Rogowa (Tatry)
Rogowa (słow. Rogová[1]) – reglowy grzbiet górski w słowackich Tatrach Bielskich, stanowiący zakończenie północno-zachodniej grani odchodzącej od Murania – krańcowego odcinka grani głównej Tatr Bielskich. Porośnięty lasami, stromo opada ku Jaworzynie Tatrzańskiej. Najwyższe wyniesienie stanowi Czerwona Skałka Murańska (1268 m n.p.m.), która obok niewielkich ścianek stanowi jedyny element skalny wzgórza. Na wschód od wierzchołka znajduje się zalesiona przełęcz Siodło za Rogową (ok. 1245 m), oddzielająca Rogową od Małego Murania[2].
 Rogowa na tle Tatr Bielskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1268 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′42″N 20°08′52″E/49,261667 20,147778
| |
Rogowa stanowi zachodnie zakończenie Tatr Bielskich, oddziela dolną partię Doliny Jaworowej, do której opada stromym zalesionym zboczem, od Doliny Międzyściennej. Dawniej na stromym i trawiastym północnym zboczu odbywały się zawody narciarskie, obecnie cały ten rejon jest zamkniętym dla turystów obszarem ochrony ścisłej[3].
Porastające Rogową lasy to w dużym stopniu pierwotne lasy bukowo-jodłowe z domieszką jaworów. W górnej części grzbietu duża część lasów została powalona przez wichury. Teren wiatrołomów został na nowo zalesiony. Oprócz Czerwonej Murańskiej Skałki wśród drzew zdarza się zobaczyć mniejsze skałki[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Władysław Cywiński: Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997. ISBN 83-7104-015-6.