Sebastiano Nicotra

21 grudnia 1878 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Acireale.

16 grudnia 1916 papież Benedykt XV mianował go internuncjuszem apostolskim w Chile oraz 18 grudnia 1916 arcybiskupem tytularnym heracleńskim. 31 grudnia 1916, jeszcze przed objęciem przez niego urzędu, Internuncjatura Apostolska w Chile została podniesiona do rangi nuncjatury apostolskiej. Tym samym ks. Nicotra został nuncjuszem apostolskim w Chile. 6 stycznia 1917 przyjął sakrę biskupią z rąk Benedykta XV. Współkonsekratorami byli jałmużnik papieski abp Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano oraz zakrystian papieski bp Agostino Zampini OESA.

1 października 1918 został nuncjuszem apostolskim w Belgii. Od 30 listopada 1918 akredytowany był również w Holandii (do 3 maja 1921) oraz w Luksemburgu. Ponadto od 1919 do 30 lipca 1920 był administratorem apostolskim Eupen–Malmedy–Sankt Vith. Ta powstała w 1919 administratura apostolska obejmowała tereny, które w wyniku traktatu wersalskiego przypadły Belgii kosztem Niemiec.

30 maja 1923^[a] papież Pius XI mianował go nuncjuszem apostolskim w Portugalii. Za czasów pełnienia przez niego tego urzędu miały miejsce badania nad autentycznością objawień fatimskich (ostatecznie Kościół uznał je za prawdziwe już po śmierci abpa Nicotry).

Nuncjuszem apostolskim w Portugalii był do 16 marca 1928.

• Sebastiano Nicotra [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-12-21]  (ang.).
• Archbishop Sebastiano Nicotra. GCatholic. [dostęp 2019-12-21]. (ang.).