Trzydziesty szósty rząd Izraela

Po marcowych wyborach, przedstawiciele wszystkich partii, które znalazły się w Knesecie wskazali, jakiego kandydata będą popierać w celu sformowania nowego rządu. Netanjahu otrzymał 52 rekomendacje, Lapid 45, a Naftali Bennett (61 rekomendacji jest potrzebne aby uzyskać większość). 6 kwietnia 2021 roku prezydent Re’uwen Riwlin ogłosił decyzję, że próbę sformowania rządu otrzyma Netanjahu. Zgodnie z prawem, aby osiągnąć ten cel kandydat otrzymuje 28 dni^[3]. Okres ten nie przyniósł żadnych rezultatów. Zgodnie z obowiązującymi zasadami, prezydent Riwlin, 5 maja, przekazał mandat stworzenia rządu kandydatowi opozycji – Lapidowi. Zaznaczył przy tym, że premierem może zostać lider partii Jest Przyszłość lub ktoś inny. W tym samym czasie gotowość do przewodzenia nowemu rządowi ogłosił Naftali Bennett^[4]. Na okres trwania operacji „Strażnik Murów” rozmowy koalicyjne zostały wstrzymane^[5]. 2 czerwca Lapid ogłosił, że udało mu się zgromadzić niezbędną większość do utworzenia rządu. W jego skład będą wchodzić Jamina, Nowa Nadzieja, Nasz Dom Izrael, Jest Przyszłość, Niebiesko-Biali, Partia Pracy, Merec przy poparciu Ra’am^[6]. Uzgodniono, że podobnie jak w przypadku rządu Netanjahu i Ganca, tak i w tym zachowana zostanie funkcja rotacyjnego premiera^[7].

13 czerwca Kneset przegłosował powstanie rządu Naftalego Bennetta stosunkiem głosów 60 do 59^[1].

6 kwietnia 2022 roku posłanka Idit Silman ogłosiła, że opuszcza koalicję rządzącą. Doszło do tego w wyniku ze sporem z Niccanem Horowicem, który zezwolił na pojawienie się chamecu w święto Pesach, które zbiegło się w czasie z muzułmańskim Ramadanem. W koalicji rządzącej pozostało wówczas 60 posłów^[8][9].

Następstwem odejścia Silman była rezygnacja z udziału w koalicji posłanki partii Merec Dżiny Rinawi-Zo’abi. Uznała, że nie może być członkinią rządu, który „nęka społeczeństwo arabskie”. Odejście Rinawi-Zo’abi pozostawiło koalicję z 59 parlamentarzystami^[10].

13 czerwca poseł Jaminy Nir Orbach ogłosił wstrzymania swojego poparcia dla rządu^[11].

20 czerwca Bennett i Lapid zgodzili się na rozwiązanie Knesetu i rozpisanie przedterminowych wyborów^[12]. 22 czerwca Kneset w pierwszym z czterech głosowań zgodził się na samorozwiązanie^[13]. Dalej ustawa musi zostać dwukrotnie sprawdzona przez komisję oraz muszą się odbyć trzy czytania. Odpowiedzialna za to komisja znajduje się pod przewodnictwem Orbacha, który odwołał jej zwołanie do 27 czerwca, aby dać Likudowi szansę na stworzenie alternatywnej koalicji^[14].

27 czerwca Kneset, podczas pierwszego z trzech czytań, przegłosował ustawę o rozwiązaniu^[15].

30 czerwca Kneset przegłosował samorozwiązanie stosunkiem głosów 92 do 0. Datę wyborów ustalono na 1 listopada 2022 roku. Od 1 lipca premierem do końca kadencji zostanie Lapid. Dzień wcześniej Bennett zapowiedział chwilowe odejście z polityki i przekazanie przywództwa w Jaminie Ajjelet Szaked^[16].

Źródło: All Governments of Israel (dostęp: 14.06.2021).