Traganek pęcherzykowaty

Traganek pęcherzykowaty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	traganek
Gatunek	traganek pęcherzykowaty
	Nazwa systematyczna
	Astragalus cicer L.; Sp. pl. 2:757. 1753
Synonimy
	Astragalus mucronatus DC.;
	Astragalus mucronatus DC.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Traganek pęcherzykowaty (Astragalus cicer L.) – gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych. Rodzime obszary jego występowania to Azja i Europa. W Azji występuje na Kaukazie, w Turcji i na Syberii, w Europie w jej części środkowej, południowej i wschodniej^[3]. W Polsce rozpowszechniony na niżu, rzadki w niższych położeniach górskich^[4] i w północnej części kraju^[5]. Częstszy na Dolnym Śląsku^[6]^[7].

Morfologia

Łodyga: Rozesłana lub podnosząca się^[4]^[6], powyginana, gałęzista, kanciasta;^[6] o długości 20–60 cm, czasem do 80 cm^[5]; słabo^[4], przylegająco owłosiona^[5].
Liście: Nieparzystopierzaste o (7) 11-29 (35)^[6] podłużnie jajowatych lub lancetowatych, tępych, mniej więcej owłosionych listkach^[6]^[4]. Przylistki małe, równowąskolancetowate, górne zrośnięte parami^[6]^[4].
Kwiaty: Motylkowe, o długości 12-17 mm, prawie siedzące; zebrane w zbite, jajowate, 10-30 kwiatowe kwiatostany.^[6] Kielich rurkowato-dzwonkowaty, o lancetowatych ząbkach, czarno owłosiony^[6]. Korona jednobarwna, żółtawa^[6]^[4].
Owoc: Kulistawe lub szeroko jajowate, rozdęte, dwukomorowe strąki z wgłębieniem wzdłuż szwów, zakończone długimi dzióbkami; gęsto owłosione. Włosy na strąku dwojakie: krótkie czarne i długie białe, odstające. W strąku do 8(10) żółtych, nerkowatych nasion.^[6]^[4]

Liście i kwiatostan
Pojedynczy kwiat
Owoce
Nasiona

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: słoneczne wzgórza i zbocza, widne lasy, ciepłolubne murawy i zarośla, spotykany także na miedzach, przydrożach, trawnikach miejskich; preferuje suche i zasadowe podłoża^[6]^[4]^[7]. Kwitnie od czerwca do sierpnia^[6]^[4]^[5]. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Trifolio-Geranietea^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
↑ ^a ^b Taxon: Astragalus cicer L.. U.S. National Plant Germplasm System. [dostęp 2017-06-14].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 365-366. ISBN 83-01-05287-2.
↑ ^a ^b ^c ^d Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 263. ISBN 83-01-14342-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l W. Szafer, B. Pawłowski: Flora polska. T. VIII. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 109.
↑ ^a ^b Anna Cwener, Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny kserotermiczne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2012, s. 216. ISBN 978-83-7073-982-9.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 138. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).

[grin-3] Taxon: Astragalus cicer L.. U.S. National Plant Germplasm System. [dostęp 2017-06-14].

[szafer-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 365-366. ISBN 83-01-05287-2.

[rutkowski-5] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 263. ISBN 83-01-14342-8.

[flora-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l W. Szafer, B. Pawłowski: Flora polska. T. VIII. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 109.

[cwener-7] Anna Cwener, Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny kserotermiczne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2012, s. 216. ISBN 978-83-7073-982-9.

[8] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 138. ISBN 83-01-14439-4.

[3]