Ron DeSantis

Ronald Dion DeSantis urodził się 14 września 1978 w Jacksonville jako syn pielęgniarki i pracownika fizycznego^[1]. Z pochodzenia jest Włochem^[1] – wszyscy jego pradziadkowie urodzili się we Włoszech^[2]. Jego siostra Christian Marie DeSantis pracowała dla KPMG i zmarła nagle w 2015.^[3] Pochodzi z katolickiej rodziny, dwie jego ciotki ze strony matki są zakonnicami, natomiast wujek jest księdzem^[4].

Najpierw wychowywał się w Orlando i wieku 6 lat wraz z rodzicami przeprowadził się do Dunedin, gdzie grał w dziecięcej drużynie baseballowej i ukończył liceum.

Po ukończeniu liceum, w latach 1997–2001 studiował historię na Uniwersytecie Yale, który ukończył tytułem B.A magna cum laude^[5]. W Yale był kapitanem drużyny baseballowej i utrzymywał się z prac dorywczych, m.in. pracując jako asystent elektryka, trener baseballa i pomocnik przy przeprowadzkach^[5][6]. Następnie przez rok pracował jako nauczyciel historii w liceum w Rome (Georgia)^[7]. W 2002 rozpoczął studia prawnicze na Harvard Law School. W 2004 wstąpił do rezerwy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, skąd ze względu na swoje wykształcenie prawnicze został przydzielony do Judge Advocate General’s Corps^[1]. W 2005 ukończył studia na Harvardzie tytułem Juris Doctor i szkołę przygotowawczą sędziów Marynarki Wojennej Naval Justice School^[6].

Od końca 2005 roku był zatrudniony w Naval Station Mayport w Dunedin, gdzie w 2006 roku został awansowany na porucznika^[8]. Pracował dla dowódcy Joint Task Force Guantanamo i miał kontakt z więźniami w areszcie w Więzieniu Guantanamo. W sierpniu 2007 roku został przydzielony do United States Navy SEALs i wysłany do Iraku jako doradca prawny dowódcy SEAL w Al-Falludży^[1]. W kwietniu 2008 roku wrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie został odznaczony Brązową Gwiazdą, Medalem Kampanii Irackiej, oraz Medalem Globalnej Wojny z Terroryzmem^[5].

W listopadzie 2012 roku DeSantis zwyciężył w wyborach do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych^[9]. W 2014 uzyskał reelekcję^[9]. Początkowo nie planował kandydatury w 2016 i chciał kandydować o miejsce w Senacie Stanów Zjednoczonych, gdzie miał przejąć miejsce Marco Rubio. Rubio jednak po przegranej z Donaldem Trumpem w prawyborach prezydenckich zdecydował się na start w wyborach do Senatu, po czym DeSantis pozostał w Izbie Reprezentantów na kolejną kadencję^[4].

W Kongresie DeSantis, wraz z innymi kongresmenami zaliczanymi do konserwatywnego skrzydła Partii Republikańskiej był współtwórcą Freedom Caucus. Jest to frakcja, która z zasady sprzeciwia się wszelkim reformom inicjowanym przez Partię Demokratyczną^[10].

Kadencja DeSantisa planowo miała trwać do 3 stycznia 2019 roku, opuścił jednak Kongres 10 września 2018 roku, by skupić się na kampanii gubernatorskiej. Jego następcą w Izbie Reprezentantów został Michael Waltz.

Po uzyskaniu poparcia Donalda Trumpa, w styczniu 2018 ogłosił start w prawyborach Partii Republikańskiej na stanowisko gubernatora Florydy^[4]. W sierpniu 2018 DeSantis wygrał prawybory Partii Republikańskiej, zaś w listopadzie 2018 zwyciężył w wyborach na gubernatora Florydy, pokonując Andrew Gilluma stosunkiem głosów 49,6% do 49,2%^[9]. Uzyskał duże poparcie przede wszystkim w mniejszych miastach, na wsiach i na południu Florydy, zaś mniejsze w dużych miastach i na północy Stanu^[11].

W 2022 uzyskał reelekcję, pokonując byłego gubernatora Charliego Christa. Uzyskał 59,4% głosów, co jest najlepszym wynikiem w wyborach na gubernatora w tym stanie od 1982.^[12]

DeSantis od połowy 2021 zaczął być wymieniany jako potencjalny kandydat Partii Republikańskiej w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2024. We wrześniu 2021 nazwał spekulacje dotyczące jego startu w wyborach „całkowicie zmyślonymi”^[13].

W lutym 2022 wydał autobiografię pod tytułem: The Courage To Be Free, co według większości komentatorów jest częścią przygotowań do startu w wyborach prezydenckich^[14].

W części sondaży plasuje się za Donaldem Trumpem w prawywborach Partii Republikańskiej, jednak pokonuje Trumpa w sondażach dotyczących głównych wyborów^[14].

W kwietniu 2023 na pytanie o start wyborach odpowiedział: „Nie jestem kandydatem, ale zobaczymy, czy i kiedy to się zmieni”^[14].

24 maja 2023 za pośrednictwem serwisu Twitter ogłosił start w wyborach prezydenckich^[15]. 21 stycznia 2024 DeSantis wycofał swoją kandydaturę, popierając swojego głównego przeciwnika Donalda Trumpa^[16].

W trakcie pandemii COVID-19 po kilkutygodniowym lockdownie doprowadził do zniesienia większości obostrzeń, m.in. dotyczących zamknięcia restauracji i organizacji dużych imprez sportowych, a także obowiązek noszenia maseczek^[17]. Jednocześnie podpisał ustawę zakazującą władzom lokalnym nakładania obostrzeń lokalnych i sprzeciwił się nauczaniu zdalnemu w szkołach^[17]. Zachęcał ludzi do szczepień i osobiście się zaszczepił, jest jednak przeciwnikiem obowiązku szczepień^[17].

We wrześniu 2021 mianował podobnie myślącego Josepha Ladapo, który zasłynął ze sprzeciwiania się wymaganiom dotyczącym szczepionek przeciwko COVID-19 i masek, oraz kwestionowania ich bezpieczeństwa, na stanowisko chirurga generalnego Florydy^[18].

10 czerwca Rada Edukacji Florydy na wniosek DeSantisa zakazała nauczania we florydzkich szkołach critical race theory^[19].

W czerwcu 2021 podpisał ustawę ograniczającą współpracę uczelni wyższych na Florydzie z uczelniami w Chinach, by zapobiec szpiegostwu gospodarczemu^[20].

W grudniu 2021 roku zaproponował ustawę Stop the Wrongs to Our Kids and Employees, którą podpisał w kwietniu kolejnego roku^[21][22]. Ustawa zakazywała szkolenia w miejscach pracy i nauczania w szkołach hipotezy, według której jednostki są „z natury rasistowskie, seksistowskie lub opresyjne, świadomie lub nieświadomie”, „ludzie są uprzywilejowani lub uciskani ze względu na rasę, płeć lub pochodzenie narodowe”, a jednostka „ponosi osobistą odpowiedzialność i musi czuć się winna, doznawać udręczenia lub innych form cierpienia psychicznego” z powodu działań popełnionych w przeszłości przez członków tej samej rasy, płci lub pochodzenia narodowego^[23].

W lutym 2022 roku podpisał ustawę Florida Parental Rights in Education Act, zabraniającą dyskusji nauczycieli o orientacji seksualnej i tożsamości płciowej z uczniami przedszkoli i szkół podstawowych (do trzeciej klasy), a także z uczniami wyższych klas, jeżeli takie rozmowy są niedostosowane do wieku^[24]. W kwietniu 2023 ustawa została rozszerzona na wszystkie klasy aż do ukończenia liceum (z wyjątkiem nauczania o antykoncepcji)^[25].

W marcu 2022 roku podpisał ustawę obligującą uczniów szkół ponadpodstawowych do ukończenia kursu finansowego od roku szkolnego 2023/2024^[26].

9 maja 2022 podpisał ustawę nakazującą szkołom obchodzenie w rocznice rewolucji październikowej (7 listopada każdego roku) Dzień Ofiar Komunizmu, poświęcając 45 minut na nauczanie o komunizmie i o cierpieniach ludzi pod rządami Mao Zedonga, Che Guevary, Fidela Castro, Józefa Stalina i Włodzimierza Lenina^[27]

Ron DeSantis jest przeciwnikiem aborcji i przekazywania publicznych pieniędzy proaborcyjnej organizacji Planned Parenthood^[28][29]. Wielokrotnie głosował za ustawami ograniczającymi aborcję^[30].

W kwietniu 2022 roku podpisał ustawę zabraniającą przeprowadzania aborcji po 15. tygodniu ciąży (z pewnymi wyjątkami)^[31], w sierpniu 2022 roku zawiesił prokuratora stanowego hrabstwa Hillsborough Andrew Warrena z powodu nieegzekwowania przez niego tej ustawy^[32]. W reakcji na decyzję Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w sprawie Dobbs v. Jackson Women’s Health Organization, zmieniającej orzeczenie z 1973 roku w sprawie Roe v. Wade powiedział, że „modlitwy milionów zostały wysłuchane”^[33]. 14 kwietnia 2022 podpisał ustawę zakazującą aborcji po 15 tygodniu ciąży”^[34].

DeSantis jest zwolennikiem drugiej poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych i przeciwnikiem ograniczania prawa do posiadania broni^[35]. National Rifle Association of America, największa organizacja w Stanach Zjednoczonych działająca na rzecz prawa do posiadania broni przyznała mu możliwie najwyższy do uzyskania rating A+^[36]. W odpowiedzi na strzelaninę w Douglas High School w Parkland DeSantis wyraził swoje poparcie dla zatrudniania emerytowanych pracowników organów ścigania i weteranów jako uzbrojonych strażników szkół^[37].

W czerwcu 2021 roku podpisał ustawę Fairness in Women’s Sports Act, pozwalającą tylko osobom, posiadającym płeć żeńską w akcie urodzenia na branie udziału w kobiecych zawodach sportowych^[38], uniemożliwiając tym samym branie udziału we wspomnianych zawodach przez transkobiety^[39].

Głosował za przeniesieniem ambasady USA z Tel Awiwu do Jerozolimy^[40]. Skrytykował rosyjską inwazję na Ukrainę i poparł ostre sankcje wobec Rosji^[41][42]. W marcu 2023 roku określił konflikt mianem „sporu terytorialnego” i stwierdził, że obrona Ukrainy nie jest żywotnym interesem narodowym USA. Po fali krytyki skorygował swoje stanowisko, mówiąc, że komentarze te odnosiły się wyłącznie do terytorium Donbasu^[43]. Jest zwolennikiem ostrego kursu w stosunkach z Chinami, szczególnie w sprawach technologii i wzywał rząd federalny do delegalizacji produktów firmy Huawei^[44].

DeSantis jest zwolennikiem kary śmierci. Po tym, jak większość ławy przysięgłych opowiedziała się za zastosowaniem kary śmierci wobec mordercy 17 osób w ramach masakry w szkole w Parkland, ale nadal nie otrzymał on wyroku śmierci, ponieważ nie wszyscy przysięgli (3 z 12) byli za wymierzeniem kary śmierci, DeSantis podpisał w kwietniu 2023 roku ustawę, która pozwala ławie przysięgłych rekomendować karę śmierci, nawet jeśli sprzeciwia się jej mniejszość mniejsza niż pięciu przysięgłych^[45].

W trakcie kampanii gubernatorskiej w 2018 został oskarżony o rasizm za wypowiedź na temat jego ciemnoskórego kontrkandydata, Andrew Gilluma, w której użył frazeologizmu „monkey things up” (zniszczyć porządek)^[11].

Gdy po referendum w 2018 byli więźniowie, stanowiący ok. 5% populacji Florydy, odzyskali na Florydzie prawo do głosowania, DeSantis podpisał ustawę utrzymującą zakaz głosowania w przypadku braku spłaty wszystkich długów związanych z karą. Partia Demokratyczna krytykowała tę ustawę jako zagrywkę polityczną, ponieważ większość więźniów to afroamerykanie, głosujący w 80% na Demokratów i zaskarżyła ją przed Florida Supreme Court, który utrzymał ustawę^[46].

W trakcie pandemii COVID-19 publicznie spierał się z doradcą prezydenta do spraw medycznych, Anthonym Faucim, nazywając zalecany przez Fauciego lockdown atakiem na wolność obywateli^[17]. Mówił o Faucim, że „ktoś powinien wziąć tego małego elfa i wrzucić do rzeki”, co było krytykowane jako nawoływanie do agresji^[47].

Gdy Walt Disney Company publicznie skrytykowała i wezwała do uchylenia ustawy Florida Parental Rights in Education Act, DeSantis podpisał ustawę znoszącą specjalny niezależny obszar firmy i zastępującą jej radę nadzorczą. Zagroził również budową nowego więzienia państwowego w pobliżu kompleksu Disney World, co spotkało się z krytyką, ponieważ Disney jest największym pracodawcą stanu. W kwietniu 2023 roku Disney złożył pozew przeciwko DeSantisowi, oskarżając go o wykorzystywanie władzy politycznej do celów „odwetu rządu”^[48]. Podobny pozew złożył klub baseballowy Tampa Bay Rays, któremu DeSantis w reakcji na żądania zaostrzenia dostępu do broni wstrzymał finansowanie nowego środka treningowego^[49].

W trakcie kampanii we wrześniu 2022 roku DeSantis bez wcześniejszej zapowiedzi zlecił przelot kilkudziesięciu nielegalnych imigrantów na Martha’s Vineyard (wyspa wypoczynkowa, z której korzystają prominentni politycy Demokratów) w rządzonym przez Demokratów stanie Massachusetts. Biuro DeSantisa opisało akcję jako część „programu przesiedleniowego” „w celu przetransportowania nielegalnych imigrantów do sanktuarium” i twierdziło, że stany takie jak Massachusetts wspierają politykę otwartych granic i zachęcają do nielegalnej migracji, więc powinny przejąć na siebie przyjmowanie imigrantów. Po tym jak akcja zapewniła mu rozgłos medialny i zwiększyła jego wyniki sondażowe przed wyborami gubernatorskimi o kilka procent, stwierdził, że „trafił w dziesiątkę”^[50].

Od 2009 DeSantis jest żonaty z byłą prezenterką telewizyjną Casey DeSantis, którą poślubił na terenie Disney World. Ma trójkę dzieci^[4].

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)

• Oficjalna strona [online], desantis.house.gov [zarchiwizowane z adresu 2016-07-06] .strona główna serwisu