Ulanicki
Ulanicki – polski herb szlachecki.
Opis herbu
edytujZachowały się przekazy na temat dwóch różniących się drobnymi szczegółami wariantów herbu. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym dwa księżyce w słup, barkami ku sobie, złote, złączone drogą srebrną, pośrodku której szabla w pas, na opak. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry: czerwone, podbite srebrem.
Opis ten pochodzi od Niesieckiego, który oparł się na najstarszych informacjach na temat tego herbu, pochodzących od Paprockiego, Okolskiego i Bielskiego[2]. Podobnie zrekonstruował herb Stanisław Dumin. Niesiecki przytoczył też wersję herbu z szablą ostrzem w dół i pięcioma piórami strusimi. Wersję tę zamieszczono też w Uzupełnieniach do Księgi Herbowej Rodów Polskich.
Najwcześniejsze wzmianki
edytujPierwsze wzmianki o herbie pochodzą z XVI wieku, wzmiankują go: Gniazdo cnoty i Herby rycerstwa polskiego Paprockiego, Kronika Bielskiego oraz Orbis Polonus Okolskiego[2].
Herbowni
edytujTadeusz Gajl wymienia następujące rody herbownych:
Abrahimowicz, Halanicki, Hulanicki, Lewiński, Ulanicki, Użamiecki, Użamiedzki, Zabokrzycki, Zambrzycki, Żabokrzycki.
Przypisy
edytuj- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 299. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
edytuj- Herb Ulanicki z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Ulanicki, wariant drugi z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herby szlacheckie. Herb Ulanicki i herbowni. (pol.)
- Herbarz szlachty białoruskiej. (pol.)