Rezerwat przyrody Ostra Góra

Rezerwat przyrody Ostra Góra – ścisły leśny rezerwat przyrody położony w Karniowicach w[1] gminie Trzebinia w zachodniej części województwa małopolskiego, na południe od drogi łączącej wsie Myślachowice i Psary, na obszarze Nadleśnictwa Chrzanów. Leży w obrębie otuliny Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie[2].

Ostra Góra
Ilustracja
Ruiny starych murów ochronnych
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Mezoregion

Wyżyna Olkuska

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1960 r. nr 10, poz. 45

Powierzchnia

7,22 ha

Ochrona

ścisła

Położenie na mapie gminy Trzebinia
Mapa konturowa gminy Trzebinia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ostra Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Ostra Góra”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostra Góra”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostra Góra”
Ziemia50°10′31″N 19°30′24″E/50,175278 19,506667

Rezerwat, ustanowiony w roku 1959 w celu ochrony naturalnego fragmentu buczyny karpackiej, znajduje się na triasowym, zalesionym wzgórzu Ostra Góra o wysokości 438 m n.p.m. charakteryzującym się ostrą granią (stąd nazwa), a obejmuje powierzchnię 7,22 ha. Przebiegająca równoleżnikowo grań rozdziela obszar występowania dolomitów na południu od gleb wapiennych po stronie północnej. Jest to także obszar występowania zlepieńca myślachowickiego. Do końca XIX wieku pozyskiwano z tego obszaru kamień.

Skład gatunkowy chronionej buczyny karpackiej, otoczonej borem, charakteryzuje się występowaniem żywca gruczołowatego, przylaszczki, czworolistu, fiołka leśnego, kopytnika, dąbrówki rozłogowej, bluszczu, orlika, kruszczyka szerokolistnego, buławnika czerwonego i mieczolistnego, a także wilczej jagody, podagrycznika i szczyru trwałego[3].

Ekosystem występujący na obszarze rezerwatu powstawał w wyniku wielokrotnej regeneracji po zaniechaniach różnych form działalności człowieka (wyręby, wywóz ściółki, wypas owiec i innych zwierząt).

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19600100045/O/M19600045.pdf
  2. Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  3. Kostuch R., Misztal A., Jagla S., Roślinność kserotermiczna występująca na wzniesieniu Ostra Góra, „Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska”, 25, 2004, ISSN 1233-569X [dostęp 2016-12-23] (pol.).

Bibliografia

edytuj