Taro (rzeka)

Taro (łac. Tarus) – rzeka w północnych Włoszech (region Emilia-Romania) o długości 126 km, prawy dopływ Padu. Jej głównymi dopływami są Ceno i Stirone, a ważniejsze miasta nad nią położone to Fornovo di Taro i Borgo Val di Taro; krzyżuje się z nią też trasa pielgrzymia Via Francigena i linia kolejowa Mediolan – Bolonia.

Taro

Rzeka w Borgo Val di Taro
Kontynent	Europa
Państwo	Włochy
Rzeka
Długość	126 km
Powierzchnia zlewni	2026 km²
Średni przepływ	30 m³/s (u ujścia)
Źródło
Miejsce	Monte Penna w Apeninach Liguryjskich (część Apenin Północnych)
Wysokość	ok. 1300 m n.p.m.
Współrzędne	44°26′23,8″N 9°29′09,9″E/44,439944 9,486083
Ujście
Recypient	Pad
Miejsce	w pobliżu Gramignazzo
Współrzędne	45°00′07,9″N 10°15′20,9″E/45,002200 10,255800
Mapa
Bieg rzeki
Położenie na mapie Włoch źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons

Rzeka wypływa ze stoków Monte Penna na granicy Emilii-Romanii i Ligurii i kierując się na północny wschód wpływa do Padu w okolicy Sissa. Jej przepływy mogą się różnić w zależności od pory roku - latem niemal zupełnie wysycha, zwykle wynosi on ok. 30 m³/s, a w czasie wielkich powodzi (jak np. w 1928) – nawet 1100 m³/s. 20-kilometrowy odcinek rzeki jest chroniony przez mający powierzchnię 20 tys. hektarów park regionalny, chroniący przede wszystkim ostoje ptaków^[1]. W latach 1808–1814 jeden z departamentów napoleońskiej Francji wziął od rzeki swoją nazwę