Tomasz Szarota
Tomasz Marceli Szarota (ur. 2 stycznia 1940 w Warszawie) – polski historyk, badacz historii XX wieku, profesor nauk humanistycznych, publicysta.
Tomasz Szarota (2024) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1940 |
profesor nauk humanistycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1966 – nauki historyczne |
Habilitacja |
1978 – nauki historyczne |
Profesura |
1991 |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Rafała Marcelego Blütha (1891–1939), rusycysty, krytyka, publicysty katolickiego i historyka literatury, związanego z czasopismem „Verbum”, rozstrzelanego przez Niemców (urodzony kilka tygodni po jego śmierci)[1], oraz Elidy Marii Szaroty (1904–1994), romanistki i germanistki[2]. Absolwent XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda w Warszawie (1957)[3].
W latach 1957–1962 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Jego praca magisterska Dzieje Dyrekcji Białych w powstaniu styczniowym napisana pod kierunkiem Stefana Kieniewicza otrzymała nagrodę im. Emila Kipy za najlepszą pracę magisterską w danym roku[4]. Od 1962 jest pracownikiem naukowym Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, gdzie w 1966 uzyskał stopień doktora, a w 1978 stopień doktora habilitowanego. W 1985 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego IH PAN, a w 1991 stanowisko profesora zwyczajnego i kierownika Pracowni Dziejów Polski po 1945 roku, którą kierował do 2010. W 1998 był wykładowcą (ang. visiting fellow) w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu. Przebywał na stypendiach naukowych w Niemczech (m.in. stypendium Fundacji Humboldta), Francji i Belgii.
W pracy naukowej zajmuje się historią XX wieku, zwłaszcza dziejami okupacji niemieckiej i ruchu oporu w Polsce podczas II wojny światowej oraz życia codziennego w okupowanej Warszawie i innych stolicach Europy.
Zasiada w Radzie Naukowej Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie, Radzie Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, Kolegium Programowym Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz Radzie Programowej czasopisma „Pamięć i Sprawiedliwość”. Pełni funkcję redaktora naczelnego wydawnictwa ciągłego „Polska 1944/45–1989. Studia i materiały” (Instytut Historii PAN, 12 tomów 2014). Jest członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przewodniczy także (od 1996) jury Nagrody „Klio” Wydawców Książki Historycznej oraz Nagrody im. Tomasza Strzembosza. Zasiada także w jury Nagrody im. Władysława Pobóg-Malinowskiego. Jest członkiem ZAiKS oraz członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Publikował m.in. w „Dziejach Najnowszych”, „Kwartalniku Historycznym”, „Przeglądzie Historycznym”, „Więzi”, „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”.
Życie prywatne
edytujŻonaty (od 1962) z historyczką Anną (córką prof. Tadeusza Manteuffla), ojciec Piotra (ur. 1966), psychologa i kulturoznawcy, profesora w Instytucie Psychologii PAN[5]. Mieszka w Warszawie.
Publikacje
edytuj- Osadnictwo miejskie na Dolnym Śląsku w latach 1945–1948, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, Wrocław 1969.
- Okupowanej Warszawy dzień powszedni, Czytelnik, Warszawa 1973, 1978, 1988, 2010, ISBN 83-07-01224-4; przekład niemiecki: Warschau unter dem Hakenkreuz. Leben und Alltag im besetzten Warschau 1.10.1939 bis 31.7.1944, Schöningh Verlag 1985, ISBN 3-506-77472-7.
- Stefan Rowecki „Grot”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983, 1985, ISBN 83-01-04578-7.
- Niemiecki Michel. Dzieje narodowego symbolu i stereotypu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, ISBN 83-01-08352-2; przekład niemiecki: Der deutsche Michel. Die Geschichte eines nationalen Symbols und Autostereotyps, przekł. Kordula Zentgraf-Zubrzycka, Fibre 1998, ISBN 3-929759-38-1.
- V – jak zwycięstwo. Symbole, znaki, demonstracje patriotyczne walczącej Europy 1939–1945, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994, ISBN 83-02-05356-2.
- Życie codzienne w stolicach okupowanej Europy. Szkice historyczne. Kronika wydarzeń, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1995, ISBN 83-06-02410-9).
- Niemcy i Polacy. Wzajemne postrzeganie i stereotypy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996.
- U progu Zagłady. Zajścia antyżydowskie i pogromy w okupowanej Europie, Wydawnictwo Sic! Warszawa 2000, ISBN 83-86056-74-6; 2001, ISBN 83-86056-91-6.
- Der Beginn der Vernichtung. Zum Mord an den Juden in Jedwabne und Umgebung im Sommer 1941 (wspólnie z Edmundem Dmitrówem i Pawłem Machacewiczem), fibre Verlag, Osnabrück 2004, ISBN 3-929759-87-X.
- Karuzela na placu Krasińskich. Studia i szkice z lat wojny i okupacji, Oficyna Wydawnicza „Rytm” – Fundacja Historia i Kultura, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7399-259-7.
- Die Deutschen in den Augen der Polen während des Zweiten Weltkrieges, Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie, Warszawa 2009, ISBN 978-83-922446-7-7.
- Stereotype und Konflikte. Historische Studien zu den deutsch-polnischen Beziehungen, fibre Verlag, Osnabrück 2010, ISBN 978-3-938400-45-6.
- Tajemnica śmierci Stefana Starzyńskiego, Bellona, Warszawa 2020, ISBN 978-83-11-15753-8.
Opracowania i inne prace redakcyjne
edytuj- Wieś polska 1939–1948: materiały konkursowe [t. I–IV] (współautor opracowania; wespół z Krystyną Kersten), Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. Zakład Historii Polski Ludowej – Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1967–1971).
- Telesfor Szpadkowski, Zapiski warszawskie: dziennik gimnazjalisty 1836–1839; Wspomnienia o Radzie Miejskiej 1861–1863 (współautor opracowania; wespół z Anną Szarotą), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1969).
- Franz Blättler (właśc. Franz Mawick), Warszawa 1942: zapiski szofera szwajcarskiej misji lekarskiej (autor opracowania; przekł. Krzysztof Bartos), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982, ISBN 83-01-02046-6.
- Emanuel Ringelblum, Kronika getta warszawskiego: wrzesień 1939 – styczeń 1943 (konsultant historyczny; wstęp i red. Artur Eisenbach; przekł. z jidisz Adam Rutkowski, fragmenty „Sylwetek” przekł. Michał Friedman), Czytelnik, Warszawa 1983, 1988, ISBN 83-07-00879-4.
- Kazimierz Gorzkowski, Kroniki Andrzeja. Zapiski z podziemia 1939–1940 (przygotowanie do druku, wstęp i przypisy), Państwowy Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 83-01-06438-2.
- Kazimierz Leski, Życie niewłaściwie urozmaicone: wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK (autor przedmowy), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 83-01-08351-4).
- Komunizm: ideologia, system, ludzie. Księga ofiarowana prof. Krystynie Kersten (autor opracowania), Neriton – Instytut Historii PAN, Warszawa 2001, ISBN 83-86842-87-3.
- Generał Stefan Rowecki „Grot” w relacjach i w pamięci zbiorowej (współautor przygotowania do druku; wspólnie z Andrzejem K. Kunertem), Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej – Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-033-X; 2004.
- Krystyna Kersten, Pisma rozproszone (współautor wyboru i przygotowania do druku, wspólnie z Dariuszem Libionką), Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2005, ISBN 83-7441-227-5).
- Edward Kossoy, Na marginesie... (autor wstępu), Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006, ISBN 83-7453-677-2.
- Antoni Sobański, Cywil w Berlinie (autor opracowania, wstępu i przypisów), Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2006, ISBN 83-88807-91-9; przekład niemiecki: Nachrichten aus Berlin 1933–1936; przekł. Barbara Kulińska-Krautmann; Parthas, Berlin 2007, ISBN 978-3-86601-737-5.
- Polska 1939–1945. Straty osobowe i ofiary represji pod dwiema okupacjami (redakcja, wspólnie z Wojciechem Materskim, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7629-067-6.
- Mjr Zdzisław Żórawski, Dziennik obrońcy Warszawy (autor opracowania, wstępu i przypisów), Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7399-476-8.
- Zygmunt Nowakowski, Za zamkniętymi drzwiami. Wstrząsający reportaż z Niemiec 1933 (autor opracowania, wstępu i przypisów), Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2014, ISBN 978-83-11-13157-6.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (28 lipca 2006)[6]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (18 lutego 2003)[7]
- Medal „Pro Patria” (2012)[8]
Nagrody i wyróżnienia
edytuj- Nagroda im. Wincentego Rzymowskiego (1970)
- Nagrody tygodnika „Polityka” (1970, 1972, 1975, 1979, 2001)
- Nagroda Sekretarza Naukowego PAN (1975, 1989)
- Wyróżnienie Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce (1984)
- Nagroda Ministra Edukacji Narodowej i Dyrektora Instytutu Zachodniego (1989)
- Nagroda „Klio” (1995)
- Nominacje do Nagrody Literackiej Nike (2001), Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego (2009) i Nagrody im. Jerzego Giedroycia (2009
W 70. rocznicę urodzin otrzymał dedykowaną mu książkę Niepiękny wiek XX (Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7629-148-2).
Przypisy
edytuj- ↑ Licytacji na nieszczęścia żaden naród nie wygrał. wyborcza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-11)]., wyborcza.pl, 21 stycznia 2009
- ↑ Elida Maria Szarota, encyklopedia.wp.pl
- ↑ Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-13].
- ↑ Jerzy Eisler: Wstęp [w:] Niepiękny wiek XX. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2010, s. 5. ISBN 978-83-7629-148-2.
- ↑ Rody uczone (23) – Manteufflowie, Forum Akademickie, www.forumakad.pl
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 76, poz. 761 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz Muzeum Powstania Warszawskiego, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 „za wybitne zasługi w pracy naukowej i organizacyjnej”.
- ↑ 10-lecie powstania Klubu Historycznego im. gen. Roweckiego "Grota" [online], www.money.pl, 13 lutego 2012 [dostęp 2023-10-13] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. zw. dr hab. Tomasz Marceli Szarota, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-08-16] .
- Nota biograficzna na stronie IH PAN.