Stefan Siekierski

Syn Juliana. W czasie II wojny światowej pobierał naukę w szkole włókienniczej przy Zakładach Lniarskich w Żyrardowie oraz w szkole mechanicznej przy Zakładach Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie. Był żołnierzem Armii Krajowej. W okresie 1944–1945 przebywał na robotach przymusowych w Niemczech.

W 1945 wrócił do kraju i podjął pracę w cukrowni w Pastuchowie oraz wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1947 rozpoczął pracę w Zakładach Lniarskich w Żyrardowie. Po ukończeniu szkoły włókienniczej w Łodzi został kierownikiem przędzalni lnu w Żyrardowie. Od 1956 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Zakładowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Zakładów Lniarskich. W 1957 uzyskał mandat posła na Sejm PRL z okręgu Pruszków, a w 1961 reelekcję z tego samego okręgu. W obu kadencjach zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, zaś w okresie 1961–1965 również w Komisji Spraw Zagranicznych. Po odejściu z Sejmu był dyrektorem naczelnym Zakładów Lniarskich i Spirytusowych w Żyrardowie (1966–1969).

Od 1958 do 1961 sprawował funkcję przewodniczącego prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Żyrardowie. Pełnił wysokie funkcje partyjne, był m.in. I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Żyrardowie (1963–1966), następnie zaś sekretarzem ekonomicznym w Komitecie Powiatowym PZPR w Grodzisku Mazowieckim (1969–1976).

Odznaczony Srebrnym (1956)^[1] i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[2] i Medalem 30-lecia Polski Ludowej oraz Srebrnym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego.

Zmarł w 1976 na zawał serca, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Żyrardowie^[3].

• Kandydaci Frontu Jedności Narodu na posłów do Sejmu PRL, „Życie Żyrardowa”, nr 14 (436) z 8 kwietnia 1961, s. 1; Takim pozostanie w naszej pamięci. Wspomnienie o Stefanie Siekierskim, „Życie Żyrardowa”, nr 33 z 14 sierpnia 1976, s. 1; nekrolog na s. 4 „Życia Żyrardowa” z 14 sierpnia 1976

• Strona sejmowa posła III kadencji