Turzyca rzadkokłosa

Turzyca rzadkokłosa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca rzadkokłosa
	Nazwa systematyczna
	Carex remota L.; Fl. Angl.: 24 (1754)
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca rzadkokłosa (Carex remota L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w wilgotnych lasach liściastych. Zasięg tego gatunku obejmuje obszar od północno-zachodniej Afryki poprzez niemal całą Europę i Azję zachodnią, po Himalaje^[5]^[3]. W Polsce gatunek jest rozpowszechniony, rzadszy lokalnie na północnym Mazowszu i na ziemi lubuskiej^[6].

Morfologia

Kłoski z kwiatami

Kłoski z owocami

Owoc z przysadką

Pokrój: Roślina trwała, kępkowa, wysokości do 60 cm.
Łodyga: Łodyga cienka, dłuższa od liści, wzniesiona lub przewisająca.
Liście: Liście o szerokości 1,5–2 mm, jasnozielone, miękkie.
Kwiaty: Zebrane w kłosy, przy czym kwiaty pręcikowe (męskie) znajdują się u ich podstawy, a kwiaty słupkowe (żeńskie) znajdują się na szczycie. W każdym kwiatostanie 6–10 kłosków, przy czym kilka dolnych kłosków jest bardzo od siebie oddalonych. U nasady kłosków, zwłaszcza dolnych, długie podsadki (najniższa dłuższa od całego kwiatostanu). Kwiaty wyrastają w kątach jajowatych, zaostrzonych przysadek. Kwiaty żeńskie ze słupkiem zakończonym dwoma znamionami.
Owoce: Orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyk żółtozielony, z niewyraźnymi nerwami, o długości ok. 3 mm, na szczycie wolno zwężający się w dwuzębny dzióbek.

Biologia i ekologia

Turzyca rzadkokłosa nad strumieniem w Parku Leśnym Mścięcino w Szczecinie

Bylina. Kwitnie w maju i czerwcu. Występuje w wilgotnych lasach liściastych, zwykle w łęgach nad potokami. Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla związku zespołów (All.) Alno-Ulmion i zespołu (Ass.) subatlantyckiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
↑ ^a ^b Carex remota L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .
↑ Carex remota, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Carex remota. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-05-05]. (ang.).
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 136, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).

[powo-3] Carex remota L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .

[iucn-4] Carex remota, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[grin-5] Carex remota. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-05-05]. (ang.).

[6] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 136, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[7] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[5]