Stulisz miotłowy

Stulisz miotłowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	stulisz
Gatunek	stulisz miotłowy
	Nazwa systematyczna
	Sisymbrium polymorphum (Murray) Roth
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stulisz miotłowy (Sisymbrium polymorphum (Murray) Roth) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae).

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w pasie od Europy wschodniej po Mongolię. W Polsce współcześnie występuje tylko w Niecce Nidziańskiej na kilku stanowiskach: Rezerwat przyrody Krzyżanowice, Rezerwat przyrody Skorocice, Rezerwat przyrody Skotniki Górne, Rezerwat przyrody Przęślin, Gacki, Mozgawa, Aleksandrów i Gniazdowice^[3].

Morfologia

Kwiatostan

Łodyga: Rozgałęziona, do 70 cm wysokości.
Liście: Równowąskie, całobrzegie.
Kwiaty: Jasnożółte, o płatkach długości 5-6,5 mm, zebrane w grono.
Owoce: Równowąskie łuszczyny o długości 15-25 mm i szerokości 1 mm, odstające od łodygi. Szypułki skośnie wzniesione, o długości 5-7 mm, cieńsze od łuszczyn^[3].

Biologia i ekologia

Bylina. Rośnie tylko na wychodniach gipsu, w murawach kserotermicznych. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny związku Festuco-Stipion oraz zespołu Sisymbrio-Stipetum capillatae^[4].

Zagrożenia

Kategorie zagrożenia gatunku:

Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[5]: R (rzadki); 2016: EN (zagrożony)^[6].
Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin (2001, 2014): EN (zagrożony wymarciem)^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).
↑ ^a ^b Kaźmierczakowa R. 2001. Stulisz miotłowy. s. 152-154. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).

[CZK-3] Kaźmierczakowa R. 2001. Stulisz miotłowy. s. 152-154. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.

[4] WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[6] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[7] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[1]