Steve Podborski

W zawodach Pucharu Świata Steve Podborski zadebiutował w 1974 roku. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 1 lutego 1975 roku w Megève, gdzie był siódmy w kombinacji alpejskiej. Były to jego jedyne punkty w sezonie 1974/1975 i w klasyfikacji generalnej zajął 52. miejsce. Pierwsze pucharowe podium zdobył 6 stycznia 1979 roku w Morzine, gdzie okazał się najlepszy w zjeździe. Jeszcze kilkukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów sezonu 1978/1979, ale na podium już nie stanął. W klasyfikacji generalnej był 36., a w klasyfikacji zjazdu dziesiąty. W międzyczasie wystąpił na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, biegu zjazdowym, zajął siódmą pozycję.

Najważniejszym punktem sezonu 1979/1980 były igrzyska olimpijskie w Lake Placid. Wystąpił tam tylko w zjeździe, zdobywając brązowy medal. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Leonhard Stock oraz Peter Wirnsberger. W zawodach PŚ jeden raz znalazł się w czołowej trójce: 19 stycznia 1980 roku w Wengen zajął trzecie miejsce w zjeździe. W klasyfikacji generalnej ostatecznie był trzydziesty, a w zjeździe był dziewiąty. W kolejnym sezonie aż ośmiokrotnie stawał na podium, przy czym odniósł trzy zwycięstwa: 21 grudnia 1980 roku w Sankt Moritz, 10 stycznia w Garmisch-Partenkirchen i 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel był najlepszy w zjeździe. Dało mu to dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz drugie w klasyfikacji zjazdu. Lepszy okazał się tylko Austriak Harti Weirather.

Największy sukces w zawodach Pucharu Świata osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy sięgnął po Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji zjazdu. Pięciokrotnie stawał na podium: 21 grudnia w Crans-Montana, 16 stycznia w Kitzbühel i 13 lutego w Garmisch-Partenkirchen był najlepszy w zjeździe, a 15 stycznia w Kitzbühel i 27 lutego w Whistler był drugi w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej był ósmy. W lutym 1982 roku brał udział w mistrzostwach świata w Schladming, gdzie w swojej koronnej konkurencji był dziewiąty. Rok później punktował sporadycznie, ale zdołał dwukrotnie zajął drugie miejsce w zjeździe. Pozwoliło mu to jednak zająć dopiero trzydzieste miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1983/1984 w najlepszej trójce znalazł się trzy razy: 4 grudnia w Schladming i 18 grudnia 1983 roku w Val Gardena był trzeci, a 28 stycznia 1984 roku wygrał zjazd w Garmisch-Partenkirchen. Zwycięstwo w Ga-Pa było ostatnim podium zawodów PŚ w jego karierze. Sezon ukończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej i piątej w klasyfikacji zjazdu. Bez medalu wrócił z rozgrywanych w lutym 1984 roku igrzysk olimpijskich w Sarajewie. Rywalizację w zjeździe zakończył tam na ósmym miejscu. Niedługo później zakończył karierę.

W 1982 roku został oficerem Orderu Kanady. Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako komentator sportowy dla stacji CBS (ZIO 2002) oraz NBC (ZIO 2006 i ZIO 2010). Był także członkiem komitetu organizacyjnego ZIO 2010 w Vancouver oraz wziął udział w sztafecie ze zniczem olimpijskim. Od 2003 roku pracuje jako dyrektor marketingu w korporacji telekomunikacyjnej Telus.

• sezon 1974/1975: 52.
• sezon 1975/1976: 43.
• sezon 1977/1978: 31.
• sezon 1978/1979: 36.
• sezon 1979/1980: 30.
• sezon 1980/1981: 9.
• sezon 1981/1982: 8.
• sezon 1982/1983: 30.
• sezon 1983/1984: 21.

1.   Morzine – 6 stycznia 1979 (zjazd)
2.   Sankt Moritz – 21 grudnia 1980 (zjazd)
3.   Garmisch-Partenkirchen – 10 stycznia 1981 (zjazd)
4.   Kitzbühel – 17 stycznia 1981 (zjazd)
5.   Crans-Montana – 21 grudnia 1981 (zjazd)
6.   Kitzbühel – 16 stycznia 1982 (zjazd)
7.   Garmisch-Partenkirchen – 13 lutego 1982 (zjazd)
8.   Garmisch-Partenkirchen – 28 stycznia 1984 (zjazd)

1.   Wengen – 19 stycznia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
2.   Val d’Isère – 7 grudnia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
3.   Val Gardena – 14 grudnia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
4.   Wengen – 24 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
5.   St. Anton am Arlberg – 31 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
6.   Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 2. miejsce
7.   Kitzbühel – 15 stycznia 1982 (zjazd) – 2. miejsce
8.   Whistler – 27 lutego 1982 (zjazd) – 2. miejsce
9.   Kitzbühel – 21 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
10.   Sarajewo – 28 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
11.   Schladming – 4 grudnia 1983 (zjazd) – 3. miejsce
12.   Val Gardena – 18 grudnia 1983 (zjazd) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-26)]. (ang.).
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)