Tony Cetinski

Tony Cetinski urodził się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Zaczął śpiewać w wieku piętnastu lat, był wokalistą kilku lokalnych zespołów muzycznych. W 1990 roku premierę miał jego debiutancki album studyjny zatytułowany Srce nikad ne laže^[1]. W 1991 roku przeprowadził się do Zagrzebia, by zacząć profesjonalną karierę muzyczną. W 1993 roku wydał drugą płytę długogrającą pt. Ljubomora^[2]. Na krążku znalazł się m.in. tytułowy singiel^[3], a także utwór „Nek te zagrli netko sretniji”, z którym piosenkarz brał udział w koncercie Dora 1993, będącym krajowymi eliminacjami eurowizyjnymi. 28 lutego wystąpił w finale selekcji i zajął ostatecznie szóste miejsce w głosowaniu jurorów^[4].

W 1994 roku wystąpił w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora, do których zgłosił się z utworem „Nek’ ti bude ljubav sva”^[5]. 20 marca zaśpiewał w finale selekcji i zdobył największe poparcie jurorów, dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Chorwacji w 39. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Dublinie^[6]. 30 kwietnia wystąpił w finale imprezy i zajął w nim szesnaste miejsce z 27 punktami na koncie^[7]. W 1995 roku ukazała się jego nowa płyta studyjna zatytułowana Ljubav i bol^[8], na której znalazły się m.in. single „Ja sam zaljubjen”^[9] i „23. prosinac”, który zapewnił Cetinskiemu nagrodę Porin 1995 w kategorii „Piosenka roku”. Na gali wręczenia nagród artysta odebrał też statuetkę za wygraną w kategorii „Piosenkarz roku”.

W kolejnych latach Cetinski wydał kilka nowych płyt studyjnych: Prah i pepeo (1997)^[10], A1 (1998)^[11] i Triptonyc (2000)^[12]. W 2001 roku na rynku ukazała się jego płyta koncertowa zatytułowana Live^[13]. W tym samym roku piosenkarz wziął udział w konkursie Dora 2001 z utworem „Iz dana u dan”. 4 marca wystąpił w finale eliminacji eurowizyjnych i zajął ostatecznie piąte miejsce w finałowej klasyfikacji^[14].

W 2003 roku premierę miał kolejny album studyjny Cetinskiego zatytułowany A sada...^[15]. W 2005 roku nagrał utwór „Lagala nas mala” w duecie z Toše Proeskim, który znalazł się na płycie piosenkarza zatytułowanej Po tebe z tegoż roku^[16]. W tym samym roku artysta wydał nowy album długogrający pt. Budi uz mene^[17]. W 2006 roku zdobył trzy nagrody na 10. Festiwalu Chorwackiego Radia w kategoriach: „Grand Prix Festiwalu – Pop-rock”, „Nagroda słuchaczy” i „Nagroda redaktorów muzycznych”. W tym samym roku ukazała się jego nowa płyta koncertowa pt. Tony Cetinski i prijatelji, którą nagrał razem z Orkiestrą Symfoniczną HRT^[18].

W 2008 roku Cetinski wydał swoją kolejną płytę studyjną zatytułowaną Ako to se zove ljubav^[19]. W 2009 roku odebrał nagrodę Porin w kategorii „Najlepszy męski występ wokalny” za utwór „Ako to se zove ljubav”, a także wydał nowy album koncertowy pt. Live in Arena Zagreb – Furia Tour ’09^[20]. W 2010 roku premierę miał jego kolejny krążek długogrający zatytułowany Da capo^[21], a w 2012 roku – płyta pt. Opet si pobijedila^[22].

• Samo srce ne laže (1990)
• Ljubomora (1993)
• Ljubav i bol (1995)
• Prah i pepeo (1997)
• A1 (1998)
• Triptonyc (2000)
• A sada... (2003)
• Budi uz mene (2005)
• Ako to se zove ljubav (2008)
• Da capo (2010)
• Opet si pobijedila (2012)

• Live (2001)
• Tony Cetinski i prijatelji (2006)
• Live in Arena Zagreb – Furia Tour ’09 (2009)