Rudolf Dołasiński

Od 1784 studiował medycynę w Krakowie pod kierunkiem Rafała Czerwiakowskiego. Jeszcze przed uzyskaniem akademickiego dyplomu wstąpił do służby wojskowej i był od 1792 chirurgiem batalionowym w 2 Regimencie Pieszym Koronnym pod dowództwem Józefa Wodzickiego. Służbę kontynuował w czasie insurekcji kościuszkowskiej, był uczestnikiem bitew pod Racławicami i pod Szczekocinami oraz walk o Warszawę.

Stopień doktora medycyny uzyskał na Uniwersytecie Krakowskim w 1804. Niebawem podjął tamże wykłady z chirurgii i położnictwa dla chirurgów niższych, a od 1809, powołany przez Hugona Kołłątaja, jako zastępca profesora wykładał chirurgię i sztukę położniczą teoretyczną. Od jesieni 1810 ponownie pozostawał w służbie wojskowej – był lekarzem 4 dywizji piechoty armii Księstwa Warszawskiego. Odbył kampanię moskiewską 1812, brał udział w walkach pod Smoleńskiem i Możajskiem.

W 1813 był komendantem szpitala polowego w Modlinie. Zmarł 13 marca 1827.

• Historia nauki polskiej (pod redakcją Bogdana Suchodolskiego), tom VI: Dokumentacja bio-bibliograficzna, indeks biograficzny tomu I i II (opracował Leszek Hajdukiewicz), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974, s. 131