Rainer Schüttler

Występował jako tenisista zawodowy od 1995 roku do 2012 roku^[1]. Jego pierwszym znaczącym sukcesem było wygranie turnieju rangi ATP World Tour w Ad-Dausze na początku sezonu 1999, gdzie w drodze po końcowy sukces pokonał m.in. Gorana Ivaniševicia i Tima Henmana. Rok później dotarł w Ad-Dausze do finału, ale musiał w nim uznać wyższość Fabrica Santoro.

W 2001 roku Niemiec wygrał singlowy turniej w Szanghaju, gdzie w finale pokonał Szwajcara Michela Kratochvila oraz deblowe zawody w Stuttgarcie. Partnerem deblowym Schüttlera był wówczas Guillermo Cañas. Ponadto awansował do finałów singlowych rozgrywek w Hongkongu (porażka z Marcelo Ríosem) oraz Petersburgu (porażka z Maratem Safinem).

Sezon 2002 Niemiec zakończył z jednym singlowym finałem, na ziemnych kortach w Monachium, gdzie w meczu finałowym nie sprostał Junusowi al-Ajnawiemu. Na początku 2003 roku dotarł do finału turnieju wielkoszlemowego, Australian Open. Odniósł w Melbourne Park kilka znaczących zwycięstw, pokonując m.in. Richarda Krajicka, Davida Nalbandiana i w półfinale Andy’ego Roddicka. W finale uległ Andre Agassiemu w trzech setach. Do końca sezonu triumfował w Lyonie, po zwycięstwie w finale nad Arnaudem Clémentem oraz Tokio, gdzie wygrał spotkanie finałowe z Sébastienem Grosjeanem. Ponadto zagrał w finale gry pojedynczej w Costa do Sauipe (porażka ze Sjengiem Schalkenem) oraz gry podwójnej, razem z Michaelem Kohlmannem, w Petersburgu. Na koniec sezonu zakwalifikował się do turnieju Tennis Masters Cup, gdzie osiągnął półfinał, w którym po raz kolejny w sezonie uległ Agassiemu.

W kwietniu 2004 roku Niemiec awansował do finału singla rozgrywek ATP Masters Series w Monte Carlo, eliminując po drodze m.in. Lleytona Hewitta oraz Carlosa Moyę; w finale został pokonany przez Guillermo Corię. We wrześniu, razem z Nicolasem Kieferem, zdobył srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Atenach. Niemiecka para pokonała m.in. hinduski debel rozstawiony z nr 5. – Mahesh Bhupathi-Leander Paes, jednak w finale przegrała z duetem Fernando González-Nicolás Massú nie wykorzystując czterech piłek meczowych.

Kolejny deblowy finał Schüttler rozegrał w lipcu 2005 roku w Gstaad, będąc w parze z Michaelem Kohlmannem, jednak finałowe spotkanie przegrał z Czechami Františkiem Čermákiem i Leošem Friedlem. W 2006 roku zawodnik niemiecki doszedł ponownie z Kohlmannem, do finału turnieju w Halle, jednak nie sprostał zespołowi Fabrice Santoro-Nenad Zimonjić. W lutym 2007 roku, tym razem już z Chrisem Haggardem, osiągnął finał debla w San José, lecz został pokonany przez Erica Butoraca i Jamiego Murraya.

Rok 2008 Schüttler ukończył z dwoma wygranymi turniejami w grze podwójnej, w Houston, w parze z Ernestsem Gulbisem oraz Monachium wspólnie z Michaelem Berrerem. Ponadto w czerwcu doszedł do półfinału Wimbledonu w grze pojedynczej, eliminując m.in. w Jamesa Blake’a; przegrał z Rafaelem Nadalem.

Od roku 1998 reprezentował Niemcy w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie dla zespołu 15 pojedynków singlowych, z których 9 wygrał, z kolei w deblu zanotował 3 porażki.

Schüttler posiadał opinię gracza mało błyskotliwego, ale imponującego przygotowaniem fizycznym i szybkością. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 5. miejscu pod koniec kwietnia 2004 roku, natomiast w zestawieniu deblistów w lipcu 2005 roku zajmował 40. pozycję.

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-28]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-28]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-28]  (ang.).