w Hiszpanii;
San Pablo (XV wiek) z bogato zdobioną późnogotycką fasadą;
Santiago (XV–XVI w.);
El Salvador (XVI wiek);
Santa Magdalena (XVI wiek);
Nuestra Señora de las Angustias (XVI / XVII w.) z rzeźbą „Madonny z siedmioma sztyletami”, dzieło J. de Juni.
Klasztor świętego Joachima i świętej Anny w Valladolid mieszczące muzeum sztuki sakralnej
  • Pałac królewski z XVI wieku, rezydencje magnackie.
  • Muzeum Cervantesa, zadziwiający przepychem dom, w którym w latach 1603–1606 mieszkał pisarz.

Gospodarka

edytuj

W mieście rozwinął się przemysł środków transportu, gumowy, metalowy, maszynowy, włókienniczy oraz spożywczy[2].

Transport

edytuj

W mieście znajduje się stacja kolejowa Valladolid Campo Grande. Około 11 km na północny zachód od centrum miasta funkcjonuje port lotniczy Valladolid.

Klimat

edytuj
Średnia temperatura i opady dla Valladolid
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Średnie temperatury w dzień [°C] 8.2 11.2 15.2 16.9 21.0 27.0 30.7 30.1 25.6 18.9 12.4 8.6 18,8
Średnie dobowe temperatury [°C] 4.2 5.9 9.0 10.7 14.5 19.3 22.3 22.1 18.5 13.2 7.9 5.0 12,7
Średnie temperatury w nocy [°C] 0.2 0.7 2.8 4.6 7.9 11.6 14.0 14.1 11.3 7.6 3.5 1.3 6,6
Opady [mm] 40 27 22 46 49 29 13 16 31 55 52 53 433
Średnia liczba dni z opadami 6.3 5.2 4.8 7.8 7.9 4.5 2.1 2.3 4.3 7.5 7.1 7.7 67,7
Wilgotność [%] 83 72 62 62 60 52 45 48 56 70 79 84 64
Średnie usłonecznienie [h] 101 147 215 232 272 322 363 334 254 182 117 89 2624
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología[3] (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 735 m n.p.m., obrzeża centrum, 1981-2010)

W mieście funkcjonuje klub piłkarski Real Valladolid.

Demografia

edytuj
Rozwój demograficzny Valladolid (1842-2009)

Zmiany liczby ludności w Valladolid:

Dane historyczne
Rok Ludność Zm., %
1860 57 356
1930 90 004 56,9%
1950 119 499 32,8%
1970 233 974 95,8%
1981 320 281 36,9%
1991 330 700 3,3%
1996 319 805 −3,3%
2001 316 580 −1%
2004 321 713 1,6%
2006 319 943 −0,6%
2007 316 564 −1,1%
2008 318 461 0,6%
Powyższe dane nie mają podanego źródła!


Galeria

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Miasta zaprzyjaźnione

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 77. ISBN 83-04-04403-X.
  2. Valladolid, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-26].
  3. Valores climatológicos normales. Valladolid – Agencia Estatal de Meteorología.