Taras Romanczuk
Taras Wiktorowycz Romanczuk (ukr. Тарас Вікторович Романчук; ur. 14 listopada 1991 w Kowlu) – polski piłkarz ukraińskiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika w Jagiellonii Białystok. Czterokrotny reprezentant Polski. Wychowanek Kowlu-Wołyń Kowel, w swojej karierze grał także w Legionovii Legionowo. Do 12 lutego 2018 posiadał obywatelstwo ukraińskie.
Pełne imię i nazwisko |
Taras Wiktorowycz Romanczuk | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1991 | ||||||||||||||||||||
Wzrost |
186 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
6 | ||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera klubowa
edytujPoczątki kariery
edytujRomanczuk rozpoczął swoją karierę w klubie MFK Kowel, gdzie w 2008 na życzenie ówczesnego trenera, Romana Łysa, włączono go do kadry pierwszego zespołu[1]. Grę w piłkę łączył wówczas z pracą oraz studiami – w tym czasie dwukrotnie wyleciał do Stanów Zjednoczonych w ramach wymiany studenckiej[1]. W pewnym okresie występował też w futsalowej drużynie Szans-Awto Kowel[2]. W trakcie swojego pobytu w Kowlu był testowany przez trzy ukraińskie kluby[1], w tym m.in. przez Arsenał-Kyjiwszczyna Biała Cerkiew[2] oraz Wołyń Łuck[3], nigdzie jednak nie otrzymał angażu.
Legionovia Legionowo
edytujNa początku lutego 2013 Romanczuk przeniósł się do Polski, gdzie został zawodnikiem Legionovii Legionowo. Wcześniej wypatrzył go ówczesny wiceprezes tego klubu, Michał Kusiński[4], który przybył do Kowla na obchody dni miasta[2]. W nowych barwach Romanczuk zadebiutował 13 kwietnia 2013 podczas ligowego meczu z Zawiszą Rzgów, gdy w 46. minucie zastąpił na boisku Łukasza Prusika[5]. Pierwszą bramkę na polskich boiskach zdobył 5 czerwca 2013 w wygranym 3:0 spotkaniu ligowym z GKP Targówek[6]. Ostatecznie Legionovia zakończyła tamten sezon III ligi na pozycji lidera, zapewniając sobie tym samym awans do II ligi.
W kolejnym sezonie, już na drugoligowych boiskach, Romanczuk zdobył dwie bramki – pierwszą 3 sierpnia 2013 w przegranym 1:2 meczu ze Stalą Mielec[7], drugą zaś 21 maja 2014 podczas wygranego 4:0 spotkania ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki[8]. Z kolei 19 października 2013 zanotował trafienie samobójcze podczas zremisowanego 1:1 meczu ze Stalą Rzeszów[9]. Tamten sezon Legionovia zakończyła na 4. miejscu, zaś Romanczuk zwrócił na siebie uwagę kilku klubów z wyższych lig, które wyraziły nim zainteresowanie[10].
Romanczuk pracował dodatkowo jako asystent trenera w dziecięcej drużynie Legionovii[11].
Jagiellonia Białystok
edytuj21 lipca 2014 prezes Jagiellonii Białystok, Cezary Kulesza, poinformował, że osiągnął porozumienie w sprawie transferu Romanczuka[12]. Dzień później zawodnik związał się z klubem rocznym kontraktem z opcją przedłużenia o kolejne dwa lata[13]. W barwach Jagielloni Romanczuk zadebiutował 15 sierpnia 2014, zastępując Jonatana Strausa w 46. minucie przegranego 0:3 ligowego meczu z Legią Warszawa[14]. Premierowe trafienie dla Jagiellonii zanotował 9 listopada 2014 podczas przegranego 2:5 spotkania z Ruchem Chorzów[15].
2 lipca 2015 Romanczuk zadebiutował w europejskich pucharach, zastępując Konstantina Vassiljeva w 46. minucie wygranego 1:0 meczu z Kruoją Pokroje[16]. Latem 2016 po zawodnika zgłosił się turecki Konyaspor, ale sama Jagiellonia nie była zainteresowana jego sprzedażą[17]. W sezonie 2016/17 Romanczuk zdobył wraz z klubem wicemistrzostwo Polski[18], zaś na początku stycznia 2017 został uhonorowany tytułem najlepszego defensywnego pomocnika Ekstraklasy w 2016[19]. 29 maja 2019 roku przedłużył swój kontrakt z Jagiellonią do 30 czerwca 2023 roku.
Kariera reprezentacyjna
edytuj16 marca 2018 Romanczuk otrzymał pierwsze w karierze powołanie do reprezentacji Polski na towarzyskie mecze z Nigerią oraz Koreą Południową[20]. 27 marca 2018 zadebiutował w narodowych barwach, wychodząc w podstawowym składzie na wygrane 3:2 spotkanie z Koreą Południową. Jego występ trwał do 61. minuty, gdy to został zmieniony przez Arkadiusza Milika[21].
27 sierpnia 2018 znalazł się na liście piłkarzy powołanych przez nowego trenera kadry, Jerzego Brzęczka na wrześniowe mecze z Włochami w Lidze Narodów UEFA oraz towarzyski z Irlandią[22]. Opuścił jednak zgrupowanie z powodu kontuzji[23].
14 marca 2024 został powołany do kadry reprezentacji Polski na marcowe baraże o awans na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024[24]. 26 marca 2024 rozegrał swój drugi mecz w narodowych barwach, wchodząc na boisko za Jakuba Piotrowskiego w 105. minucie meczu Polska–Walia, wygranym przez Polaków 5:4 po konkursie rzutów karnych (podstawowy czas gry zakończył się wynikiem 0:0)[25].
7 czerwca 2024 podczas meczu towarzyskiego z Reprezentacją Ukrainy strzelił pierwszą bramkę w narodowych barwach.
Statystyki
edytujKlubowe
edytuj- (aktualne na koniec sezonu 2022/23)
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar Polski | Europa | Suma | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
Legionovia Legionowo | 2012/13 | III liga | 13 | 1 | 0 | 0 | – | 13 | 1 | |
2013/14 | II liga | 32 | 2 | 0 | 0 | – | 32 | 2 | ||
Ogólnie | 45 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 45 | 3 | ||
Jagiellonia Białystok | 2014/15 | Ekstraklasa | 27 | 4 | 2 | 0 | – | 29 | 4 | |
2015/16 | Ekstraklasa | 33 | 3 | 2 | 0 | 4 | 0 | 39 | 3 | |
2016/17 | Ekstraklasa | 33 | 5 | 2 | 0 | – | 35 | 5 | ||
2017/18 | Ekstraklasa | 33 | 5 | 1 | 0 | 4 | 1 | 38 | 6 | |
2018/19 | Ekstraklasa | 4 | 0 | 0 | 0 | 4 | 2 | 8 | 2 | |
2019/20 | Ekstraklasa | 35 | 3 | 1 | 0 | – | 36 | 3 | ||
2020/21 | Ekstraklasa | 25 | 2 | 1 | 0 | – | 26 | 2 | ||
2021/22 | Ekstraklasa | 30 | 3 | 1 | 0 | – | 31 | 3 | ||
2022/23 | Ekstraklasa | 24 | 1 | 1 | 0 | – | 25 | 1 | ||
Ogólnie | 273 | 27 | 11 | 0 | 12 | 3 | 296 | 30 | ||
Ogólnie w karierze | 318 | 30 | 11 | 0 | 12 | 3 | 341 | 33 |
Reprezentacyjne
edytuj- (aktualne na dzień 16 czerwca 2024)
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|
Polska | |||
2018 | 1 | 0 | |
2024 | 3 | 1 | |
Ogólnie | 4 | 1 |
Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
1. | 27.03.2018 | Chorzów | Korea Południowa | 3:2 | towarzyski | |
2. | 26.03.2024 | Cardiff | Walia | 0:0 (k. 5:4) | el. ME 2024 (finał baraży) | |
3. | 7.06.2024 | Warszawa | Ukraina | 3:1 | towarzyski | |
4. | 16.06.2024 | Hamburg | Holandia | 1:2 | ME 2024 |
Życie prywatne
edytujBabcia Romanczuka ze strony matki urodziła się w 1939 we Włodawie, jednakże w wieku kilkunastu lat została wraz z rodziną wysiedlona do Sobiboru. Wówczas w jej dokumentach wpisano, iż jest ona Ukrainką[26]. 12 lutego 2018 Romanczuk otrzymał polskie obywatelstwo, zrzekając się jednocześnie obywatelstwa ukraińskiego[27].
W 2019 w rozmowie z „Gazetą Wyborczą” wyznał, że jego rodzina została zamordowana przez banderowców[28].
Sukcesy
edytuj- Jagiellonia Białystok
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Na Ukrainie go nie chcieli, więc zagra u Nawałki. Fakt, 17 marca 2018. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ a b c Krystian Juźwiak: aras Romanczuk – wypatrzony na dniach Kowla, teraz o krok od powołania do reprezentacji Polski. 2x45.info, 2 marca 2018. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Jakub Radomski: Taras Romanczuk: Na Ukrainie niektórzy uważają mnie za zdrajcę. Przegląd Sportowy, 22 marca 2018. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Marcin Bratkowski, Jakub Radomski: Taras Romanczuk – dyplomata, który nie rozumie wojny. Przegląd Sportowy, 2 listopada 2014. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Zawisza Rzgów 1 – 0 Legionovia Legionowo. 90minut.pl, 13 kwietnia 2013. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ GKP Targówek 0 – 3 Legionovia Legionowo. 90minut.pl, 5 czerwca 2013. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Legionovia Legionowo 1 – 2 Stal Mielec. 90minut.pl, 3 sierpnia 2013. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Bartłomiej Bator: Derby nasze!. Legionovia Legionowo, 21 maja 2014. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Bartłomiej Bator: Stal – Legionovia 1:1. Legionovia Legionowo, 19 października 2013. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Bartłomiej Bator: Krótko i na temat: Dariusz Ziąbski. Legionovia Legionowo, 11 czerwca 2014. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Łukasz Olkowicz i Piotr Wołosik: ROMANCZUK W BIAŁYMSTOKU ZNALAZŁ DOM. SPORT WYRYSOWAŁ MU ŚCIEŻKĘ, O KTÓREJ ISTNIENIU ON SAM NIE MIAŁ POJĘCIA. przegladsportowy.pl, 2019-02-08. [dostęp 2019-02-09].
- ↑ Jakub Seweryn: Taras Romanczuk zostanie piłkarzem Jagiellonii Białystok. Gol24, 21 lipca 2014. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Taras Romanczuk podpisał kontrakt z Jagiellonią Białystok. Onet.pl, 22 lipca 2014. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Trzy w Białymstoku. Jeden wychowanka. Legia Warszawa, 15 sierpnia 2014. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ T-Mobile Ekstraklasa: Ruch Chorzów – Jagiellonia Białystok 5:2. Dziennik.pl, 9 listopada 2014. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Jagiellonia zwycięża w końcówce. 90minut.pl, 2 lipca 2015. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Bartłomiej Bator: Ogromne pieniądze za Romanczuka. Legionovia Legionowo, 5 sierpnia 20164. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Jakub Laskowski: Feta w Białymstoku. Jagiellonia wicemistrzem Polski. Kurier Poranny, 4 czerwca 2017. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Jakub Radomski: Taras Romanczuk najlepszym defensywnym pomocnikiem 2016 roku. Przegląd Sportowy, 9 stycznia 2017. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Krajowe powołania na mecze z Nigerią i Koreą Południową. Polski Związek Piłki Nożnej, 16 marca 2018. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Passa przełamana, zwycięstwo wydarte na finiszu!. Polski Związek Piłki Nożnej, 27 marca 2018. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Jerzy Brzęczek ogłosił powołania na mecze z Włochami i Irlandią. sport.tvp.pl, 2018-08-27. [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Taras Romanczuk opuścił zgrupowanie. przegladsportowy.onet.pl, 2018-09-08. [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Maciej Piasecki: Jest gwiazdą w Ekstraklasie i wraca do reprezentacji Polski. W czym tkwi problem?. wprost.pl, 2024-03-15. [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Mariusz Klimaszewski: Taras Romanczuk został odsunięty od karnych. Piłkarz Jagiellonii zagrał 15 minut w Cardiff. Polacy jadą na Euro 2024. poranny.pl, 2024-03-27. [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Jakub Radomski: Piłkarz, który miał być naukowcem. Reportaż śladami Tarasa Romanczuka. Przegląd Sportowy, 16 marca 2018. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Rafał Badowski: Taras Romanczuk powołany do reprezentacji. Świeżo upieczony obywatel Polski ma zagrać z Nigerią i Koreą Południową. NaTemat.pl, 15 marca 2018. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Tomasz Piekarski: Furman zaprzecza, że nazwał Romanczuka „banderowcem i farbowanym lisem”. wyborcza.pl, 2019-02-17. [dostęp 2024-03-24].
Linki zewnętrzne
edytuj- Taras Romanczuk w bazie 90minut.pl
- Taras Romanczuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .