Trevor Nunn

Trevor Nunn urodził się w Ipswich, jego rodzicami byli stolarz Robert Alexander Nunn i Dorothy May Piper^[1]. Ukończył szkołę podstawową Northgate Grammar School w Ipswich oraz Downing College w Cambridge, gdzie rozpoczynał karierę sceniczną. Po otrzymaniu stypendium został w 1962 roku reżyserem stażystą w Belgrade Theatre w Coventry^[2], gdzie wyreżyserował muzyczną adaptację W 80 dni dookoła świata.

W 1964 Nunn dołączył do zespołu Royal Shakespeare Company (RSC), w 1968 roku został jego dyrektorem artystycznym, które to stanowisko piastował do 1986 r.^[2] W 1997 został dyrektorem artystycznym Royal National Theatre^[2]

Najbardziej spektakularne sukcesy Nunn odniósł w reżyserii musicali. Był współautorem sukcesu takich produkcji, jak:

• Koty Andrew Lloyd Webbera (1981) zarówno na West Endzie jak i później na Broadwayu (1982)^[3]
• Starlight Express Andrew Lloyd Webbera (1984)^[4]
• Les Misérables Claude-Michel Schönberga (1985) (inscenizacja do dziś nie zeszła z afisza)
• Cricket Andrew Lloyd Webbera (1986)^[5]
• Sunset Boulevard Andrew Lloyd Webbera (1993)^[6].
• The Woman in White Andrew Lloyd Webbera (2004)
• Przeminęło z wiatrem Margaret Martin (2008)

Inne inscenizacje musicalowe Nunna to m.in.:

• My Fair Lady Fredericka Loewe (2001),
• Porgy and Bess George'a Gershwina (2006)
• A Little Night Music Stephena Sondheima (2008)
• Aspects of Love Andrew Lloyd Webbera (2010)

Najbardziej znane jego inscenizacje (wystawiane przez RSC) to:

• Makbet (1976)
• Hamlet (2004)
• Król Lear (2007)

Nunn był reżyserem kilku filmów kinowych i telewizyjnych. Najbardziej znanym jest Wieczór Trzech Króli, adaptacja Szekspira z 1996 roku.

Nunn był trzy razy żonaty:

• z aktorką Janet Suzman – od października 1969 do rozwodu w 1986 roku^[7]. Mają jedno dziecko, Joshuę urodzonego w 1981
• z Sharon Lee Hill do rozwodu w 1991.^[8] Dwie córki: Laurie i Amy
• z aktorką Imogen Stubbs. Mają dwoje dzieci: Ellie i Jesse. Od kwietnia 2011 w separacji,

Został pasowany na kawalera Orderu Imperium Brytyjskiego w 2002 roku^[8].

• The Lion In Winter – 2011
• Flare Path – 2011
• Birdsong – 2010
• Aspects of Love – 2010
• A Little Night Music – 2009
• Inherit The Wind – 2009
• Gone with the Wind – 2008
• King Lear – 2007
• The Seagull – 2007
• Porgy and Bess – 2006
• Acorn Antiques: The Musical! – 2005
• The Woman in White – 2004
• Anything Goes – 2002
• South Pacific – 2001
• My Fair Lady – 2001
• Oklahoma! – 1998
• Sunset Boulevard -1993
• The Baker's Wife – 1989
• Aspects of Love – 1989
• Chess – 1986
• Les Misérables – 1985
• Starlight Express – 1984
• Cats – 1981

• A Little Night Music (2009-2010)
• Rock 'n' Roll (2007–2008)
• Les Misérables (ponownie) (2006–2008)
• The Woman in White(2005–2006)
• Vincent in Brixton (2003)
• Oklahoma! (2002–2003)
• Noises Off (2001–2002)
• Rose (Martin Sherman) (2000)
• Copenhagen (2000–2001)
• Amy's View (1999)
• Closer (1999)
• Not About Nightingales(1999)
• Arcadia (1995)
• Sunset Boulevard (1994–1997)
• Aspects of Love (1990–1991)
• Chess (1988)
• Starlight Express (1987-1989)
• Les Misérables (1987–2003)
• Harlem Nocturne (1984)
• Cyrano de Bergerac (1984–1985)
• Much Ado About Nothing (1984–1985)
• All's Well that Ends Well (1983)
• Good (1982–1983)
• Cats (1982–2000)
• Nicholas Nickleby (1981-1982), (1986)
• Piaf (1981)
• London Assurance (1974–1975)
• Sherlock Holmes (1974–1976)
• Old Times (1971–1972)
• A Midsummer Night's Dream (1971)

• 2000 Laurence Olivier Award za reżyserię – Summerfolk / The Merchant of Venice / Troilus and Cressida
• 1999 Drama Desk Award za reżyserię dramatu – Not About Nightingales
• 1995 Laurence Olivier Award za reżyserię – The Merchant of Venice / Summerfolk
• 1987 nagroda Tony dla najlepszej reżyserii musicalu Les Misérables
• 1983 nagroda Tony dla najlepszej reżyserii musicalu Koty
• 1983 Drama Desk Award dla najlepszej reżyserii All's Well that Ends Well
• 1982 nagroda Tony dla najlepszej reżyserii Nicholasa Nickleby
• 1975 Drama Desk Award London Assurance

• Trevor Nunn na IBdB
• Trevor Nunn w bazie IMDb (ang.)