Taras Romanczuk

Romanczuk rozpoczął swoją karierę w klubie MFK Kowel, gdzie w 2008 na życzenie ówczesnego trenera, Romana Łysa, włączono go do kadry pierwszego zespołu^[1]. Grę w piłkę łączył wówczas z pracą oraz studiami – w tym czasie dwukrotnie wyleciał do Stanów Zjednoczonych w ramach wymiany studenckiej^[1]. W pewnym okresie występował też w futsalowej drużynie Szans-Awto Kowel^[2]. W trakcie swojego pobytu w Kowlu był testowany przez trzy ukraińskie kluby^[1], w tym m.in. przez Arsenał-Kyjiwszczyna Biała Cerkiew^[2] oraz Wołyń Łuck^[3], nigdzie jednak nie otrzymał angażu.

Na początku lutego 2013 Romanczuk przeniósł się do Polski, gdzie został zawodnikiem Legionovii Legionowo. Wcześniej wypatrzył go ówczesny wiceprezes tego klubu, Michał Kusiński^[4], który przybył do Kowla na obchody dni miasta^[2]. W nowych barwach Romanczuk zadebiutował 13 kwietnia 2013 podczas ligowego meczu z Zawiszą Rzgów, gdy w 46. minucie zastąpił na boisku Łukasza Prusika^[5]. Pierwszą bramkę na polskich boiskach zdobył 5 czerwca 2013 w wygranym 3:0 spotkaniu ligowym z GKP Targówek^[6]. Ostatecznie Legionovia zakończyła tamten sezon III ligi na pozycji lidera, zapewniając sobie tym samym awans do II ligi.

W kolejnym sezonie, już na drugoligowych boiskach, Romanczuk zdobył dwie bramki – pierwszą 3 sierpnia 2013 w przegranym 1:2 meczu ze Stalą Mielec^[7], drugą zaś 21 maja 2014 podczas wygranego 4:0 spotkania ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki^[8]. Z kolei 19 października 2013 zanotował trafienie samobójcze podczas zremisowanego 1:1 meczu ze Stalą Rzeszów^[9]. Tamten sezon Legionovia zakończyła na 4. miejscu, zaś Romanczuk zwrócił na siebie uwagę kilku klubów z wyższych lig, które wyraziły nim zainteresowanie^[10].

Romanczuk pracował dodatkowo jako asystent trenera w dziecięcej drużynie Legionovii^[11].

21 lipca 2014 prezes Jagiellonii Białystok, Cezary Kulesza, poinformował, że osiągnął porozumienie w sprawie transferu Romanczuka^[12]. Dzień później zawodnik związał się z klubem rocznym kontraktem z opcją przedłużenia o kolejne dwa lata^[13]. W barwach Jagielloni Romanczuk zadebiutował 15 sierpnia 2014, zastępując Jonatana Strausa w 46. minucie przegranego 0:3 ligowego meczu z Legią Warszawa^[14]. Premierowe trafienie dla Jagiellonii zanotował 9 listopada 2014 podczas przegranego 2:5 spotkania z Ruchem Chorzów^[15].

2 lipca 2015 Romanczuk zadebiutował w europejskich pucharach, zastępując Konstantina Vassiljeva w 46. minucie wygranego 1:0 meczu z Kruoją Pokroje^[16]. Latem 2016 po zawodnika zgłosił się turecki Konyaspor, ale sama Jagiellonia nie była zainteresowana jego sprzedażą^[17]. W sezonie 2016/17 Romanczuk zdobył wraz z klubem wicemistrzostwo Polski^[18], zaś na początku stycznia 2017 został uhonorowany tytułem najlepszego defensywnego pomocnika Ekstraklasy w 2016^[19]. 29 maja 2019 roku przedłużył swój kontrakt z Jagiellonią do 30 czerwca 2023 roku.

16 marca 2018 Romanczuk otrzymał pierwsze w karierze powołanie do reprezentacji Polski na towarzyskie mecze z Nigerią oraz Koreą Południową^[20]. 27 marca 2018 zadebiutował w narodowych barwach, wychodząc w podstawowym składzie na wygrane 3:2 spotkanie z Koreą Południową. Jego występ trwał do 61. minuty, gdy to został zmieniony przez Arkadiusza Milika^[21].

27 sierpnia 2018 znalazł się na liście piłkarzy powołanych przez nowego trenera kadry, Jerzego Brzęczka na wrześniowe mecze z Włochami w Lidze Narodów UEFA oraz towarzyski z Irlandią^[22]. Opuścił jednak zgrupowanie z powodu kontuzji^[23].

14 marca 2024 został powołany do kadry reprezentacji Polski na marcowe baraże o awans na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024^[24]. 26 marca 2024 rozegrał swój drugi mecz w narodowych barwach, wchodząc na boisko za Jakuba Piotrowskiego w 105. minucie meczu Polska–Walia, wygranym przez Polaków 5:4 po konkursie rzutów karnych (podstawowy czas gry zakończył się wynikiem 0:0)^[25].

7 czerwca 2024 podczas meczu towarzyskiego z Reprezentacją Ukrainy strzelił pierwszą bramkę w narodowych barwach.

(aktualne na koniec sezonu 2022/23)

(aktualne na dzień 16 czerwca 2024)

Babcia Romanczuka ze strony matki urodziła się w 1939 we Włodawie, jednakże w wieku kilkunastu lat została wraz z rodziną wysiedlona do Sobiboru. Wówczas w jej dokumentach wpisano, iż jest ona Ukrainką^[26]. 12 lutego 2018 Romanczuk otrzymał polskie obywatelstwo, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa ukraińskiego^[27].

W 2019 w rozmowie z „Gazetą Wyborczą” wyznał, że jego rodzina została zamordowana przez banderowców^[28].

Jagiellonia Białystok

• Mistrzostwo Polski:
  •   2023/24

• Taras Romanczuk w bazie 90minut.pl
• Taras Romanczuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .