Wikipedia

Ratusz w Krakowie

Ten artykuł dotyczy budynku. Zobacz też: Wieża ratuszowa w Krakowie, Pałac Wielopolskich w Krakowie.

Ratusz w Krakowie (istniejący w latach ok. 1300–1820) – budowla wzniesiona na przełomie XIII i XIV wieku, dziś nieistniejąca, jedna z najstarszych w Polsce siedzib władz miejskich w średniowieczu i czasach nowożytnych.

Ratusz w Krakowie
Ilustracja
Ratusz krakowski (makieta, stan z 1787)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

Rynek Główny 1
31-042 Kraków

Styl architektoniczny

gotyk

Ukończenie budowy

ok. 1300

Zniszczono

1820

Właściciel

Miasto Kraków (teren)

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Krakowie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ratusz w Krakowie”
Ziemia50°03′41″N 19°56′11″E/50,061389 19,936389
Multimedia w Wikimedia Commons

Budynek był położony w południowo-zachodniej części Rynku, prostopadle do Sukiennic, zburzony został w 1820 roku. Współczesna szczegółowa rekonstrukcja poza materiałem archeologicznym (wykopaliska prowadzone w latach 2005–2006), dokonana została w oparciu o plan miejski (nazywany "Planem Dominika Pucka") z 1787 roku, którego autorem był miejski geometra Dominik Pucek (1723–1789) oraz liczny materiał ikonograficzny (m.in. krakowski Rynek uwieczniony został na trzech obrazach Michała Stachowicza, z których dwa dotyczyły insurekcji kościuszkowskiej, a trzeci pochodu na Rynku w dniu składania homagium ks. Karolowi Auerspergowi 17 sierpnia 1796 roku), jak też archiwalia miejskie (np. Schmaus von Livonegg, dyrektor ck dyrekcji budownictwa w Krakowie, wykonał w roku 1802 inwentaryzację rysunkową i projekty przebudowy ratusza; poza tym liczne akta ławnicze, wójtowskie, radcowskie, księgi rachunkowe, rejestry podatkowe, księgi wiertelnicze i akta cechowe).

Zespół zabudowań ratuszowych

edytuj
 
Plan ratusza, wieży, spichlerza i kabatów z 1802, według J. Brodowskiego
 
Izba Pańska w ratuszu krakowskim

Ratusz stanowiła kamienna, początkowo dwukondygnacyjna (później trzykondygnacyjna) budowla wzniesiona na planie prostokąta o wymiarach 30 na 10 metrów. Do budynku od południowego wschodu przylegała wieża ratuszowa, przestrzeń pomiędzy ratuszem a wieżą zajmował wewnętrzny dziedziniec, zamknięty z dwóch pozostałych stron przez mur z galerią dla straży i kabaty/kazamaty czyli więzienie. Do ratusza od strony północnej przylegał spichlerz, a od południowej – wieża ratuszowa. Główne wejście do ratusza znajdowało się od strony Sukiennic. Nad bramą wisiały trzy kamienne tarcze z herbami Rzeczypospolitej, Wielkiego Księstwa Litewskiego i Krakowa. We wnętrzu ratusza na parterze znajdowała się obszerna sień z kominkiem, schodami i drzwiami do Izby Pańskiej[1].

Najważniejsze pomieszczenia dawnego ratusza to:

  • Izba Rady, zwana Izbą Pańską (dodatkowo pełniła także funkcje sali sądowej), mieściła się ona na drugiej kondygnacji
  • Izba Ławnicza (po pożarze Domu Ławników)
  • Izba Kupiecka
  • Izba Wójtowska
  • Sala Ratuszna
  • Gmach Królewski
  • kabaty ratuszowe (tzw. dłużnica miejska)
  • dziedziniec straceń – między kabatami i ratuszem (służył za miejsce straceń)
  • kaplica ratuszowa
  • inne izby

Krakowski ratusz był obiektem jak na owe czasy bardzo kompleksowym – w skład ratuszowego zespołu budynków wchodziły następujące zabudowania:

Historia

edytuj
 
Spichlerz Miejski, za nim Ratusz i Wieża Ratuszowa (XVIII/XIX w.)
  • Początki: XIV – XV wiek

Krakowski ratusz wzniesiony został na przełomie XIII i XIV wieku, najstarsza informacja źródłowa o ratuszu pochodzi z 1313 lub 1316 roku. W 1384 roku wzmiankowano istnienie w ratuszu więzienia[2]. W latach 1397–1399 wzniesiono Dom Notariusza. W drugiej połowie XIV wieku w wyniku przebudowy ratusz zyskał trzecią kondygnację, a także blendowane szczyty ze sterczynami, ośmioboczne wieżyczki na narożnikach, arkadowy ganek-loggia od wschodu, pełniący rolę trybuny. Na początku XV wieku zbudowano istniejącą do dzisiaj gotycką wieżę ratuszową[2].

  • Rozwój: XVI – XVIII wiek

W latach 30. i 40. XVI w. ratusz zmodernizowano, zakładając wielkie okna w jego wschodniej elewacji. W 1547 roku od południa zbudowano nowe kabaty. W latach 1561–1563 wzniesiono zwieńczony w XVII wieku attyką Spichlerz. W 1678 roku powstało drugie piętro ratusza od strony wschodniej (mieszczące arsenał), nakryte dachem pogrążonym i zwieńczone attyką. Znajdował się tam balkon wsparty na dwunastu konsolach. Balkon ten zawalił się w 1702 roku, przygniatając szwedzkich żołnierzy. W 1713 roku wzmiankowano, że wieża ratusza grozi bliską ruiną, w związku z tym przemurowano część ścian, a w latach 1779-1780 usunięto gotyckie wykusze[2]. Po 1782 roku wzniesiono klasycystyczny odwach przylegający do wieży ratuszowej[3]. Przed 1782 rokiem zmianie uległo zwieńczenie, które nakryto nowym XVIII-wiecznym hełmem, w miejsce starego gotyckiego podobnego do zwieńczenia Wieży Mariackiej.

  • Wyburzenie ratusza i odbudowa odwachu: XIX wiek

W dniu 1 marca 1817 roku na posiedzeniu Zgromadzenia Reprezentantów Wolnego Miasta Krakowa uchwalono m.in., co następuje: Ponieważ część gmachu starym Ratuszem zwanego od dawna na spichrze obrócona w stanie opustoszałym znajduje się; te więc spichrza mają być zburzonymi kosztem skarbu i materiał na fabrykę skarbową użyty. Gdy trzy lata później przystąpiono do realizacji tej uchwały, tj. do wyburzania spichlerza, mury właściwego ratusza zarysowały się na tyle poważnie, że musiano rozebrać i sam ratusz, zostawiając jedynie wieżę i obszerne piwnice[4]. W 1820 roku ratusz został zburzony mimo pierwotnych zamiarów wyburzenia jedynie spichlerza. Niektóre elementy zabytkowe zostały zdeponowane w innych krakowskich budynkach (np. portal i drzwi z Izby Pańskiej od 1856 roku w Collegium Maius, galeria portretów sztalugowych z Izby Ławniczej w Instytucie Technicznym, następnie w Szkole Sztuk Pięknych, od 1913 roku w Sali Portretowej magistratu przy placu Wszystkich Świętych). Myśl o odbudowie ratusza kilkakrotnie powracała w ostatnich dekadach XIX i na początku XX w. W roku 1829 nastąpiła zagospodarowanie przestrzeni po zburzonych kabatach, wtedy też rozbudowano odwach. W latach 1881–1882 wzniesiono nowy, neogotycki odwach.

  • Remonty: XX – XXI wiek
Osobny artykuł: Wieża ratuszowa w Krakowie.

7 sierpnia 1937 w ratuszu odsłonięto tablicę ze słowami Józefa Piłsudskiego z 10 października 1919[5].

Po II wojnie światowej, w 1946 zburzono neogotycki odwach utożsamiany z wrogim panowaniem austriackim oraz niemieckim. Obecnie po Krakowskim Ratuszu pozostała jedynie wieża ratuszowa wraz z piwnicami. Pozostałości te są systematycznie odnawiane i remontowane. Prace architektoniczne prowadzone były w następujących latach:

  • 1962–1967 (odrestaurowanie piwnic)
  • 1983–1987 (przebudowanie piwnic dla potrzeb ówczesnego Teatru Maszkaron, dzisiejsza Scena pod Ratuszem Teatru Ludowego)
  • 1997–1998 (remont piwnic)

Galeria

edytuj
  •  
    Ratusz Krakowski (widok od zachodu)
  •  
    Ratusz Krakowski, ok. 1650 (makieta)
  •  
    Ratusz Krakowski (akwarela Jana Stróżyckiego z 1849 r.
  •  
    Ratusz Krakowski, 1794 (widok od zachodu)
  •  
    Ratusz Krakowski, 1794 (widok od zachodu)
  •  
    Ratusz Krakowski, 1794 (widok od południa)
  •  
    Ratusz Krakowski z Odwachem, 1809 (widok od południa)
  •  
    Widok na Wieżę Ratuszową, 1886 (widok od południowego zachodu)
  •  
    Makieta Ratusza znajdująca się obok Wieży Ratuszowej

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Marek Żukow-Karczewski, Nie istniejące budowle Krakowa. Ratusz, "Echo Krakowa", 24 IV 1991 r., nr 80 (13392).
  2. ↑ a b c Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (NS: 12.2009) [online], digi.ub.uni-heidelberg.de [dostęp 2019-12-27] (niem.).
  3. ↑ O odwachu szerzej: Krzysztof Jakubowski, Ratuszowy odwach, "Dziennik Polski" 21 stycznia 2006 r., przedruk z portalu: FortyCK.pl [Dostęp 19.02.2011 r.]
  4. ↑ Marek Żukow-Karczewski, op. cit.
  5. ↑ Odsłonięcie pamiątkowej tablicy w ratuszu krakowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 176 z 7 sierpnia 1937. 

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ratusz_w_Krakowie&oldid=73069455”