Shanghai Masters 2007

Turniej Shanghai Masters w roku 2007 jest pierwszą edycją tych rozgrywek w historii snookera, które odbyły się w Szanghaju (drugi turniej rankingowy w Chinach po China Open). Rozpoczynają one sezon 2007/2008. Mecze rozegrane zostały w dniach 6−12 sierpnia 2007 roku. Miejscem rozgrywania turnieju była hala Grand Stage. Planowanych jest jeszcze przynajmniej 5 takich turniejów (umowa między Chińskim Związkiem Bilarda i Snookera a Światowym Związkiem Snookera).

Shanghai Masters
2007 2008
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Walia Dominic Dale

II miejsce

Walia Ryan Day

Najwyższy break

143 Walia Dominic Dale

Rozegrane mecze

39 + 64 kwalifikacyjne

W Polsce turniej Shanghai Masters 2007 transmitowała komercyjna stacja telewizyjna Eurosport.

W finale spotkali się Dominic Dale oraz Ryan Day. Był to dopiero czwarty przypadek w historii snookera, aby w finale turnieju rankingowego zagrali dwaj Walijczycy. Poprzednio dokonali tego Doug Mountjoy i Wayne Jones (Mercantile Credit Classic 1989) oraz dwukrotnie Mark Williams i Matthew Stevens (UK Championship 1999 oraz w Mistrzostwach świata w 2000).

Pula nagród

edytuj
  • £250000 – całkowita pula nagród dla zawodników
  • £48000 – nagroda dla zwycięzcy
  • £22500 – nagroda za drugie miejsce w turnieju
  • £12000 – otrzymają przegrani w półfinałach
  • £6500 – nagroda dla przegranych w ćwierćfinałach
  • £4275 – nagroda dla przegranych w 1/8 finału
  • £2750, £1725, £1325 – odpowiednio za odpadnięcie w Last 32, dla przegranych w rundzie „dzikich kart”, ostatnia faza kwalifikacji
  • £500 – najwyższy break w rundzie kwalifikacyjnej
  • £2000 – za maksymalny break w kwalifikacjach
  • £1000 – najwyższy break w rundzie właściwej turnieju
  • £20000 – za break 147-punktowy w rundzie właściwej turnieju.

Najwyżej rozstawieni

edytuj
  1.   John Higgins – mistrz świata
  2.   Graeme Dott
  3.   Shaun Murphy
  4.   Ken Doherty
  5.   Ronnie O’Sullivan (nie wystąpił)

Faworyci bukmacherów

edytuj

Z kilku zakładów wybrano średnią, z której wynika, iż największe szanse na wygranie turnieju ma: Ronnie O’Sullivan – 6,00 zawodnik gospodarzy Ding Junhui – 7,00 oraz tegoroczny mistrz świata John Higgins 11,00.[1]

Breaki 100 punktowe

edytuj

Podczas turnieju wbito 16 breaków 100-punktowych. Ani jeden nie był maksymalnym. Najwięcej wbili Walijczyk Dominic Dale i jego rodak Ryan Day. Jednak najwyższy zdobył Dale wbijając 143 punkty w finale.

Zawodnik Breaki
  Dominic Dale 143, 127, 116, 102
  Ian McCulloch 133
  Mark Selby 131, 104
  Adrian Gunnell 126
  Stephen Maguire 124[2], 106
  Ryan Day 115, 106, 105, 103
  Michael Holt 102
  Shaun Murphy 101

Dzikie karty

edytuj

Turniej dzikich kart są rozgrywkami o awans do turnieju głównego w którym znajdują się już szesnastu najlepszych zawodników rankingu światowego.

Yang Qintian 5:4 Scott MacKenzie
Cao Kaisheng 0:5 Stuart Pettman
Cao Xinlong 1:5 Fergal O’Brien
Jin Long 2:5 Adrian Gunnell
Liu Chuang 1:5 Dominic Dale
A. Bulajiang 2:5 Tony Drago
Xiao Guodong 5:2 Michael Judge
Yu Delu 5:3 Mike Dunn

Drabinka turniejowa

edytuj
1/16 finału (Do 5 frame’ów)1/8 finału (Do 5 frame’ów)Ćwierćfinały (Do 5 frame’ów)Półfinały (Do 6 frame’ów)Finał (Do 10 frame’ów)
 John Higgins5
 Jamie Cope2
 John Higgins3
 Mark Selby5
 Mark Selby5
 Yang Qintian0
 Mark Selby5
 Stuart Bingham0
 Mark Williams2
 Stuart Bingham5
 Stuart Bingham5
 Stuart Pettman4
 R. O’SullivanX
 Stuart Pettmanwo[3]
 Mark Selby3
 Dominic Dale6
 Peter Ebdon3
 Dave Harold5
 Dave Harold5
 Steve Davis1
 Steve Davis5
 Fergal O’Brien4
 Dave Harold1
 Dominic Dale5
 Allister Carter1
 Adrian Gunnell5
 Adrian Gunnell1
 Dominic Dale5
 Ken Doherty3
 Dominic Dale5
 Dominic Dale10
 Ryan Day6
 Shaun Murphy2
 Ian McCulloch5
 Ian McCulloch3
 Ryan Day5
 Ryan Day5
 Tony Drago1
 Ryan Day5
 M. Stevens4
 Stephen Maguire5
 Xiao Guodong1
 Stephen Maguire4
 M. Stevens5
 Neil Robertson0
 M. Stevens5
 Ryan Day6
 Graeme Dott2
 Stephen Hendry5
 Nigel Bond2
 Stephen Hendry3
 Stephen Lee5
 Stephen Lee5
 Marco Fu4
 Stephen Lee4
 Graeme Dott5
 Ding Junhui5
 Yu Delu2
 Ding Junhui1
 Graeme Dott5
 Graeme Dott5
 Michael Holt4

Przypisy

edytuj
  1. za. [dostęp 2007-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].
  2. Setny break stupunktowy w karierze Maguire’a
  3. Stuart Pettman awansował do 1/8 finału, ponieważ Ronnie O’Sullivan nie pojawił się w Szanghaju. O'Sullivan nie zagra w Szanghaju, 147.pl, 2007-08-02