Nanchang Q-5

Nanchang Q-5
	; Q-5
	Dane podstawowe
Państwo	Chiny
Producent	Nanchang
Typ	samolot szturmowy
Konstrukcja	duralowa, półskorupowa,; płat o skosie 55°
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	4 lipca 1965
Lata produkcji	1969 – obecnie (dane z 2010)
Liczba egz.	około 1000
	Dane techniczne
Napęd	2 silniki turboodrzutowe Liming Wopen-6A
Ciąg	każdy; 29,42 kN (normalny); 36,78 kN (z dopaleniem)
	Wymiary
Rozpiętość	9,68 m
Długość	15,65 m
Wysokość	4,33 m
Powierzchnia nośna	27,95 m²
	Masa
Własna	6375 kg
Użyteczna	9486 kg
Startowa	11 830 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	1210 km/h
Prędkość wznoszenia	103 m/s
Zasięg	2000 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2× Norinco Type 23-2K kalibru 23 mm; 4 węzły podkadłubowe i 6 podskrzydłowych do podwieszania uzbrojenia o masie do 2000 kg
	Użytkownicy
	Chiny, Bangladesz, Birma, Korea Północna, Pakistan, Sudan
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nanchang Q-5 (kod NATO: Fantan), znany również jako A-5 w wersji eksportowej, to chiński samolot szturmowy, bazujący na radzieckim samolocie MiG-19.

Historia

Samolot Q-5 powstał w latach 60. jako rozwój samolotu licencyjnego Shenyang J-6 (MiG-19) przez przekonstruowanie kadłuba i zastosowanie bocznych chwytów powietrza oraz modyfikację usterzenia pionowego. Przeniesienie chwytów powietrza na boki i zastosowanie opływowego stożka z przodu kadłuba pozwoliło na polepszenie widoczności w dół z kabiny pilota oraz zastosowanie stacji radiolokacyjnej. Prace nad samolotem rozpoczęły się jeszcze w 1958 roku, lecz wskutek dużych trudności, z jakimi borykał się przemysł chiński, prototyp oblatano dopiero 4 czerwca 1965^[1]. W produkcji seryjnej znalazł się od końca 1969 roku, równocześnie z samolotem myśliwskim J-6 i jego wersją treningową JJ-6. Zbudowano około 1000 sztuk Q-5, w tym ponad 100 na eksport^[2].

Konstrukcja

Duralowa, półskorupowa. Płat o skosie 55°. Wloty powietrza po bokach kadłuba. Kabina hermetyzowana z fotelem wyrzucanym. Celownik radiolokacyjny i wyposażenie do lotów bez widzialności. Zbiorniki paliwa w kadłubie. Podwozie z kołem przednim, chowane.

Uzbrojenie stałe stanowią dwa działka kalibru 23 mm u nasady skrzydeł, z zapasem amunicji po 100 nabojów. Uzbrojenie podwieszane o masie do 2000 kg może być przenoszone na węzłach zewnętrznych lub w komorze bombowej w kadłubie (będącej rzadkością na samolotach tej klasy), długości 4 m, mogącej pomieścić bombę 500 kg lub dwie bomby 250 kg^[1]. Uzbrojenie stanowią przede wszystkim klasyczne bomby lotnicze, kasety bombowe oraz wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych^[3]. Wczesna wersja Q-5 miała cztery węzły pod kadłubem i dwa pod skrzydłami^[1]. Od wersji Q-5A istnieje możliwość przenoszenia dwóch rakiet powietrze-powietrze bliskiego zasięgu na dodanych zewnętrznych węzłach pod skrzydłami^[4]. W wersji Q-5-I (z 1979) komorę bombową zastąpił zbiornik paliwa, natomiast pod skrzydłami umieszczono cztery węzły dla bomb o masie do 250 kg^[4]. Maksymalnie samoloty posiadają cztery węzły podkadłubowe (o nośności do 250 kg) oraz sześć podskrzydłowych, z których dwa wewnętrzne mają nośność 340 kg^[3].

Q-5A lotnictwa chińskiego mogły przenosić taktyczną broń jądrową – bombę o mocy 5-20 kT, częściowo schowaną w komorze bombowej^[3].

Użytkownicy

Przypisy

↑ ^a ^b ^c A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 6-9.
↑ A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 21.
↑ ^a ^b ^c A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 24.
↑ ^a ^b A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 11-13.

Bibliografia

A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson. Szturmowik Q-5 (A-5), „Awiakollekcja” nr 8/2010, s. 11-12 (ros.)

[demin6-1] A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 6-9.

[demin21-2] A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 21.

[demin24-3] A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 24.

[demin11-4] A. Demin, J. Kuzmin, A. Jurgienson, op.cit., s. 11-13.

[1]