Tomasz Szarota

polski historyk i publicysta

Tomasz Marceli Szarota (ur. 2 stycznia 1940 w Warszawie) – polski historyk, badacz historii XX wieku, profesor nauk humanistycznych, publicysta.

Tomasz Szarota
Ilustracja
Tomasz Szarota (2024)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1940
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1966 – nauki historyczne
Instytut Historii PAN

Habilitacja

1978 – nauki historyczne
Instytut Historii PAN

Profesura

1991

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Pro Patria”

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Rafała Marcelego Blütha (1891–1939), rusycysty, krytyka, publicysty katolickiego i historyka literatury, związanego z czasopismem „Verbum”, rozstrzelanego przez Niemców (urodzony kilka tygodni po jego śmierci)[1], oraz Elidy Marii Szaroty (1904–1994), romanistki i germanistki[2]. Absolwent XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda w Warszawie (1957)[3].

W latach 1957–1962 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Jego praca magisterska Dzieje Dyrekcji Białych w powstaniu styczniowym napisana pod kierunkiem Stefana Kieniewicza otrzymała nagrodę im. Emila Kipy za najlepszą pracę magisterską w danym roku[4]. Od 1962 jest pracownikiem naukowym Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, gdzie w 1966 uzyskał stopień doktora, a w 1978 stopień doktora habilitowanego. W 1985 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego IH PAN, a w 1991 stanowisko profesora zwyczajnego i kierownika Pracowni Dziejów Polski po 1945 roku, którą kierował do 2010. W 1998 był wykładowcą (ang. visiting fellow) w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu. Przebywał na stypendiach naukowych w Niemczech (m.in. stypendium Fundacji Humboldta), Francji i Belgii.

W pracy naukowej zajmuje się historią XX wieku, zwłaszcza dziejami okupacji niemieckiej i ruchu oporu w Polsce podczas II wojny światowej oraz życia codziennego w okupowanej Warszawie i innych stolicach Europy.

Zasiada w Radzie Naukowej Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Radzie Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, Kolegium Programowym Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz Radzie Programowej czasopisma „Pamięć i Sprawiedliwość”. Pełni funkcję redaktora naczelnego wydawnictwa ciągłego „Polska 1944/45–1989. Studia i materiały” (Instytut Historii PAN, 12 tomów 2014). Jest członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczy także (od 1996) jury Nagrody „Klio” Wydawców Książki Historycznej oraz Nagrody im. Tomasza Strzembosza. Zasiada także w jury Nagrody im. Władysława Pobóg-Malinowskiego. Jest członkiem ZAiKS oraz członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Publikował m.in. w „Dziejach Najnowszych”, „Kwartalniku Historycznym”, „Przeglądzie Historycznym”, „Więzi”, „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”.

Życie prywatne

edytuj

Żonaty (od 1962) z historyczką Anną (córką prof. Tadeusza Manteuffla), ojciec Piotra (ur. 1966), psychologa i kulturoznawcy, profesora w Instytucie Psychologii PAN[5]. Mieszka w Warszawie.

Publikacje

edytuj

Opracowania i inne prace redakcyjne

edytuj
  • Wieś polska 1939–1948: materiały konkursowe [t. I–IV] (współautor opracowania; wespół z Krystyną Kersten), Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. Zakład Historii Polski Ludowej – Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 19671971).
  • Telesfor Szpadkowski, Zapiski warszawskie: dziennik gimnazjalisty 1836–1839; Wspomnienia o Radzie Miejskiej 1861–1863 (współautor opracowania; wespół z Anną Szarotą), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1969).
  • Franz Blättler (właśc. Franz Mawick), Warszawa 1942: zapiski szofera szwajcarskiej misji lekarskiej (autor opracowania; przekł. Krzysztof Bartos), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982, ISBN 83-01-02046-6.
  • Emanuel Ringelblum, Kronika getta warszawskiego: wrzesień 1939 – styczeń 1943 (konsultant historyczny; wstęp i red. Artur Eisenbach; przekł. z jidisz Adam Rutkowski, fragmenty „Sylwetek” przekł. Michał Friedman), Czytelnik, Warszawa 1983, 1988, ISBN 83-07-00879-4.
  • Kazimierz Gorzkowski, Kroniki Andrzeja. Zapiski z podziemia 1939–1940 (przygotowanie do druku, wstęp i przypisy), Państwowy Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 83-01-06438-2.
  • Kazimierz Leski, Życie niewłaściwie urozmaicone: wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK (autor przedmowy), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 83-01-08351-4).
  • Komunizm: ideologia, system, ludzie. Księga ofiarowana prof. Krystynie Kersten (autor opracowania), Neriton – Instytut Historii PAN, Warszawa 2001, ISBN 83-86842-87-3.
  • Generał Stefan Rowecki „Grot” w relacjach i w pamięci zbiorowej (współautor przygotowania do druku; wspólnie z Andrzejem K. Kunertem), Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej – Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-033-X; 2004.
  • Krystyna Kersten, Pisma rozproszone (współautor wyboru i przygotowania do druku, wspólnie z Dariuszem Libionką), Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2005, ISBN 83-7441-227-5).
  • Edward Kossoy, Na marginesie... (autor wstępu), Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006, ISBN 83-7453-677-2.
  • Antoni Sobański, Cywil w Berlinie (autor opracowania, wstępu i przypisów), Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2006, ISBN 83-88807-91-9; przekład niemiecki: Nachrichten aus Berlin 1933–1936; przekł. Barbara Kulińska-Krautmann; Parthas, Berlin 2007, ISBN 978-3-86601-737-5.
  • Polska 1939–1945. Straty osobowe i ofiary represji pod dwiema okupacjami (redakcja, wspólnie z Wojciechem Materskim, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7629-067-6.
  • Mjr Zdzisław Żórawski, Dziennik obrońcy Warszawy (autor opracowania, wstępu i przypisów), Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7399-476-8.
  • Zygmunt Nowakowski, Za zamkniętymi drzwiami. Wstrząsający reportaż z Niemiec 1933 (autor opracowania, wstępu i przypisów), Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2014, ISBN 978-83-11-13157-6.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

W 70. rocznicę urodzin otrzymał dedykowaną mu książkę Niepiękny wiek XX (Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7629-148-2).

Przypisy

edytuj
  1. Licytacji na nieszczęścia żaden naród nie wygrał. wyborcza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-11)]., wyborcza.pl, 21 stycznia 2009
  2. Elida Maria Szarota, encyklopedia.wp.pl
  3. Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-13].
  4. Jerzy Eisler: Wstęp [w:] Niepiękny wiek XX. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2010, s. 5. ISBN 978-83-7629-148-2.
  5. Rody uczone (23) – Manteufflowie, Forum Akademickie, www.forumakad.pl
  6. M.P. z 2006 r. nr 76, poz. 761 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz Muzeum Powstania Warszawskiego, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”.
  7. M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 „za wybitne zasługi w pracy naukowej i organizacyjnej”.
  8. 10-lecie powstania Klubu Historycznego im. gen. Roweckiego "Grota" [online], www.money.pl, 13 lutego 2012 [dostęp 2023-10-13] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj