The Oprah Winfrey Show
The Oprah Winfrey Show – amerykański program telewizyjny typu talk-show, którego twórczynią, producentką i prowadzącą była Oprah Winfrey. Program był emitowany w latach 1986–2011[1], pozostając jednym z najdłużej emitowanych w historii programów typu talk-show. Zrealizowano 4561 odcinków programu[2].
 Studio The Oprah Winfrey Show | |
| Nazwa formatu |
The Oprah Winfrey Show |
|---|---|
| Rodzaj programu | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Prowadzący | |
| Data premiery |
8 września 1986 |
| Lata emisji |
1986–2011 |
| Liczba odcinków |
4561 (25) |
| Czas trwania odcinka |
ok. 40–45 min |
| Produkcja | |
| Reżyseria |
Joseph C. Terry |
| Strona internetowa | |
Format ma swoje korzenie w AM Chicago, półgodzinnym talk-show nadawanym przez WLS-TV, stację należącą i zarządzaną przez ABC w Chicago. Winfrey przejęła rolę gospodarza 2 stycznia 1984 roku i w ciągu miesiąca wyniosła go z ostatniego na pierwsze miejsce w lokalnych rankingach popularności[3][4]. Po tym sukcesie oraz nominacji Winfrey do Oscara i Złotego Globu za rolę Sofii w filmie Kolor purpury, talk-show został wznowiony 8 września 1986 roku pod obecnym tytułem The Oprah Winfrey Show[5].
Program miał codziennie do 20 milionów widzów w Stanach Zjednoczonych, i jest jednym z najlepiej ocenianych talk show w historii amerykańskiej telewizji[6].
The Oprah Winfrey Show wywarł duży wpływ na wiele młodych gwiazd, a szereg z jego tematów przeniknęło do amerykańskiej świadomości popkulturowej. Winfrey wykorzystała program jako platformę edukacyjną, obejmującą kluby książki, wywiady, segmenty samodoskonalenia i wyprawy na światowe wydarzenia[7].
W trakcie dwudziestu pięciu lat emisji był wielokrotnie nagradzany, otrzymał między innymi 47 nagród Daytime Emmy Award[8] oraz doczekał się emisji w 149 krajach[9].
Oprócz nieznanych gości dzielących się swoimi historiami i doświadczeniami, w programie pojawiło się wiele znanych osobistości w Stanach Zjednoczonych, takich jak politycy i gwiazdy filmu i telewizji.
Krytyka
edytujZarówno format jak i sama prowadząca były często oskarżane o nie zawsze odpowiedzialne postępowanie z popularnością i medialną siłą swojego programu. Washington Post wysunął oskarżenia o zbyt bezkrytyczne traktowanie przez Winfrey swoich gości ze sceny politycznej[10][11]. Prowadząca była również poddawana krytyce ze względu na książki, które prezentowała w swoich programach Oprah Book Club, a które następnie stawały się bestsellerami[12]. Program Winfrey został skrytykowany za udział zwolenników medycyny alternatywnej, takich jak Suzanne Somers i przeciwniczki szczepień Jenny McCarthy[13][14].
Przypisy
edytuj- ↑ Final Oprah Winfrey talk show is broadcast. bbc.com, 2011-05-25. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Luchina Fisher: Oprah Winfrey's Last Show: Tears and Pride. abcnews.go.com, 2011-05-25. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Oprah Winfrey's Official Biography. oprah.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Oprah: From Chicago to the World. nbcchicago.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Oprah Winfrey, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-03-08] (ang.).
- ↑ America's Top-Earning Black Stars. forbes.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ The Oprah Winfrey Show: 'Hour-long life lessons' that changed TV forever. theguardian.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ 'The Oprah Winfrey Show': Trivia. oprah.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Global Distribution List of The Oprah Winfrey Show. oprah.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Oprah Winfrey, journalist?. salon.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Oprah might run for president. We did the opposition research for you.. washingtonpost.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Before ‘American Dirt,’ a history of Oprah’s Book Club controversies. latimes.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ The Fine Art of Quitting While She's Ahead. nytimes.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
- ↑ Say It Ain't So, O. slate.com. [dostęp 2021-03-08]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona programu
- The Oprah Winfrey Show w bazie IMDb (ang.)