Strażnica WOP Jarosławiec
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Rutzenhagen/Słupsk/Jarosławiec – zlikwidowany podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy morskiej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945[a] |
Rozformowanie |
po 1992 |
Tradycje | |
Rodowód |
86 strażnica WOP |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Słupsk[1] |
Formacja | |
Podległość |
18 komenda odcinka |
Strażnica Straży Granicznej w Jarosławcu – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujStrażnica została sformowana w 1945 roku w strukturze 18 komendy odcinka Słupsk jako 86 strażnica WOP[2] (Rutzenhagen)[3] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 roku od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 roku 86 strażnica OP Jarosławiec (Jershof) została włączona w struktury 24 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 153 batalionu WOP w Ustce.
W 1952 roku podlegała dowódcy 153 batalionu WOP i stacjonowała w Jarosławcu. Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[b]. Strażnica WOP Jarosławiec I kategorii otrzymała numer 83 w skali kraju[7][8].
W 1955 roku dowódca WOP rozkazał przejść 15 Brygadzie WOP na etat ćwiczebny. Rozwiązane zostały dowództwa i sztaby batalionów. 15 listopada 1955 kierowanie strażnicą WOP Jarosławiec przejął sztab 15 Brygady WOP[9]. W 1956 roku rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica WOP Jarosławiec I kategorii była 10. w 15 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[10].
W 1958 odtworzono dowództwo 152 batalionu WOP w Koszalinie i podporządkowano mu strażnicę WOP Jarosławiec[11]. W 1960 roku, po kolejnej zmianie numeracji, strażnica posiadała numer 8 i zakwalifikowana była do kategorii III w 15 Bałtyckiej Brygadzie WOP[12] . Rozkazem organizacyjnym dowódcy WOP nr 0148 z 2 września 1963 przeformowano strażnicę lądową kategorii III Jarosławiec na strażnicę WOP nadmorską kategorii II. W 1964 roku Strażnica WOP Jarosławiec miała nr 8 w skali brygady[13].
Strażnica WOP Jarosławiec do marca 1990 roku była w strukturach Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza, a od kwietnia utworzono Bałtyckiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza, do 15 maja 1991 roku[14].
- Straż Graniczna:
16 maja 1991 roku, po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica Jarosławiec weszła w podporządkowanie Bałtyckiego Oddziału Straży Granicznej[15] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Jarosławcu (Strażnica SG w Jarosławcu).
Zarządzeniem nr 017 z dnia 12 marca 1992 roku komendant główny Straży Granicznej rozformował Bałtycki Oddział Straży Granicznej, przekazując w podporządkowanie Morskiemu Oddziałowi SG ochraniany dotychczas odcinek granicy państwowej na środkowym wybrzeżu od Łeby do Dźwirzyna[c][16] .
Ochrona granicy
edytujDopiero w kwietniu 1946 roku 86 strażnica WOP Rusinów zaczęła przyjmować pod ochronę wybrzeże morskie. W czerwcu pełniła już służbę na swoim odcinku[17].
W 1954 roku na odcinku strażnicy funkcjonowały punkty kontroli ruchu rybackiego (PKRR), w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:
- PKRR Jarosławiec
- PKRR Wicie.
W pierwszej połowie lat 60. POWT WOP posiadały na swoim wyposażeniu stacje r./lok. polskiej konstrukcji (początkowo t. RO–231 a następnie RN–231), a także lunety i środki łączności przewodowej. Na odcinku od Dziwnowa do Ustki wieże obserwacyjne były konstrukcji stalowej[18].
Strażnica WOP Jarosławiec w 1969 roku miała na swoim odcinku 4 POWT WOP wykorzystywane do ochrony granicy państwowej[d].
Wykaz punktów obserwacji wzrokowo-technicznej[e] na odcinku strażnicy WOP Jarosławiec wg stanu z 1990[f]:
- POWT nr 28 Kopań (bliski dozór – 4 Mm)[g]
- POWT nr 29 Rusinowo (bliski dozór – 4 Mm)
- POWT nr 30 Wicko Morskie (bliski/daleki dozór – 16 Mm)[h]
- POWT nr 31 rej. Ustki (bliski dozór – 4 Mm).
Strażnica WOP Jarosławiec ochraniała odcinek granicy państwowej o długości ponad 20 km.
- Z strażnicą WOP Darłowo: przebiegała wzdłuż suchego zwykle kanału łączącego jezioro Kopań z Morzem Bałtyckim, ...
- Z strażnicą WOP Ustka: przebiegała wzdłuż strumienia Potynia uchodzącego do Morza Bałtyckiego, ...
Strażnice sąsiednie
edytuj- 85 strażnica WOP Darłowo ⇔ 87 strażnica WOP Mudel – 1946
- 85 strażnica OP Darłowo ⇔ 87 strażnica OP Modła – 1949
- 82 strażnica WOP Darłowo ⇔ 84 strażnica WOP Ustka − 1954
- 9 strażnica WOP Darłowo I kat. ⇔ 11 strażnica WOP Ustka I kat. − 1956
- 9 strażnica WOP Darłowo III kat. ⇔ 7 strażnica WOP Ustka III kat. − 01.01.1960
- 9 strażnica WOP Darłowo nadmorska II kat. ⇔ 7 strażnica WOP Ustka nadmorska II kat. − 1964
- Straż Graniczna:
- Strażnica SG w Darłowie ⇔ Strażnica SG w Ustce − 16.05.1991[15].
Dowódcy/komendanci strażnicy
edytuj- por. Mieczysław Adamowicz (był w 10.1946)[i]
- por. Tadeusz Frydrych
- por. Bogdan Materka (był w 1981–09.1984)
- por. Wiesław Mrugała (do 07.1988)
- ppor. Henryk Korżel (07.1988–03.1989)[j]
- ppor. Kazimierz Kowalski (od 03.1989)
- Komendanci strażnicy SG:
- por. SG Waldemar Dobrzycki (był w 1991)[19]
- kpt. SG Morawski (do 1992)
- por. SG Marek Jarzębski.
Uwagi
edytuj- ↑ Od 1991 roku strażnica Straży Granicznej.
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
- ↑ Morski Oddział Straży Granicznej przeformowano na nowy etat. Zorganizowano go na bazie istniejącego już oddziału oraz sił i środków rozformowanych oddziałów SG: Kaszubskiego w Gdańsku i Bałtyckiego w Koszalinie oraz części Pomorskiego w Szczecinie.
- ↑ AMW w Gdyni, Akta DMBOP, sygn. nr 3541/75, t. 120, Zał. nr 1 do Instrukcji o współdziałaniu MW z WOP z 1969 roku (Bieniecki 2011 ↓, s. 116 cz. III).
- ↑ Każdy POWT posiadał 2 stanowiska bojowe, na których pełniono służbę: SB-1 i SB-2. Pierwsze z nich wyposażone w aparaturę r./lok. było stanowiskiem obserwacji technicznej. Z drugiego stanowiska bojowego, znajdującego się na wieży o wysokości ok. 18 m, w ciągu dnia prowadzono obserwację wzrokową za pomocą lunety lub lornetki (Bieniecki 2011 ↓, s. 105 cz. III). Do pełnienia służby na POWT WOP kierowano żołnierzy służby zasadniczej po przeszkoleniu w Ośrodku Szkolenia Podoficerów i Młodszych Specjalistów BBWOP w Koszalinie (Bieniecki 2011 ↓, s. 107 cz. III).
- ↑ Biblioteka MOSG w Gdańsku, Przepisy o pływaniu i postoju okrętów Marynarki Wojennej (wydawnictwo DMW), Gdynia 1972, s. 52–53; oraz ASG w Szczecinie, Akta DWOP, sygn. nr 2884, t. 251, Opracowanie DWOP z 12.10.1990 r., s. 1 (Bieniecki 2011 ↓, s. 117 cz. III).
- ↑ Wyposażone w radary nowej generacji t. ORS–754 pracujące w zakresie 4 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- ↑ Wyposażone w radary t. ORS–754, które pracowały na podstawowym zakresie 16 Mm (Bieniecki 2011 ↓, s. 106 cz. III).
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 061 z 20.10.1946 roku (Rozkazy personalne DWOP ↓ ).
- ↑ por. Henryk Korżel ubył na stanowisko d-cy strażnicy WOP Dźwirzyno.
Przypisy
edytuj- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 27.
- ↑ Skorek 1997 ↓, s. 29.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Historia KBWOP ↓, s. 5.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Historia BBWOP ↓.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.9.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 106.
- ↑ Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.194.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 114.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Wykaz dyslokacyjny 1964 ↓, s. 590–620.
- ↑ Jarosław Gacek: Wojska Ochrony Pogranicza w Koszalinie w latach 1945–1991. emeryci-sg.org.pl. [dostęp 2019-05-05]. (pol.).
- ↑ a b Łach 2013 ↓, s. 295.
- ↑ muzeumsg ↓.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 329.
- ↑ Bieniecki 2011 ↓, s. 81 cz. I.
- ↑ Rymaszewski 2002 ↓, s. 50–52.
Bibliografia
edytuj- Ireneusz Bieniecki. Obserwacja i radiolokacyjny dozór Wojsk Ochrony Pogranicza na polskim wybrzeżu morskim w latach 1960–1991 (powstanie – rozwój – organizacja). Część I – lata 60., Część II – lata 70., Część III – lata 80. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. Cz. I, Cz. II, Cz. III 1–2/12, 2011. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Julian Rymaszewski. Wpływ zmieniających się celów i metod szkolenia na ewolucję struktur organizacyjnych. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/02, 2002. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
- Tadeusz Gruchalla, Zespół Prasowo – Informacyjny Morskiego Oddziału Straży Granicznej: Straż Graniczna od 1991 – Morski Oddział Straży Granicznej. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.pl. [dostęp 2021-08-07]. (pol.).
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1842/7. Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1960. Koszalin 1961.
- ASGr., Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.