Starzec długolistny

Starzec długolistny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Rodzaj	tefroseris
Gatunek	starzec długolistny
	Nazwa systematyczna
	Tephroseris papposa (Rchb.) Schur; Enum. Pl. Transsilv.: 344 (1866)
Synonimy
	Cineraria papposa Rchb.; Senecio papposus (Rchb.) Less.;
	Cineraria papposa Rchb.; Senecio papposus (Rchb.) Less.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Starzec długolistny^[4] (Tephroseris papposa (Rchb.) Schur) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Karpatach Wschodnich, na Podolu i Opolu, w Karpatach Południowych i na Półwyspie Bałkańskim. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim; rośnie tylko w Bieszczadach Zachodnich (kilkanaście stanowisk) i na Płaskowyżu Sańsko-Dniestrzańskim (jedno stanowisko)^[5].

Morfologia

Łodyga: Gruba, żeberkowana, pajęczynowato owłosiona, do 80 cm wysokości^[6].
Liście: Za młodu z obu stron pajęczynowato owłosione; starsze z wierzchu nagie i błyszczące. Liście różyczkowe eliptyczne lub wąskoeliptyczne, całobrzegie lub delikatnie ząbkowano-karbowane, przechodzące w dłuższy od blaszki ogonek. Dolne liście łodygowe podobne do różyczkowych. Wyższe liście łodygowe wąskolancetowate; najwyższe – równowąskie^[5].
Kwiaty: Zebrane w koszyczki średnicy 3–5 cm, te z kolei zebrane w podbaldach. Kwiaty języczkowe jasnożółte lub pomarańczowożółte, do 2 cm długości. Listki okrywy zielone, pajęczynowato owłosione, nagie na szczycie, przeświecające na brzegach. Puch kielichowy długości rurki kwiatu rurkowego.
Owoc: Naga lub krótko owłosiona, ciemnozielona lub brązowa niełupka.

Bylina, hemikryptofit, heliofit. Rośnie na łąkach, w zaroślach i widnych lasach, w murawach bliźniczkowych, traworoślach i ziołoroślach. Kwitnie od maja do lipca.

Roślina umieszczona w Polskiej czerwonej księdze roślin oraz na polskiej czerwonej liście w grupie gatunków zagrożonych (EN)^[5]^[7].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-03-17] (ang.).
↑ ^a ^b Tephroseris papposa (Rchb.) Schur, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-02-15] .
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 165, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ ^a ^b ^c Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.