Słoboda (obwód iwanofrankiwski)
Słoboda (ukr. Слобода, pol. hist. Słoboda Rungurska) – wieś na Ukrainie w rejonie kołomyjskim obwodu iwanofrankiwskiego.
.jpg) Słoboda Rungurska pod koniec XIX wieku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
03433 |
| Kod pocztowy |
78255 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°27′30″N 24°49′02″E/48,458333 24,817222
| |
Historia
edytujZe Słobodą Rungurską był związany przedsiębiorca Naftowy Stanisław Szczepanowski, który w 1879 założył we wsi kopalnię ropy naftowej. Osada przemysłowa w Słobodzie Rungurskiej została założona przez Stanisław Szczepanowskiego i Feliksa Vincenza[2].
Z inicjatywy Stanisława Szczepanowskiego około 1890 został wybudowany kościółek w Słobodzie Rungurskiej, który w 1938 został odnowiony staraniem Związku Strzeleckiego z Kazimierzem Vincenzem na czele[3].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie kołomyjskim województwa stanisławowskiego[4].
Przed 1939 w Słobodzie Rungurskiej działała szkoła (kierownik: Tadeusz Stenzel), Oddział Związku Strzeleckiego[5].
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 12 Polaków[4].
Urodzeni
edytujW Słobodzie Rungurskiej urodzili się:
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankiwskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Górnik-weteran w Słobodzie Rungurskiej. „Wschód”. Nr 69, s. 8, 20 grudnia 1937.
- ↑ Kościółek w Słobodzie Rungurskiej. „Wschód”. Nr 109, s. 7, 18 grudnia 1938.
- ↑ a b Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 251, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ Z Słobody Rungurskiej. „Wschód”. Nr 113, s. 3, 15 stycznia 1939.
Bibliografia
edytuj- Słoboda Rungurska 15.), powiat kołomyjski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 802.