Salzgitter − miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, u podnóży Harzu, między Hildesheimem a Brunszwikiem. W 2022 roku miasto liczyło 104 614 mieszkańców[1].

Salzgitter
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Dolna Saksonia

Zarządzający

Frank Klingebiel

Powierzchnia

223,96 km²

Wysokość

80-275 m n.p.m.

Populacja (31.12.2022)
• liczba ludności
• gęstość


104 614
466 os./km²

Nr kierunkowy

05341

Kod pocztowy

38226, 38228, 38229, 38239, 38259

Tablice rejestracyjne

SZ

Plan Salzgitter
Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Salzgitter”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Salzgitter”
Ziemia52°09′N 10°20′E/52,150000 10,333333
Strona internetowa

Salzgitter jest ośrodkiem górniczo-przemysłowym (wydobycie rudy żelaza, soli kamiennej i potasowych, hutnictwo żelaza, przemysł maszynowy, metalowy i motoryzacyjny). W Salzgitter znajduje się port nad odnogą Kanału Śródlądowego oraz pokłady solanki. Do 2008 roku znajdował się tam kompleksowy zakład firmy MAN produkujący autobusy miejskie, obecnie zakład ten wytwarza jedynie podwozia autobusów wysokopodłogowych.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Salzgitter-Ringelheim.

Historia

edytuj

W 1937 roku założono tu hutę stali Reichswerke „Hermann Göring” w obecnej dzielnicy Watenstedt(inne języki). W tym samym roku pobliżu miasta zaczęto budowę domów dla pracowników huty. 1 kwietnia 1942 założono miasto Salzgitter. Na tereny miasta sprowadzano robotników z całej III Rzeszy, początkowo werbowanych, a następnie również przymusowych. Trudne warunki pracy doprowadziły do śmierci tysięcy pracowników, czego świadkiem są cmentarze Jammertal i Westerholz[2].

10 kwietnia 1945 miasto zajęły wojska amerykańskie. W 1949 komisja reparacyjna w Brukseli nakazała demontaż dziewięciu wielkich pieców, huty, walcowni i licznych obiektów pomocniczych. Sporządzony w następnym roku plan przewidywał rozbiórkę 90% zabudowy przemysłowej i wydobywczej, który zaniechano wskutek protestów pracowników. W latach 1961–1962 powstało sztuczne jezioro w dzielnicy Lebenstedt(inne języki) o nazwie Salzgittersee. 19 października 1963 otwarto nowy budynek ratusza. W 1969 w dzielnicy Beddingen(inne języki) otwarto fabrykę Volkswagena, a w 1972 otwarto basen termalny i solankowy w dzielnicy Salzgitter-Bad(inne języki). W 1974 w granice miasta włączono gminy Sauingen(inne języki) i Üfingen(inne języki). W 1985 dzielnica Salzgiter-Bad została oficjalnie uznana za uzdrowisko solankowe[3].

Miasta partnerskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. LSN-Online, die größte regionalstatistische Datenbank Deutschlands [online], www1.nls.niedersachsen.de [dostęp 2023-08-12].
  2. Geschichte der Stadt Salzgitter [online], Salzgitter [dostęp 2024-08-07] (niem.).
  3. a b Chronik 1942 - 2011 [online], Salzgitter [dostęp 2024-08-07] (niem.).
  4. Imatra (Finnland) [online], Salzgitter [dostęp 2024-08-07] (niem.).