Stanisław Skorupka
Stanisław Skorupka (ur. 14 lutego 1906 w Warszawie, zm. 31 maja 1988 tamże) – polski językoznawca. Brat malarza Szczepana Skorupki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: językoznawstwo polonistyczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1945 |
| Profesura |
1961 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys
edytujOd 1929 studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w 1936 obronił pracę magisterską pt. Upodobnienia międzywyrazowe w świetle fonetyki eksperymentalnej. Dzięki stypendium państwowemu w latach 1937–1938 kontynuował naukę na Friedrich-Wilhelms-Universität w Berlinie.
Podczas II wojny światowej pisał pracę doktorską pt. Budowa akustyczna samogłosek polskich, obronił ją po zakończeniu wojny w 1945. Przez całe życie zawodowe był związany z Uniwersytetem Warszawskim, od 1961 był profesorem nadzwyczajnym, od 1976 profesorem zwyczajnym. W uznaniu zasług Uniwersytet im. Humboldtów w Berlinie przyznał Stanisławowi Skorupce tytuł honoris causa. Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, ZAIKS i Towarzystwa Kultury Języka.
Był autorem wielu prac na temat współczesnej polszczyzny oraz słowników, z których najważniejsze to:
- Słownik wyrazów bliskoznacznych (1959 i późniejsze wydania),
- Słownik frazeologiczny języka polskiego (1967 tom I, 1968 tom II),
- Mały słownik języka polskiego (1968),
- Słownik języka polskiego (zastępca redaktora naczelnego)[1]
- Stylistyka polska. Zarys (1959, wspólnie z Haliną Kurkowską).
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 209-4-6/7)[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Piotr Żmigrodzki: Wprowadzenie do leksykografii polskiej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2003, s. 158.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIA ANTONINA SKORUPKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-14].
Linki zewnętrzne
edytuj- Barbara Bartnicka: Wspomnienie pośmiertne po prof. Stanisławie Skorupce, Towarzystwo Naukowe Warszawskie
- Dzieła Stanisława Skorupki w archive.org i FBC